Naglamyarda ako sa MOA hanggang lumubog ang araw. Dapat kasi dapit hapon pa lang uuwi na ako, kaso bumuhos ang malakas na ulan. Mahirap lumusob dahil mahal ko ang sapatos ko. Hahaha.
Alas dyis na ako nakaalis. Buti nalang at may bus na kaya nakasakay agad ako. As usual, wala na naman upuan kaya TAYO MODE ulit ako. Wala kasing gentleman na magpapaupo. -____-
Medyo demonyo magmaneho yung drayber ka doble kapit ako. Nakakaanghina rin ng tuhod ah. Masaklap pa dahil walang bakal na makakapitan kaya nakakapit ako sa lagayan ng mga bagahe. Masakit sa kuko! Buti nalang kakagupit ko lang kung hindi baka tumuklap na ang mga kuko ko sa sobrang higpit ng kapit ko.
Para mabaling ang inip ko, nilibot ko ang tingin ko baka sakaling maka kita ako ng gwapo. Kamalas malasan wala. •____•
Huminto yung bus. Nagulat nalang ako nang may tumayo na negrong lalaki.
Sa isip ko, wow akalain mo nga naman. Nigga riding on a bus. Cool! Echos. Pero di ako interesado sa mga black. Mestiso o kaya chinito na maputi ang hilig ko.
Nagxcuse sya sa akin, edi tumabi ako. Nagulat nalang ako nang biglang medyo bumagal ang paglagpas niya sakin.
Nakaramdam nanaman ako ng mainit, mahaba at umbok sa puday ko. Omg. Ang warm nun ah. Wow ang haba. Nalibugan ako sa ginawa niya. Syet. Nakuryente nanaman ako at parang maiihi. I hate that feeling.
Ganun ba talaga ako kainvisible? O sinasadya nya lang talaga. Minsan di ko rin maintindihan ang mga ganung tao eh. Nagagawa nila yun in public. Para lang mala tsansing.
Sa panahon ngayon, bihira na talaga ang disenteng tao.
Hindi na ako nagskandalo. Tinitigan ko nalang sya ng masama hanggang sa umandar muli ang bus. Worst experience.
Sa susunod na mangri sa akin to, masasampal ko talaga sila. Mga bastos!
•Fin•
YOU ARE READING
Bus Experience 101
Short Story°BASED ON A TRUE STORY° © Tunghayan ang isang misteryong karanasan ng pasahero sa kanyang byahe papunta sa kanyang destinasyon. Maniniwala ka ba na nangyayari talaga ang mga ganitong bagay sa loob ng bus? Anong gagawin mo kung sakaling mangyari ito...
