Yer Altı Dünyası (ARA VERİLDİ)

4.İlk adımlar

İnsanlar ilk aşkını asla unutmaz yani bana göre asla unutmaz. Bir de onunla sürekli karşılaşıp duruyorsa ben şu ana kadar beni kardeşi olarak gördüğünü sanıyordum fakat o bana sarılmış ve kokumu içine çekiyordu. Ateş:
"Özür dilerim sana satılmasaydım Berk'i öldürecektim beni sadece sen sakinleştire biliyorsun." "Niye ben sakinleştirici hap mıyım?"

Kulağıma nefesini vererek güldü "Sana yaptığım itirafı anladığını biliyorum Sevim ben sana aşığım seni ilk gördüğüm andan beri sana aşığım ben."

*Bora*

Mutfağa su içmek için gitmiştim. Sevim ve Ateş'i o halde görünce sinirim tepeme çıktı ama Sevim'in Ateş'e aşkını biliyordum.

O yüzden karışamadım kardeşim benim için çok değerli ama onu biri ile sevgili görmek hem de yakın arkadaşım ile hayır asla olmaz kardeşim sadece benimdir.

Ateş sonunda Sevim'den ayrıldığında yeni gelmiş gibi içeri girdim. "Napıyorsunuz lan siz? Sevim abicim daha iyi misin? Sakinleştin mi?" Sevim yanıma gelip bana sarıldı ah hayır kokusu değişmiş "Evet biraz daha iyiyim abi." "Güzel hadi içeri." deyip ayrıldım ondan.

Kardeşimi kimseye kaptırmazdım o benim tek ailemdi dedemi sevmezdim ailemde tek sevdiğim kişi Sevim di.

Onun benden ayrılmasını istemiyordum. O benim tek varlığım, tek hazinem, o benim her şeyim. "Tamam o aptallar içeride ise döverim onları."

Ona gülümsedim ve Ateş'e döndüm Sevim ile BERABER çıktı.

Ah hayır kardeşimi ona kaptırmam. Hemen telefonumu çıkarıp güvendiğim bir adamımı aradım. "Alo... İyi şimdi Sevim'in bu konuşmadan haberi olmayacak... Ateş'in görüştüğü ve yakın olduğu bir kız bul Sevim tanımasın... Sorun yok kuzeni olur... Sevim'e bir şey deme sakın." "Ne demesin Sevim'e anlamadım Bora abi." Ilgın'ın sesi ile telefonu kapatıp ona döndüm "Seni ilgilendirme-" o ne giymişti öyle.

"Ne ilgilendirmez ya Sevim'i üzmeyi düşünüyorsan..." üstüme doğru yürüdü "Seni öldürürüm!" "Kardeşimi üzmem ben!" "O zaman Ateş ile aralarını bozma." "Sen her şeye karışma!" Bir adım atarak aramızdaki mesafeyi kapattım. "Karışırım o benim kuzenim tek senin değil o!" "O benim kardeşim ve sadece benim her şeye karışma Sevim'e söylemeyi aklından bile geçirme." "Geçirmek ne kelime yapacağım!" Tam gidecekken kolundan tutup kendime çevirdim o sırada içeriye Olca girdi ve Ilgın'ın dudağına dudağımı bastırdım.

*Ilgın*

Bora daha ne olduğunu anlamadan dudağıma yapışmış ve beni bırakmıyordu Olca içeri girmiş ama hala beni bırakmıyordu Olca mutfaktan tepkisiz bir şekilde çıkıp gitti. Bora'yı ittirsemde beni bırakmıyordu onu biraz daha ittirince beni kucağına alıp tezgaha yasladı. Yavaşça çekildiğinde gözlerinin dolduğunu gördüm "O benim tek ailem Ilgın onu başka biri ile görmek benim için kabus." ona kıyamıyordum ama Sevim "Bora ben Sevim'i üzemem." "Biz üzdüğümüz gibi düzelteceğiz ama Ateş , onun çapkınlığını biliyorsun Sevim'e kim daha çok zarar verecek sence?" haklıydı Ateş çok çapkındı.

"Sevim bir damla göz yaşı dökerse bu iş biter." Bora bir kere daha beni kendine bastırdı "Ağlaması lazım ağlarsa onu kendinden uzak tutar." "Hayır ağlamayacak!" "Ilgın onu tanıyorsun o ağlarsa asla unutmaz o ağlamazsa unutur ve affeder."

"Neden bunu yapmak zorundasın?" "O benim her şeyim." O sırada aklıma beni öptüğü geldi
Oha Ilgın nasıl unuttun?

Ona tokat attığımda şaşkınca bana baktı "Beni nasıl izinsiz öpersin?!" dedim sinirle "Bu yeni mi aklına geldi?" "Evet, Sevim benim için çok önemli bu yüzden unuttum." Sırıtarak bana baktı "Güzel seni bir kez daha öpmek için Sevim'i kullanmalıyım demek ki."