Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızla ayağa kalksam da çok geçti. Ben, "Çınar!" Diye bağırana kadar o çoktan Demir'in yakasına yapışmıştı.
"Baban mi gönderdi seni lan?! Gene zarar mı verecektiniz bu kıza ha?!" O Demir'i sarsarken Demir karşı hamle yapmıyordu. Sadece yüzünde mahçup bir ifadeyle başını eğmişti. "YÜZÜME BAK!" Çınar bir anda yakalarını bırakıp çocuğun yüzüne yumruk attığında ağzımda bir 'hiii' nidası çıktı Demir ise sendelemişti. "Hayatımın içine sıçtınız lan siz benim! Sen orda burda dergilere pozlar verirken ben kaç defa ölümle burun buruna kaldım haberin var mı?!"
Demir tek bir şey söyleyebildi. "Özür dilerim..."
Çınar sinir bozukluğuyla güldü. "Dalgamı geçiyorsun amına koyim?!" Demir'e bir yumruk daha attığında Demir dengesini koruyamayıp yana doğru düştü.
Demir'in haline acıdığımdan, Çınar'ın da başının belaya girmesini istemediğimden artık olaya müdahale etmeye karar verdim. "Çınar yeter tamam!" Karşısına geçip ellerimi sertçe göğsüne bastırdığımda öfkeyle soluyan nefesini çok daha net duyabiliyordum. "Lütfen bırak artık. "
Demir yerde öksürürken Çınar ona bir kez daha baktı ardından sert adımlarla kapıya yürümeye başladı. Yerde duran Demir'e üzüntüyle bakıp bende hızla peşinden koştum. Merdivenlerden hızla inmeye çalışdam da eteğim engel oluyordu bu yüzden Çınar'a seslenmeyi denedim.
"Çınat bekle bir!" Elbette beklemedi. "Beklesene salak!" Hakaret de işe yaramadı tabi. Geriye tek bir seçenek kaldı. "Ah ayağım!" Sırıttım, adım sesleri durdu işe yaramıştı.
Onun buraya geldiğini fark ettiğimde hızla yüzümde ki sırıtan ifadeyi sildim ve yerine daha çok acı çekiyormuş gibi görünmeye çalıştım. Çınar'ın endişeli ifadesini gördüğümde bir saniyeliğine pişman olmuştum.
Ama bir saniye sonra geçti tabi ki.
"Hazal iyi misin?" Tek ayağım havada olduğundan hızla elini belime koyup rahat olabilmem adına beni kendine yasladı.
Başımı yavaşça aşşağı yukarı salladım, "İyiyim sadece ayağım incindi sanırım biraz acıyor - Çınar napıyorsun?!" Kendimi onun kollarında havada bulduğumda şokla bağırdım ama kucağında benimle çoktan hareket etmeye başlamıştı.
"Revire gidiyoruz."
"Çınar gerek yok daha iyiyim hem zil çalacak birazdan eve gideceğiz! Çantam bile sırtımda bak batıyordur sana!"
Beni pek umursadığı söylenilemezdi.
"Çına inat etmesene be!"
"Bir kere sus ve bana göre ilerle artık bizimde aramızda çözmemiz gereken konular var."
