Derya'dan:
"Yağmur neden yağar bilir misin?" Dedim balkonda nane limon içen Koray'a dönerek.Kaşlarını çatıp bana soran gözlerle baktı.Tebessüm edip cama çarpan yağmuru izlemeye devam ederek cevap verdim."Benim küçüklüğümden beri ürettiğim bir teori ama beni bir nebze olsun yalnızlığımdan çekip çıkarıyor."Yutkundum ve devam ettim beni ilgiyle dinlerken."Aslında biz yalnız değiliz bizim için gerçekten üzülen birileri var.En azından başka bir evrende.Biz her yalnız hissetigimizde üzülürüz ya bu yağmur bize yanımızda olduğunu kanıtlamak için şiddetli bir şekide gürler.İşte bu gök gürültüsünden başka bir şey değildir." Derin bir nefes alıp verdikten sonra devam ettim."Sonra biz her üzüldügümüzde bize srılamadını sırtımızı sıvazlayamadığını farkedince bizim gözyaşlarımızı silmek için yağar.Her göz yaşı illa gözyaşı bezlerinden çıkacak diye bir şey yok!Bazıları içten ağlar ve bu yağmirun yağmasıda onlar için kendi içleindeki gözyaşının dünyada dökülmesidir." Sonra ikimizde gözlerimizin dolduğunu fark ettik ve gözlerimizi aynadaki yansımalarımızdan kaçırıp toparlandık.
Tebessüm ederek birbirimize baktık."İkimizde aynı kaderi paylaştık bence.Lakin sen biraz daha kötü durumdaymızsın.Artık bende senin durumundayım.Ruhun insanı sana çekiyor."Sonra devam etti."Ama artık ikimizde yalnız değiliz.Beraberiz."
YOU ARE READING
Emanetim'e Aşık Oldum
Teen FictionOrtada sahip çıkmakla yükümlü olduğu, zarar gelmesine engel olması gereken ve en önemlisi de hayatta tek değer verdiği insanın yani dedesinin emaneti olan Derya'yla, bu emanete karşı sorumlu olan Koray'ın hikayesi bu hikaye... Birbirlerini tanımalar...
