მაფიასთან მიყიდული/Sold To The Mafia

chaper 22

"გამრჯობა?"მან მიპასუხა
"ბოდიში,ნომერი ამერია"ვუთხარი და გავთიშე.
მე გავბრაზდი, მან აიღო და მე გავბრაზდი. მე უნდა დავლაპარაკებოდი და მეთხოვა დაბრუნება უნდა მეთქვა, როგორ მომენატრა და რომ ისევ უნდა მენახა და ლია აღარ შეუძლია მამის გარეშე ცხოვრება. რატომ გავბრაზდი!?
"ლია გაიღვიძე"ვუთხარი და მის ოთახში შევედი.
"რა გინდა დედა?"იკითხა მან.
"ადექი, მივდივართ"
"სად მივდივართ?“ მკითხა მან და თვალები დახუჭა.
"შენთვის სიურპრიზი მაქვს, ახლა ადექი" ვუთხარი და საბანი გადავხადე.
"სიურპრიზი!? კაი, წავიდეთ" დაიყვირა მან, საწოლიდან წამოხტა და სწრაფად მოიწესრიგა თავი.
"მოდი, უკვე ყველაფერი ჩავალაგე"
"ვაუჰუ" დაიყვირა მან და დაბლა ჩაირბინა, ისე სწრაფად, როგორც პატარა ფეხებს შეეძლო მისი წაყვანა.
"ლია, მოიცადე!" ვიყვირე, მივრბოდი მის უკან, რომ მენახა ჩემი იგი მამაჩემის მკლავებში.
"ბაბუ, დედიკოს სიურპრიზი აქვს ჩემთვის"შეჰყვირა მან.
"მჰმ, რა არის?" მამაჩემმა ჰკითხა.
"არ ვიცი, მაგრამ ძალიან აღელვებული ვარ!" შეჰყვირა მან.
"ლია, მიდი მანქანაში დამელოდე, ახლავე გამოვალ."
"კარგი, დედიკო" თქვა მან, როცა მამაჩემმა ჩამოსვა და გარეთ გაიქცა.
"არის გასაკვირი?" იკითხა მან და ჩემოდანს დახედა.
"მე იტალიაში ვაბრუნებ" ვუთხარი მე
"მაგრამ მარკოზე რას იტყვი, ის მაინც არ გემუქრება?" მკითხა მამაჩემმა.
"დიახ, მაგრამ ძალიან მენატრება დანტე და ლიას მამა სჭირდება, და ვფიქრობ, რომ მისი ნახვა შეცვლის გზას და უკეთესად იქცევა, აშკარად მენატრება და მე ვერ გავაგრძელებ ასე ცხოვრებას. მე არ შემიძლია  შიშით ცხოვრება" ვუთხარი მე
"კარგი მაშინ, გთხოვ ფრთხილად" მითხრა მამაჩემმა და ძლიერად ჩამეხუტა.
"გპირდები მამა და შენ თვითონ აიღე თვითმფრინავის ბილეთი და ჩვენთან ერთად წამოხვალ იტალიაში, ლიას თითქმის მეხუთე დაბადების დღეა"
„რა თქმა უნდა, თვითმფრინავის ბილეთს დავჯავშნი და როგორც კი შევძლებ ლიას დაბადების დღეზე გესტუმრები“ - თქვა მან.
"ახლა მართლა უნდა წავიდე, სანამ ფრენას გამოვტოვებთ"ვუთხარი და ჩემოდანი ავიღე.
"გჭირდებათ ამაში დახმარება?" მკითხა მან.
"არა, კარგად ვიქნები" ვუთხარი და კარისკენ დავიწყე სიარული.
"Au revoir, et je t'aime" თქვა მან და დამშვიდობებისას ხელი აიღო. (მშვიდობით და მიყვარხარ)
"Je t'aime aussi, papa" ვუთხარი და კარი ზურგს უკან მივხურე, (მეც მიყვარხარ მამა)
"დედიკო, შეგიძლია ახლა მითხრა სიურპრიზი?" მკითხა ლიამ, მანქანაში რომ ჩავჯექი და აეროპორტისკენ დავიძარი.
"ბოდიში ლია, მაგრამ გასაკვირი არ იქნება რომ გითხრა"სარკიდან გავხედე
"როდის მივალთ სიურპრიზამდე?" მკითხა.
...