25.bölüm

1K 78 5
                                    

ARAS ÖZDEMİR.

uğruna savaştığımız ne çok şey vardı bu hayatta ya da savaşmadığımız kıymetini bilemediğimiz çoğu şey gibi.

peki ne kadar istiyoruz ya da gerçekten istiyor muyuz?

gözlerimi dalgınlıktan bilgisayar ekranından ayırarak yan tarafta çalışan kaya ya çevirdiğimde çalışıyordu.

kaya çalışkan ,nazik kibar sevgi dolu merhametli bir adamdı bunu biliyordum fakat onun bana olan sevgisinin gerçek ve sonsuz olduğunu da biliyordum.

peki nerde hatta yapıyordum ben o zaman kayanın sevgisi tartışılmazdı.

dün akşam o sokakta söyledikleri içime öyle bir oturmuştu ki gece boyunca uyuyamamıştım.

haklı taraf olan kayaydı fakat suçlu taraf ikimiz de değildik.

evet kaya ilişkimiz için savaşmış bu yüzden çok mücadele vermiş olabilirdi ne kadar inkar etsemde kayayı terk etmemeliydim bir açıklama hak ediyordu bunu biliyordum ama iş işten geçmişti.

onun sevgilisi vardı yasemin hanım onun sevgilisi.

kalbim bu kadar çok ağrıması normal miydi?

derin bir nefes alarak odadan çıktığımda önce lavaboya girdiğimde nefesim boğazımda düğümlendi.

artık seni sevmiyor onun sevgisi sana tükendi diyen içimdeki sesi bastırmaya çalışıyordum fakat olmuyordu.

gözlerim yavaş yavaş dolarken elime biraz su dökerek yüzümü yıkadıktan sonra aynadaki yansımama baktığımda gözlerimin altında siyah hafif belirgin bir halka vardı.

kulağımdaki küpe boynumdaki dövmeler buraya ait olmadığımı ne çok belli ediyordu.

derin bir nefes verdim lavabodan çıkarak kayanın odasına doğru gittiğimde kapı hafif açıktı.

"yasemin bu oyun çok fazla uzadı."dedi kayanın sesiydi bu. ne oyunundan bahsediyorlardı.

içeri girdiğimde ikisinin bakışı bana döndü.

"aa arasta buradaymış"dedi yasemin hanım bana bakarken ona anlamayarak baktım.

"buyurun "dediğimde bana gülümseyerek bakıyordu.

"bu akşam bir arkadaşım sahne alacak kaya ile birlikte gideceğiz sende gelsene "dediğinde "ben gelmesem "dediğimde "kırılır lütfen gel ısrar ediyorum "dediğinde mecbur başımı salladığımda gülümsedi kayanın yanağını öperek odadan çıktığında kayaya bakmadan akşama kadar kalan işleri bitirdikten sonra birlikte şirketten çıkarak mekana geldiğimizde içeri girdiğimizde sakin huzurlu bir gece kulübüydü.

"ben içeceklerimizi getireyim "diyen yasemin hanım yanımızdan ayrıldığında bakışlarımı etrafta dolaştırdığımda kayaya bakmıyordum.

"bana neden bakmıyorsun "dediğinde gözlerimi ona çevirdim.

"anlamadım "dedim anlamıştım ama salağa yatmak daha iyiydi şuanlık.

"aras ben seni senden daha iyi tanıyorum bu kadar çok mu acı çekiyorsun "dediğinde başımı iki yana sallayarak onu reddettim evet çekiyordum ama onun bilmesine gerek yoktu.

yasemin hanım yanımıza geldiğinde elindeki içeceklerimizi alıp içerken sahneye çıkan kadın solist şarkı söylemeye başladığında şarkının sözleri kalbimi acıtıyordu.


Bu hayatta başımıza gelen her şey
Ne verdiğin ne aldığın
Bizi birbirimizden ayıran tek şey
Kime nasıl inandığın
Bu hayatta başımıza gelen her şey
Ne verdiğin ne aldığın
Bizi birbirimizden ayıran tek şey
Kime nasıl inandığın
Seni kalbimden atmak mı
Seni kalbimden atmak mı
Yok yok yok

gözlerimi kayaya çevirdiğimde yasemin hanım kayaya sarılmış sallanırken kaya bana bakıyordu. gözlerimi kaçırdım.

Seni kalbimden atmak mı
Seni gönlümden atmak mı
Yok
Sana sevgim kendimden çok
Seni kalbimden atmak mı
Seni gönlümden atmak mı
Yok
Sana sevgim kendimden çok

daha fazla dayanamadan insanların içinden kaçarak mekanın arka çıkışından çıktığımda gözümden akan yaşlar ile sırtımı duvara vererek çömeldiğimde gözyaşlarım yanaklarımdan akıyordu.

demir kapının açılma sesini duyduğumda yanıma gelen kişiyi biliyordum.

"ne oluyor aras "dediğinde yanıma diz çöktüğünde ona bakmadım. parmağı çenemi tutarak yukarı kaldırdığında dolu gözlerim ile ona bakıyordum.

"yiğit "dediğinde bana annemin sevgi dolu sesi gibi ismimi söylüyordu.

"olmuyor kaya evet belki bu aşkı sen tek mücadele verdin ama bende hep sana mağlup oldum kalbim sana hep yenildi alihan "dediğimde gözümden bir damla yaş düştüğünde baş parmağı ile yaşımı sildi. 

"ağlama yiğit "dediğinde kalbim o kadar çok kasılıyordu ki gözlerim dudaklarına kaydığında hiç beklemediği bir şey yaparak yüzüne yaklaşarak dudaklarımı dudaklarına bastırdığımda gözleri otomatikman kapandığında bende gözlerimi yumdum.

Seni kalbimden atmak mı
Seni kalbimden atmak mı
Yok yok yok!

*********************************************

DİZİ TADINDA BİR BÖLÜM OLDU BEN KEYİFLE YAZDIM UMARIM SİZDE OKURSUNUZ YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN YKS DEN SONRA FUL BURAAYIZ. ONLAR İÇİN HARİKA PLANLARIM VAR HOŞÇAKALIN.


İŞÇİ-MPREG+DADDYOù les histoires vivent. Découvrez maintenant