Chapter 23 : Plan Aborted

Start from the beginning
                                    

Tch ! Nawalan na ata ng taste si Papa Rockie, mataba na pinatos eh . - sabi nung bakla. Rockie stared at him, yung tipong panakot. Drama nito ?

"Don't let them affect you. They're just insecure." sabi nya sa 'kin. And again nakuryente na naman ako. o.O What's happening to me. 'Bat ako nakukuryente ?

"See?" at itinaas nya ang isang bagay na halos managutan ako ng hininga, sorry, exagge lang ako. =___= "Your hands perfectly fits mine." and then he smiled, marahas ko itong tinggal sa kamay nya. Alam kong OA msyado but as long as I live I don't want and I don't let any guy touch me again. Parang nandidiri ako, because the last time that I was touch by a guy it didn't turned out well.

A/N: Yung italics po ay flashback =)

He held me in his arms, ghad ! I never thought this would be a great feeling. We watched the sun as it bid its goodbye to us. This is so perfect, this is so wonderful and it's really good to have him beside me.

He face me, he put his arm around my waist as he pulls me closer to him, he caress my face using his free hand. My hair was blown by the cold air, and the petals of the cherry trees flew above me. One word, its MAGICAL !!

I looked at his perfect face, oo ! Gwapo sya, dream boy ng mga kababaihan. He's like a Demigod, I am really lucky to have him. Nagkatitigan kami sa mata, and its drowning me, the black orbs is irresistible and deadly. He move one step closer to mine, yung tipong ang lapit na nya, yung tipong parang magkakahalikan na kami.

And the next thing I know ....

.

.

.

.

.

.

.

My magical world with him became a NIGHTMARE that keeps on hunting me !

"Hey? Are you alright?" napabalik ako bigla sa realidad, nakakunot ang noo nya nung tinitigan ko, nag-aalala sya. Bat ba sya nag-aalala sa 'kin? Hinablot ko ang bag ko sa kamay nya. Akmang hahawakan na naman sana nya ako pero lumayo na ako sa kanya.

"Don't touch me." ako habang iniiwas ko ang tingin ko sa kanya. Naglakad na ako papasok sa room, di ko nga namalayan na andito na pala kami. Maybe because I was spacing out again.

"Wait!" tawag nya, nilingon ko sya "Why? may problema ba?" kunot noo niyang tanong. Tch! Naglakad na ako, "Just don't." sagot ko, kasi nandidiri ako! Gusto ko yang idagdag pero wag na! Wala rin naman syang alam.

"By the way .. Thanks" hindi ko alam kung andun pa ba o kung narinig nya pa ba yung sinabi ko kasi nakatalikod na ako.

Shine's POV :

Pagkatapos kong iwan si kambal dun sa parking lot ay pumasok na ako sa room at umupo. Nakapasak pa rin ang earphones sa tenga ko, I rest my head in my arms na nakapatong sa desk, napaisip tuloy ako tungkol sa nangyari dun sa parking lot. Geez ! I should stop thinking 'bout it, pumapasok pa lang yun sa isipan ko kinakabahan na ako.

No! Stop it Shine! I released a deep breath to relax my self, I don't want it to happen again. Masyado na akong na trauma at isa pa I don't want them to worry about me especially my sister. To think na mas grabe ang pinagdaanan nun kumpara sa 'kin.

Pero questions cross my mind ...


What if he'll come back ?

The Girl Named "Red"Where stories live. Discover now