Ψυχή Τε Και Σώματι

Ιθάκη μου

Και να που φτάσαμε εδώ.
Εδώ που ξεκινάνε και τελειώνουν όλα.
Δεν έχω τι να πω. Λέξη καμία.
Σε κοιτάζω, με κοιτάζεις. Και μετά σιωπή.
Δεν σε βλέπω, δεν με βλέπεις. Αυτό είναι το θέμα.
Και να που ήθελα να ήσουν μαζί μου. Δίπλα μου.
Εγωιστικό έτσι;
Μπορεί.
Ποιος θα νοιαστεί.
Όλα γυρνάνε. Γύρω γύρω.
Και εμείς στη μέση. Φαύλος κύκλος.
Και δεν τελειώνει ποτέ.
Και νιώθω πως θα χάσω το μυαλό μου.
Και όλο σκέφτομαι.
Πάω να τρελαθώ.
Και όλο προσδοκώ.
Τι προσδοκώ;
Και όλο θέλω.
Και να που θέλω να γνωρίσω την Ιθάκη.
Την Ιθάκη που δεν γνώρισα.
Μιας που φτάσαμε εδώ κράτα μόνο τούτο.
Για να λες πως κάποτε με γνώρισες.
Αυτή τη μια.
Την Ιθάκη.
Και να που όλα περιστρέφονται.
Και καταλήγουμε σε τούτο το συμπέρασμα...
Πως κάπου, κάποτε όλα για μια Ιθάκη έγιναν.