GECE VE SİYAH

6.Bölüm

Babam ölmesin diye kendimden vazgeçmiştim. Hayalim babamla birlikte bundan sonra güzel bir yaşam sürmekti ama daha yaşanamadan bitti. Babam için yapmıştım bunu hiç pişman değildim. Onca şeyden sonra bu mutlu yaşamı hak ediyordu. Peki sen Gece sen hak etmiyor musun dedi iç sesim. Olsun ben zaten yaşamıyordum babamsız bir yaşam düşünemem bundan sonra o mutlu olsun ben olmasam da olur. Ben orada ne kadar oturdum bilmiyorum. Ben onunla evlenmeyi kabul ettikten sonra çekip gitmişti. Bana giderken ölümden beter bir yola girdin demişti. Cehennemim olacaktı bundan eminim. Yaşarken öldürecekti beni ama buna değerdi.

Ben düşüncelerimle boğuşurken yanıma Ayaz geldi. Kalk gidiyoruz dedi. nereye demedim sorgulamadan dediğimi yaptım. Ama babam babamı öylece bırakamazdım ona geçerli bir sebep söylemeliydim.

Ayaz dedim. Babam...

Baban yaşıyor merak etme ama onu bu saatten sonra göremeyeceksin.

Ona bunu yapma lütfen Onunla konuşmama izin ver en azından ona geçerli bir sebep söyleyeyim lütfen...

Birkaç saniye durdu ve tamam dedi. Git konuş. Yanıma bir adam geldi ve bana yol gösterdi. Babamın yanına gittiğimde BABA dedim ve koşarak ona sarıldım. Hem ağlıyor hem de onu bir daha bırakmayacak gibi sarılıyordum. Ama biliyordum bu bizim ayrılık sarılmamızdı o bilmese de olurdu.

Gece'm diyerek saçlarımı okşuyor bir yandan da sımsıkı sarılıyordu. Birkaç dakika öyle kaldıktan sonra ondan istemeye istemeye ayrıldım.

Baba bak biliyorum senin için anlaması zor ama benim gitmem gerek ama korkma öyle gitmek değil. Ayaz bana her şeyi anlattı baba. Sen benim öz babam olmayabilirsin belki biyolojik olarak ama biyoloji falan umurumda değil benim babam sensin ve bu gerçeği kimse değiştiremez. Ama gitmeliyim. Ben zaten birkaç gün önce Karakaya holdinge iş başvurusunda bulunmuştum bu durumların olacağını bilemezdim. Ayaz Bey bize bir şans verdi baba.

Şans? Ve Ayaz Karakaya.

Evet, bize bir şans verdi benim hiçbir suçumun olmadığını bildiği ve masum olduğumu bildiğim için bize bir şans verdi ve aynı zamanda iş başvurumu da kabul etti. Bundan sonra KARAKAYA holdingle çalışacağım. O yüzden iş için Ayaz Beyle gitmem gerekiyor ama seni arayacağım baba, seni her gün arayacağım.

Babam sorgulamadı belki de yaşlı gözlerim onu susturuyordu. Beni daha fazla yormak istemiyordu. Kendini suçlu hissediyordu biliyordum. Başını salladı. Tekrar ona sarıldım. Bu sefer ağlamadım ağlarsam yalan söylediğimi anlardı. Yine ayrıldım onun o güvenli kolları arasından. EE hadi bakalım iş beklemez dedim ve güldüm. Sanırım uzun zaman sonra ilk defa böyle gerçek gülüyordum. Kafamı çevirdiğimde Ayaz biraz gerimizde duruyor ve doğruca bize bakıyordu. Ne zaman geldi ne kadarını duydu bilmiyorum ve sanırım umurumda da değil.

Babam ben öyle deyince o da güldü ve ayağa kalktı gözlerimin en içine baktı ve Gece'm, kızım ne olur dikkat et beni her gün ara sensizlikle sınama tekrar beni. AA baba sanki temenni kalacağım. Zaten başvuru yapmıştım senin yaşadığını öğrenmeden önce her türlü gidecektim. Bak bu iş bizi bir araya getirdi bu işi yarım bırakamam. Hem hiç görüşmeyeceğiz diye bir şey yok ki iş bitince geleceğim. EE hadi artık gidelim buradan dedim. Kafamı çevirdiğimde Ayaz yoktu sanırım bir gece evimde kalmama izin verirdi.

Babamla birlikte depodan çıktık ve son kez arkama baktım. Her şey burada başladı ve ben adeta cehennemime doğru adımlarımı atıyordum.

...

Babamla birlikte eve geldiğimizde o balkonda oturuyordu ben ise mutfakta ikimize kahve yapıyordum. Kahveleri yapıp balkona çıktığımda babam kafasını kaldırmış gökyüzünü izliyordu. Gece dedi. izlemeyi sevdiğimi biliyorsun gündüzleri de güzeldir gökyüzü ama geceleri ayrı oluyor. Annen .. derin bir nefes aldı canı yanıyordu. Sana hamileyken birlikte evimizin bahçesinde oturup saatlerce izlerdik Gece'nin o karanlığında parlayan yıldızları... güldü. Hatta bir keresinde o kadar çok izledik ki annen kucağımda uyuya kalmıştı. Elimi karnına koyup Gece demiştim sana. O zaman karar verdim isminin Gece olmasını. Annenle aşkımızı andırırdı gece. Ay ve yıldız gibiydik annenle gündüzleri de vardık ama gece başlardı Aşkımız. Onca mesafeye rağmen parıl parıl parlıyorlardı ay ve yıldız ve biz onlara saatlerce aşkımızı anlatırdık. Onsuz bir yaşam... yaşamak değil. Sen aynı ona benziyorsun. Gözlerinin yeşili aynı onun gözleri kumral saçların aynı annenin saçları... bana onu hatırlatıyorsun. Gece'm ben seni çok seviyorum kızım belki baban değilim ama.. onu susturdum. Benim babam sensin ve kimse senin yerini dolduramaz baba. Seni çok seviyorum dedim ve ona sıkıca sarıldım. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu ama birkaç damla göz yaşı başımın üstüne damlamıştı. Ona daha çok sarıldım. 14 senenin acısını çıkarırcasına sarıldım. Onunla son gecemin olduğunu bilmek canımı yakıyordu.

Saatlerce konuştuk ona o yokken neler yaptığımı anlattım ve ilk defa 14 sene sonra bu kadar çok gülüyordum. Babam da bu mutlu anın keyfini çıkarıyordu ama yine de gözlerinde bir sis vardı. Beni eskisi gibi gıdıklayıp öpmeye başlayınca ciddi bir ifadeyle baba 22 yaşındayım ben dedim ama gülmemek için zor duruyordum. Alaycı bir ifadeyle bak sen dedi ve daha çok gıdıklamaya başladı. Ben kahkahalarla gülerken geri çekildi ve beni kolunun altına aldı. Sen benim hala küçük Gece'msin dedi. ona daha çok sokuldum ve kollarında uyumak için gözlerimi kapattım.

Bir bölümün daha sonuu.. gece bunu babası için yaptı ve hiç pişman değil. Onunla son gecesini mutlu geçiriyor ve belki de bu onun mutlu olduğu son gecesi... diğer bölümlerde görüşmek üzeree