8

77 5 26
                                    

Ezham Zêrevan

Satırlar elimde nasıl canlandı nasıl kağıda döküldü bilmiyordum. Sanki zaman o anlığına durup bana izin vermişti, göğüs kafesimdeki nefesi umuda itip durmuş sonra da arkasını dönüp içimi deşmişti.

Hâlbuki beynim her şeyin farkında bir şekilde yapma diye bağırmıştı, yalan yok beynimi bile isteye susturan bendim. Yirmi altı yıllık ömrümde yazdığım sayısız mektuplardan biri sahibine ulaşsın istedim

Kınası olduğu günde

Belki de son olacak mektup

"Emin misin Ezham abi?"

"Eminim Züleyha, bunu ona ver ve bir şey söyleme" dedim ellerimi ceplerime sokarak. Kendime hakim olmaya çalışıyordum, bunu yapmak pek kolay değildi.

Züleyha göz yaşıyla parlayan gözlerini bana dikti, göz yaşlarına bakınca zaten eriyen içim iyice eridi. Dayanamıyordum bu sıpanın ağlamasına

"Ağlama güzelim"

"Ama abi..." Derin bir iç çekti. Karanlıkta zar zor görünüyordu ama ağladığına emendim. Kêvin konağının arkasında ki tarladaydık.

Karam'a binip buraya kadar beni getirmişti. O zaman kendimi aşırı kaptırıp kokusunu derin derin solumuştum. Hala burnumdaydı, yakınımda olduğu zaman istemsizce ona çekiliyor ve ensesinde bitiyordum

Ne olacaktı benim bu halim?

"K-keşke her şeyi söylesen, biliyor musun Mahi abla seni çok severdi" dedi ağlamalarının arasından. Derin bir nefes aldım,

Belki severdi

"Hadi Züleyha, merak ederler seni" kelimeleri yuttum, ama sanki kelimeler iğne gibiydi ve boğazıma saplanmıştı. Her geçen saniye zaten boğazıma saplanıyordu benim.

Ben dalgınca gökyüzünde parlayan aya bakarken Züleyha derin bir nefes aldı ve "İnşallah Mahi abla seninle evlenir" dedi ve arkasını dönüp hızla yanımdan uzaklaştı.

Bakakaldım arkasından

Mahi Kêvin

Elimde ki sadece bir kağıt parçası değildi. Elimde ki bir umut parçasıydı, göğüs kafesine nefesi mahkum eden bir parçaydı.

Başka nefes giremezdi,  ve o nefeste bir daha gidemezdi

O nefes ciğerlerime sindi, yavaşça derimin içine girip benden bir parça oldu bana beni hatırlattı.

Kimdi bu nefesin sahibi?

İçimde derinlerde bir yer bunun sahibini biliyor ve ona güveniyordu sanki. Bu saçma düşünce kafama keskin bir ağrı saplanmasına neden oldu

Mardin'in Ak GülüWhere stories live. Discover now