မုန်း၍ဖြင့် မနေရစ်စေလို

မုန်း၍ဖြင့် မနေရစ်စေလို_(၁)

      "ဟာ....ဟိုအမ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်ထဲအန်ပါဆိုနေမှဗျာ"

       သူမသည် ကားစပယ်ယာ၏စကားကို အရေးထားမ‌နေအား။ကိုယ်ဝမ်းနာကိုယ်သာသိ၍ တစ်လုတ်ပြီးတစ်လုတ်အန်ချပစ်လိုက်သည်။ပြီးမှ ကားဆရာနှင့်စပယ်ယာဖြစ်သူတို့ကို အသေအချာလေးပြော၍ တောင်းပန်ရအုန်းမည်ဟုသာ တွေးထားလိုက်မိသည်။သူမသည် အန်ခြင်းကိစ္စပြီးမြောက်သွားပြီးနောက် ဆံပင်များကို စု၍သိမ်းလိုက်ကာ ဦးခေါင်းကိုမော့လိုက်၏။ထိုအခါ လူငယ်တစ်ဦးသည် သူမနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် မလှမ်းမကမ်းတွင်ရပ်လျှက် သူမကို မျက်မှောင်ကြုတ်၍ အလိုမကျစွာ ကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ထိုလူငယ်သည် တစ်ကိုယ်လုံးတွင် စစ်လက်နက်ပစ္စည် အပြည့်အစုံကို တပ်ဆင်လျှက် ခါးတွင် ပစ္စတိုကို ချိတ်ထားသည်။ပျောက်ကြားဝတ်စုံကိုဝတ်၍ ပျောက်ကျားလျှာထိုးဦးထုတ်ကို ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းထားပြီး သားရေစစ်ဖိနပ်ကိုလည်း သပ်ယပ်စွာ စီထား၏။ထိုလူငယ်သည် သူမကို အတန်ကြာအောင် ကြည့်နေပြီးမှ ကားဆရာကို စကားပြောရန် ကားခေါင်းခန်းဘက်သို့‌ ခြေလှမ်းကျဲကြီးများနှင့် ထွက်သွားလေသည်။
           သူမသည် 'ဘာများပါလိမ့်'ဟု တွေးလိုက်မိပြီးမှ သူမ တကယ့်ကို မေ့နေခဲ့သည့်ကိစ္စကြီးကို သတိရသွားကာ ဦးခေါင်းတစ်ခုလုံး ထူ၍ ပူသွားသည်။သို့‌သော် ပထမဦးစွာ လုပ်လိုက်မိသော အရာသည် မိမိ၏မျက်နှာအနှံ့ကို လက်နှင့် ယောင်ရမ်း၍ စမ်းလိုက်မိခြင်းသာ ဖြစ်လေသည်။ခဏ‌လေး‌မျှတွေ့ဆုံခြင်းပင် ဖြစ်လင့်ကစား တစ်ဦးကိုတစ်ဦးမြင်သည့်ပထမဦးဆုံး‌အမြင်သည် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်ဟု လူတစ်ယောက် ပြောခဲ့ဖူးသည်။ထို့‌ကြောင့်ထိုချောမောသောလူစိမ်းတစ်ဦး၏ မိမိအပေါ်မြင်သည့် ပထမဦးဆုံးအမြင်သည် ခမ်းခမ်းနားနားနှင့်လှလှပပဖြစ်နေဖို့ လိုသည်ဟု ထင်လိုက်မိပုံရ၏။သို့‌သော်နှုတ်ခမ်းအနီးတစ်ဝိုက်မှ ရလိုက်သည့် ထမင်းစေ့အချို့နှင့်နှာခေါင်းဝတွင်တစ်နေသည့် ယံယံဖတ်အချို့သည် သူမ၏ အလှအပနှင့် ထည်ဝါမှုများကို ရက်စက်စွာ သိမ်းပိုက်၍ သွား‌လေသည်။
       သူမသည် ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူနှင့်စကားပြောနေသည့် ထိုလူငယ်ကို မသိမသာ ကြည့်လိုက်သည်။ထိုလူငယ်၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတွင် ထူးထူးခြားခြားဖြစ်နေသည့် အရာများမှာ အတော့်ကို များပြားလှသည်။တစ်ကိုယ်လုံး လုံနေအောင် ဝတ်ထားသော်လည်း အင်္ကျီလက်ကို တစ်တောင်ဆစ်၏ အောက်ဘက်နားအထိ ခေါက်တင်ထားသဖြင့် သွေးကြောစိမ်းများနှင့် ယှက်နေသည့် လက်ဖျံရိုးနှင့် လက်ချောင်းရှည်ရှည်သွယ်သွယ်များကို မြင်နေရကာ ထိုမြင်းကွင်းသည်ပင် မျက်လုံးခွာ၍ မသွားချင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်မှု ရှိ‌‌နေသည်။ဤမျှ‌ ချောမောသော ယောက်ျားသည် မြန်မာပြည်တွင် ရှိနေတာအံ့ဩစရာ။မြင့်မားသည့်အရပ်၊ထင်းနေသည့် နှာတံ၊ဖြူသည့် အသားအရည်နှင့် အထူးသဖြင့် ယောက်ျားတန်မဲ့ ပန်းသွေးဘက်သို့သမ်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းများက ပို၍ ထူးခြားလှသည်။တုတ်ခိုင်သန်မာနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အပိုအလိုမရှိ ကွက်တိကျနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်သည်....ဘုရားရေ သူမ၏ ရင်ဘတ်ထဲမှာ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခုန်လို့နေပါလား။'ရူးနေပြီ၊နင်‌တော့ ရူး‌နေပြီ'ဟုစိတ်အတွင်းတွင်ဆူညံစွာ အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။
       ထိုလူငယ်က ကားဆရာနှင့်စကားပြောနေရာမှ သူမဆီသို့ ဖျတ်ကနဲ လှမ်းကြည့်လာသည်။သူမ၏ ထိုသူငယ်၏ အကြည့်များကို ရှောင်ရန် ဦးခေါင်းကို ကားအတွင်းသို့ လျှင်မြန်စွာ ပြန်ဆုတ်လိုက်ရာ တံခါးမှန်ပြားနှင့်‌ ဦးခေါင်းတို့ ပြင်းထန်စွာ တိုက်မိကြလေသည်။သို့‌သော် သူမမှာ တံခါးနှင့်တိုက်မိသဖြင့် နာသွားသည့်  ဦးခေါင်းကို သတိမပြုအား။သူမကြည့်နေသည်ကို ဟိုလူက မြင်၍များသွားပြီလားမသိဟူသောအတွေးများသာ ကြီးစိုးလျှက် မလုံစိတ်တို့ ဝင်နေမိ၏။သူမြင်သွား၏၊မမြင်သွား၏ကိုစုံစမ်းကြည့်ချင်လှသော်လည်း ထပ်ပြီးလည်း မကြည့်ဝံ့။‌တော်တော်ကြာ ကြည့်လိုက်မိကာမှ အကြည့်မတော်ဘဲ မျက်လုံးချင်းဆုံ‌နေလျှင် ဒုက္ခ။