Dear Diary :Theodore Nott

13 - 31 Aralık 1996

Medya: D4vd - Here With Me

Sevgili Günlük,

Profesör Slughorn'un partilerinden bir tane daha. Acayip kötü bir durumdu ama bir eş ile gidebiliyormuşsun. Dedim ki, bu fırsat tam zamanı. 

Sabah Büyük Salon'daydık. Kahvaltı için. Yan yanaydık ama daha sessizdik. Genelde sürekli konuşan ben olurdum ve o hep beni dinlerdi. Yani katılırdı ama konu açabilen bir değil. Neyse aslında afili bir teklif düşünüyordum ama oysa bu durumdan rahatsız olmuş gibiydi.

"Adela," dedi bir yandan sol elime bakarak. "Özür dilerim." Dedi kafasını yere eğerek. "Neden bahsediyorsun Theo? Özür dilemen gereken birşey yapmadın ki." Elimi onun sağ eline kenetledim. "O zaman neden bu kadar sessizsin?" Kafasını omzuma koydu. Bu haliyle üzgün bir kedi gibiydi. "Sana söylemem gereken bir şey var." Onaylayan birkaç ses duydum.

"O zaman da beni bırakmandan deli gibi korkuyordum." Theodore fısıldadı. "Hoş, en büyük korkum gerçekleşti. Ve eğer seçme şansı bende olsaydı, düşünmezdim bile. Ama bu durumda en çok korkttuğum şey anılarımızın kaybolması. Ona ait olan ve içinde onun bulunduğu herşeyin kaybolması." O her şeye dayanabilirdi ama buna asla. Adela'nın ondan tam manasıyla gitmesine asla.

"Profesör Slughorn Noel için Slug Partisi düzenliyor." Aniden kafasını kaldırdı, kenetlediği parmakları daha gevşek bir tutuş durumuna geldi. Elimi hala tutuyordu. Yüzü duyduğu isimle buruşmuştu. Slug Partilerini sevmiyordu. Belki Marcus ile yan yana olduğum içindir veya Zabini tarzı saf kanlar ile girdiğimiz kan tartışmaları yüzünden olsa ve Zabini'nin büyücüler için hoş olmayan birkaç sözü söylemiş olmasından gerek. Bu partiler yüzünden tartışmalar yaşamıştık. 

"Harika," dedi sessizce. "Umarım güzel vakit geçirir ve tartışmalarını bana anlatabilirsin -kan statüsü tartışmalarını Zabini'den duymuştu- belki o zaman karşı tarafa lanet atabilirim." Dedi alaylı alaylı. "Malum sevgilime edilen hakaretlere göz yummamam gerekir." Kaşlarını çattı ve somurttu. Bir insan bu kadar mükemmel olmamalı! "Isırırım seni ama ben." Dediğimde gülümsedi. Sonra ise ne yaptığının farkına varmış gibi ciddi bir yüz takındı. "Bu önemli Adela." Otoriter bir ses tonunun ardından ona göz devirdim. "Partiye gelirsen bunları kendin görebilirsin. Partiye çift olarak gidebiliriz." Yüzüne bir sırıtma geldi. Bir anlığına geçmişe döndüm. 2 yıl önce reddetmesi olayı karşıma geldiğinde iç çektim. "Seni daha fazla görebileceğim yani." Dediğinde kafamı salladım. "Kabul, kabul, kabul." Dedi neşeyle. "Sen varsan her yere giderim. Hem böylece yaşayamamış balomuzu yaşayabiliriz." Dedi sonda kısık bir sesle. "Senin suçundu Theo." Dediğimde yanağıma bir öpücük kondurdu. "Özür dilerim, o an öyle bir salaklık yapmamam gerekirdi." Yanakları sıktım. "Hatamın bedelini de ağır ödedim zaten. Tüm balo Benjamin-" sözünü hatasını düzeltmek için kestim. "Beau, Theo." Bana ters bir bakış attı. "Benjamin veya Beau ne fark eder? Hem neden onu hatırlıyorsun ki?" Çok komik gözüküyordu. "Beau ile hala arkadaşız," acıyla fısıldadı. "Arkadaş mısınız?" Gözlerini kısarak bana baktı. Sonra ise kendi kendine homurdandı sonra ise bana tekrar döndü. "Arkadaşın olan Beau'ya tüm balo sonrasını ve ilerleyen zamanları beraber geçirip, o aptal artık sana her ne espri yapıyorsa sürekli gülen yüzüne hayran hayran baktığı için ve de bazenleri çok yakın olduğunuz için." Dedi sinirle. "Acayip kıskançlıktan ölüyordum." Şu ansa çok sakin bir biçimdeydi.

"Dainty'nin aptal kocasının sana sürekli bakmasından nefret ediyordum. Onu orada deli gibi kıskanıyordum," gözlerini kapattı. "Ama doğrusu orada ben olsaydım, bende senden gözlerimi alamazdım. Gerçi hiçbir zaman alamadım da, orası başka."

"Geçmiş geçmişte kaldı," dudağının yanına küçük bir buse kondurdum. "Akşam bunu telafi edebiliriz, sevgilim." 

Zaman su gibi akıp geçti ve tam parti saatinden yarım saat önce hazırdım.