Μέρες 7

Από Φλωρεντια με αγάπη

Το πρωί η βροχή είχε σταματήσει όταν το ζευγάρι πήρε εξιτήριο.Η Άννα ένιωθε διαφορετικη όταν βγήκε από την πόρτα του νοσοκομείου.

"Άννα, πρέπει να πάω στο σπίτι να φέρω τα πράγματα μας"

"Σε παρακαλώ, θέλω να με πας σπίτι σου και μετά να πας"

Δεν ήταν καλά και ο Πέτρος το έβλεπε.Δε θα ήταν όπως στην προηγούμενη απαγωγή,αυτή την περασε μόνη σε μια καλύβα με έναν άνθρωπο που ήξερε και αυτή τη φορά είχε να χάσει πολλά

"Όπως θες"

Η Άννα μπήκε στο αυτοκίνητο και δεν έβγαλε λέξη ώσπου να φτάσει σπίτι.

Ο Πέτρος την άφησε στο σπίτι.Εκει περίμεναν όλοι,η Άννα χαμόγελασε από ευγένεια

"Άννα"

Η Άλεξια την αγκάλιασε

"Αλεξία"

Η Άννα έβαλε και αυτή τα χέρια της γύρω της

"Πώς είσαι?"

"Υγιείς"

Απάντησε η Άννα

"Άννα"

"Γειά σου, Φραγκίσκο"

"Πώς είσαι?"

Ρώτησε ο Παναγιώτης

"Όπως είπα υγιείς αλλά θα ήθελα να πλυθω και ξεκουραστώ"

"Βέβαια θα σε πάω πάνω"

Είπε η Θάλεια και η Άννα την ακολούθησε

"Τι έχει?"

Ρώτησε η Αλεξία

"Τι θες να έχει?Να χαρεί, γιατί?Αφού χάρηκε που με είδε και ύστερα από το νοσοκομείο είναι έτσι.Δε θα το ξεπεράσει,ποτέ θα γελάσει με αυτό γιατί δεν είχε κανένα καλό"

Είπε ο Πέτρος έτοιμος να σπάσει

"Ο γιατρός είπε ότι αν έμενε λίγο παραπάνω ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα απέβαλε "

Εκείνη τη στιγμή κατέβηκε η Θάλεια κάτω

"Μπήκε να κάνει μπάνιο.. Αλεξία πήγαινε εσύ αν είναι,να σε αισθάνεσαι κοντά "

"Εντάξει"

Μόλις ανέβηκε η Αλεξία η Θάλεια γύρισε και είπε σιγανα

"Θα συλλάβουν τον Βικο,με ενημέρωσαν ο Δαμαλάς και η Κυρα έδωσαν ότι στοιχεία είχαν,από φόνους, εμπορία έως το φόνο της Αγγελικής"

"Δε θα το αντέξει αυτό "

Είπε ο Παναγιώτης

"Το ξέρω,για αυτό κρατήστε εδώ "