အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၁၀)

ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ စုန႔္ေလာင္က ေျခလက္သြယ္သြယ္ေလးေတြရွိေနတာ ေတာင္မွပဲ သူ႔ကိုျဖန္းခနဲ႐ိုက္ပစ္လိုက္ႏိုင္တဲ့အထိ အားေတာ္ေတာ္ရွိေနတာေတာ့‌ ေသခ်ာသည္. အဲဒါက အခု သူ႔ေရွ႕မွာေၾကာင္ေပါက္စေလးတစ္ေကာင္လို ျပဳမူေနတဲ့သူနဲေတာ့ တစ္ျခားဆီပင္ ျဖစ္သည္။

ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ေနေစ သူကေယာက္်ားတစ္ေယာက္သာလ်င္ျဖစ္ေပသည္. သူက သူ႔ကိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့

မႏိုင္းယွဥ္သင့္ဘူးမဟုတ္လား! လိန္ဖန္ ႐ုတ္တရက္ သူကိုယ္သူ ခံစားမိလိုက္သည္. သူ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြေလ်ာက္ၿပီးေတြးေနမိတာပဲ၊ သူ႔ႏွလုံးသားထဲကေန စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထားလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕လက္ေတြနဲ႔ စုန႔္ေလာင္ကိုညင္ညင္သာေလးတြန္းဖယ္လိုက္သည္။

တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ကိုတြန္းဖယ္ေနသလိုခံစားရေတာ့ လင္ရွန္း အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔သူမမ်က္လုံးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္. သူမဝိုးတိုးဝါးတားျမင္ရတာက မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုပဲျဖစ္သည္. ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ နားလည္ဖို႔ သူမအခ်ိန္ခဏယူလိုက္ရၿပီးေတာ့ သူမ သူမရဲ႕ဘဝအသက္ရွင္ေရးအတြက္ေရွာင္ေျပးေနရသလိုမ်ိဳး ေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ၿပီး ခုန္ထြက္၍ ထြက္ေျပးလိုက္ပါတယ္။

"မင္း မင္း..မင္း......ငါ့အနားကိုတိုးမလာနဲ႔!" သူမအခုမွႏိုးလာေပမယ့္လဲ မေန႔ညကဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုတာရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးကိုမွတ္မိေနပါေသးတယ္. အထူးသျဖင့္ သူမ လိန္ဖန္ကို တုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ႐ိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုပဲျဖစ္သည္။ သူမ က အားကုန္ကို သုံးၿပီး႐ိုက္ခဲ့တာပဲ! သူမရဲ႕လက္ေတြ ေတာင္ အခုထိနာေနေသးတာပဲျဖစ္တယ္. အရမ္းလန္းတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က သူမမ်က္စိ ေရွ႕မွာရွိေနတာ ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းေပမယ့္လဲ ေ႐ႊဓားစလြယ္ရွိၿပီးမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခပ္လန္းလန္း ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဟာသလုပ္စရာမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။

စုန႔္ေလာင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္႐ြံ႕႐ြံ႕ျဖစ္ေနတာကိုျမင္ရေတာ့ လိန္ဖန္တစ္ေယာက္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္သြားၿပီး နားလည္မႈလြဲသြားခဲ့ပါတယ္. 'မေန႔ညက သူမ်ား အရမ္းဆိုးဆိုး႐ြား႐ြာႀကီး မ်ားေျခာက္လွန႔္မိသလိုျဖစ္သြားလို႔မ်ား ျဖစ္ႏိုင္မလား? အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သူကဒီလိုမ်ိဳးေၾကာက္႐ြံ႕ေနတဲ့ ပုံမ်ိဳး ျပဳမူေနတာမ်ားလား?' လိန္ဖန္ သူ႔ကိုယ္သူ လိပ္ျပာမသန႔္သလို ခံစားသြားရၿပီး သူကအားေပးစကားေျပာလိုက္တယ္ - " ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား ...ေဆးရဲ႕အာနိသင္ေတြက မရွိေတာ့ပါဘူး...ဒီအေစခံက အခု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သြားပါၿပီ"