#NoGunsNoEntry Mystery

Magsimula sa umpisa
                                    

Hindi na naibaba ni Bea ang kape niya ng isang bala ang tumama dito at tumalsik ang iced coffee sa amin. Kaagad na dumapa kami ni Bea.

Sa isang segundo lang ay nag-a-ulan na ng sobrang daming bala ang mga bumabaril sa amin. Kaagad na nagtungo kami ni Bea ng pagapang sa likod ng mga pader.

Mistulang umuulan ng mga basag na mga bote, baso, salamin, at kape sa buong paligid. Nakita kong ilang sibilyang nagkakape na ang nakahandusay sa sahig.

F*ckers. How dare them kill innocent people?!

"Bea!" agad na hinagisan ko si Bea ng baril na nakatago sa ilalim ng damit ko.

"Waaa! This is so exciting! We have playmates!" She squealed like a six-year old kid. Edi wow. Na-amuse pa siya.

Pasimpleng dinampot ko ang isang maliit na piraso ng salamin na malapit sa akin. Patuloy pa din ang pagtira nila ng mga bala sa loob ng cafe.

Ginamit ko ito para maging mata. Agad na nakita ko ang mga nagpapaputok. I don't know them. Hindi man lang sila nag-abala na magtakip ng mukha. Maybe they are just dummies of someone.

"Game time, fckers!" sa pagsigaw naming iyon ni Bea ay walang takot na lumabas kami at tumayo.

And as we are programmed as killing machine, we shoot them with no mercy. One bullet. One head.

Walang humpay ang pagpapaulan namin ng bala. Hindi na namin binibigyan ng pagkakataon ang mga itong iputok pa ang baril nila.

Hanggang sa biglang mawalan ng bala si Bea. Mahinang napamura siya. May nakita akong isang lalaking kasama ng mga may balak pumatay sa amin ang tumutok ang baril kay Bea. Nakita ko ang repleksyon ng lalaki sa salaming basag na sa may bandang harapan ko.

"Bea, yuko!" wala ng tanong pa at yumuko siya. Agad naman akong nagbend at kasabay ng pagbend ng likod ko ay pinaputok ko ang baril ko. Upside down shooting.

Sapul sa gitna ng noo ko ang lalaking iyon at kung hindi lang malakas ang sikmura ko ay marahil na baka nasuka na ako. Nabiyak kasi ang utak niya at tumalsik ito sa kapaligiran.

"Nice shot!" sabi ni Bea. That's the last man.

Sinenyasan ko si Bea na tiningnan namin ang mga taong iyon. Hindi ko alam kung ano ba ang pakay nila. Tiningnan ko ang ibang mga bangkay. Patay na iyong iba.

Maliban sa iisa. Lumapit kami ni Bea doon. Naghihingalo na siya pero pwede na ding pagtiyagaan.

"Who sent you all here?" matatag na tanong ko sa lalaking kulang na lang iluwa ang buong ngala-ngala niya sa dami ng dugong inuubo niya. Sa may bandang puso pala siya tinamaan. Hindi na tatagal ang buhay nito for sure. May tama rin kasi siya sa bandang katawan. Mukhang nadali ang baga niya ng bala.

Lumipas ang ilang segundo pero walang balak atang magsalita ang lalaki. Kinuha ko ang isang malaking piraso ng basag na salamin at saka itinutok sa leeg niya.

"Magsasalita ka at mabubuhay kang nakadikit ang ulo sa leeg o hindi?!" marahas na tanong ko sa kaniya.

Parang tanga naman na sigaw ng sigaw si Bea ng 'I am so proud! You're so brutally hot!"

Mukhang natakot naman ang lalaki na magilitan ng leeg at magmukhang morbid na ang itsura sa kabaong kung kaya't may binanggit siya.

"E..."


"E?" naghinya ako ng kasunod pero parang hindi na niya kaya pang magsalita. Buhay pa siya pero nahihirapan na siyang magsalita.

"Useless." Walang kagatol-gatol na hiniwa ko ang leeg niya at tumakas mula roon at masaganang dugo na sumirit sa damit ko.

Tsk. Mahirap pa namang maglaba sabi ni Thres. Minsan kasi siya tagalaba ko ng damit.

"Let's get out of here." yaya ko kay Bea na ngayon ay sinisipa-sipa na lang iyong bangkay ng mga may balak pumatay sa amin.

Lumabas na ako kaagad. Wala ng tao sa paligid. Mukhang pinalabas na ang mga tao sa loob. As usual, wala pa ding guard ang nakakarating sa crime scene.

"Bea?! Ano na?" nagmamadaling lumabas na si Bea sa shop. Mukhang nalinis na niya ang mga ebidensya at nasearch na din ang mga bangkay. Mukhang walang kahit na anong bagay na pwedeng malaman kung sino sila.

Clearly, my hint is true. Someone hired them to kill us. They are professionals.

-

Halos isang buong araw na ang lumipas. Nakita ko ang news sa TV. Nasa breaking news na ang naganap na barilan. Good thing na natamaan ng mga kalaban ang CCTV dahil hindi kami nakuhanan. Sa pagsapit ng gabi ay hindi ko maialis sa isip ko ang sinabi ng lalaking iyon.

E.

Sino namang letter E iyon? Iyong totoo? Tamad ba sila na bigkasin ang buong pangalan nila? E lang talaga?

Habang nakatayo ako sa may terrace ay nakatitig lang ako sa buwan. Looking at it seems everything is fine.

Napatingin ako sa pintuan ng kuwarto ko ng marinig ko ang boses ni Bea at ang pagkatok nito sa pintuan.

"Come in." tumingin ako sa orasan. 1AM na oh. Anong kailangan niya?

Pumasok ang isang Bea na parang bata. Naka-pajama siya at nakasuot ng white t-shirt. Magulo ang buhok niya at nakayakap sa kaniyang dalawang unan.

"I can't sleep." simple pero cute na sabi niya. Napangiti na lang ako.

"Sleep beside me." Napagdesisyunan ko ng matulog.

Humiga kami at nagkumot. This feels like sleepover with a friend. Napangiti na lang ako sa naisip ko.

"Erah?" Napatingin ako kay Bea.

"Huh?" tanong ko sa kaniya.

"Nickname for Zerah. Gusto ko may ganyan din tayo." Gusto kong matawa. Hindi sa accent niya kundi sa iniisip niya. She is clearly jealous of Coldie.

"Fine. Call me Erah." Erah. That doesn't sound bound.

"What is your life before Skulls Island?" Natigilan ako sa tanong niyang iyon. Should I tell her?

Matapos ang mahabang katahimikan ay nabatid niyang hindi ko pa kayang magkwento. Ngumiti na lang siya sa akin.

"Ea?" tawag ko sa kaniya. 'Eiyah' ang bigkas ko doon. Napatingin siya sa akin at isang matamis na ngiti ang nakita ko. Napayakap si Bea sa akin.

"What?" tanong niya habang nakayakap sa akin.

"Why are you fighting?" tanong ko. Ito ang gusto kong malaman sa kaniya noon pa.

"I don't know. I grew up like this." sabi ni Bea sa akin.

Napatango na lang ako. Hindi ko alam kung tama ba ang dahilan niya.

If you don't know what you are fighting for, then you are a warrior who doesn't deserve a sword.

Iyan ang nasa isip ko. I fight for revenge, what about her? What is she fighting for?

-

Anie: Woah. Three story in a day. Isang araw na tpye? haha eh kasi busy ako whole week ngayon lang nalibre.


EDITOR'S NOTE: UPDAAATE. PLEASE LOVE US HAHAHA 3 STORY IN 1 DAY. HAHAHA COMMENT?? :)

No Guns, No Entry | Gangster Academy: Book 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon