5.Bölüm Gecenin Karanlığı

128 7 2
                                    

Hikayeme oylarınızı bekliyorum 🌟

Keyifli okumalar 🌙

Günlerden cumaydı tiyatro provası
için erkenden kalkmıştım.
Elimi yüzümü yıkayıp üstümü giyinmek için dolaba gittim okul Formamı ve pantolonumu giydim
Formamın üstüne siyah sweetimi
Giydim saçlarımı açık bırakmaya karar verip taradım. Genellikle saçımı hiç açmazdım güzel durmadığı için değil, sadece öyle alışmıştım o yüzden rahat edemezdim ama bugün değişiklik olsun diye yapmıştım.
Aynanın karşısına geçip kendime baktım 160 boyumla orantılı fiziğimle
Pantolonum üstüme tam oturmuştu.
Formamın üstüne giydiğim siyah sweet gayet güzel duruyordu
Koyu kahverengi düz saçlarım omzumdan biraz daha aşağıdaydı ve gayet güzel duruyordu kahverengi gözlerim ve yuvarlak suratım belirgin elmacık kemiklerimle genel olarak güzel duruyordum.Ceketimi ve çantamı alıp evden çıktım.

Otobüse binip okula geldim. Ve hızlıca içeri girdim alt kattaki konferans salonuna indim.
"Günaydın arkadaşlar "
Herkez " hoşgeldin " diye seslendi .
Bende geçip çantamı bıraktım.
Ezber kağıtlarımı aldım ve sahneye çıktım diğerleride sahneye çıkıp yerlerine geçti ve oynamaya başladık.
İlk prova bittiğinde mola verdik.
Bende kantine çıktım .tost ve meyve suyu aldım. Ordaki masaya oturup yemeye başladım. Birden bir ses yükseldiğinde hemen kafamı çevirdim noluyor lan? Adam gibi yemek demi yiyemicez gerçi bende biraz şanssızlıkta vardı bazen kavgalara denk gelirdim bazen saçma şeylere bazen bindiğim otobüs arıza yapar dururdu bazenle 5 otobüs geçip 5 ide dolu geçince okula geç kalırdım
Bazen sokaktan geçerken birbirini döven adamların yanından geçerken yumruğu yerdim yani böyle tesadüfler hep olurdu sıkıcı ama bir o kadarda ekşınlı hayatımda.

"kalk yerimden! "
185 boylarında siyah saçlı esmer tenli siyah gözlü bir çocuktu .Bir kıza bağırıyordu yerimden kalk diye ama kız kalkmıyordu oturmaya devam ediyordu. " kalkmıyorum ne yaparsın?" Dedi oturan kız . o sırada kızın kolundan tuttuğu gibi kızı yere iten çocuğa baktım. ve bu beni sinirlendirmişti. Daha fazla dayanamayıp oturduğum yerden kalktım.
Ve çocuğun yanına doğru ilerledim
"Sen bir bak bakıyım buraya "
Dedim ona bakarak oda bana baktı
"Ne?" Diyerek kaşlarını çattı
" sen kimsin insanlara böyle davranıyorsun ?" dedim bende kaşlarımı çatarak

Sonrasında hemen kızı yerden kaldırdım " iyi misin? "
"Teşekkürler iyiyim "
"Git ve onu müdüre şikayet et "
"Hayır başımı derde sokamam "
Diyerek kız koşarak kantinden çıktı.
O sırada çocuğa döndüğümde öfkeyle bana bakıyordu ve ayağa kalktı
" fazla cesursun ama kiminle konuştuğunu bilmiyorsun "
"Bilmezsem ne olur ?" Senin gücün anca kızlara mı yetiyor?"
"Düzgün konuş yoksa konuşturmasını
İyi bilirim!"
"Konuştur lan yiyorsa gelde konuştur!"
kolumu tuttu sinirle.
" bana bak !" onun gözünün içine dahada öfkeyle bakmaya başladım
" o elini indir hemen!" Dedim sesimi yükseltip.
Kolumu sıkınca canım acıdığı için onu ittim ama bırakmadı .
"Sana o elini indir dedim!"
"Ne oldu salak kız korktunmu?"
Dedi alaycı bir sesle sırıtırken.
" senden mi korkucam lan! "

Dediğim esnada bir ses yükseldi
Arka taraftan .
" Barış kızı bırak !" Emir? Valla oydu
"Hayırdır Emir işime mi karışıyorsun kardeşim ?" dedi barış emire bakıp.
"Bırak şu kolumu adamı hasta etme! "
Dediğimde barış bir kahkaha patlatarak bana doğru eğildi
"Edersem ne olur salak kız ?"
emir araya girip kolumu barıştan zorda olsa kurtarmış ve yanına Doğru Çekmişti beni.

"Sataşıcak başka insanlar bul barış!"
Dedi öfkeyle barışa bakarken.

Barış alaycı bir kahkaha attı.

KÖRDÜĞÜMWhere stories live. Discover now