|| Mystery of the Miracle Farm || ✓

Chapter 17

එයා කොහොමද විශ්වාස කරන්නේ අහම්බෙන් හම්බ වුණ ඒ සුරදූතයා ජන්ග්කුක් ව මේ වෙනකොටත් දාලා ගිහින් කියන්න..

" අත ඇරපන් මාව.. මේ ඉන්නේ මගේ පණ.. ටේහියුන්.. නැගිටිනවා.. "

ජන්ග්කුක් කෑ ගැහුවා.. ජිමින් හිටියේ ජන්ග්කුක් ව තදින් අල්ලගෙන.. ජිමින් දන්නේ නෑ ඒ තියෙන්නේ කාගේ සිරුරක් ද කියන්න.. ඒත් ජිමින් ටත් කියන්න පුළුවන් ඒ කෙනා ඇත්තටම සුන්දරයි කියලා..

ජිමින් ගේ ඒ උත්සහය අසාර්ථක කරලා ජන්ග්කුක් ජිමින්වත් තල්ලු කරගෙන ම ලං වුණේ ඒ ලාච්චුවට.. එයාට ඕන වුණා ටේහියුන් ව අවදි කරන්න..

" කු_කී.. "

තමන්ටත් පිටිපස්සෙන් ඇහෙන ඒ සුරදූතයා ගේ හඬ ජන්ග්කුක් අදුරගත්තා..

" ඇයි ඇයි ඔයා මෙතනට ආවේ.. "

ටේහියුන් ගේ හඬ බිඳිලා.. ඊටත් වඩා මේ වෙලාවේ ජන්ග්කුක්.. එයාට තේරෙන්නේ නෑ මොනවාද මෙතන වෙන්නේ කියලා..

" ටේ.. මේ මෙතන ඔයා වගේ කෙනෙක් ඉන්නවා.. බලන්නකෝ.. ඔයාට ටුවින් කෙනෙක් ඉන්නව ද.. "

කදුළු අතරින් වුනත් ජන්ග්කුක් ටේහියුන් ගෙන් ඇහුවේ එයාගේ හිත මේ වෙලාවේ කියන දේ ඇත්තක් ද නැත්තං බොරුවක් ද කියලා දැන ගන්න ඕන වුණ නිසා..

" කුකී.. මං කියන දේ අහන්න.. කලබල වෙන්න එපා.. "

ටේහියුන් දන්නවා.. දැන් කොහොමත් ජන්ග්කුක් ට ඇත්ත කියන්න එයාට සිද්ධ වෙනවා කියලා.. මොකද මේක තවත් හංඟලා වැඩක් නෑ.. ජන්ග්කුක් දැනටමත් ඒ ගැන දැනගෙන ඉවරයි..

" මොකක් ද ටේ.."

" ඔය ඉන්නේ මං තමයි කූ.. අවුරුදු ගානකට කලින් මාව හිර කරපු තැන කූ.. මට.. මට සමාවෙන්න.. "

ජන්ග්කුක් ට දැනුනේ මුළු ලෝකයම නැවතුනා වගේ හැඟීමක්.. ටේහියුන් ගේ ඒ වචන ජන්ග්කුක් ව ඇදලා දැම්මේ ගැඹුරු ප්‍රපාතයකට.. ජන්ග්කුක් ට අමතක වුණා හුස්ම ගන්න.. එයාට අමතක වුණා හැමදේම.. ඒ මොහොතේ හැමදේම ජන්ග්කුක් ට අමතක වුණා..

" ජන්ග්කුක්... "

මේ තරම් වෙලා ජන්ග්කුක් දිහා බලාගෙන හිටපු ජිමින් සැරින් සැරේ වෙනස් වෙන ජන්ග්කුක් ගේ මූණේ හැම හැඟීමක් ම හොඳින් අධ්‍යයනය කරා.. ජන්ග්කුක් ගේ ඇස් යොමු වෙලා තිබුණේ එයාලගෙන් අඩි කීපයක් ඉස්සරහට.. කවුරු දිහා බලාගෙන ඉන්නව ද කියන්න ජිමින් දැනගෙන හිටියේ නෑ..