Μέρες 7

Πρώτη

Το πρωί βρήκε την Ελισάβετ να κοιμάται κουρνιασμένη.Αφου έκανε την πρωινή της ρουτίνα πήγε στην κουζίνα να φτιάξει καφέ.Ενιωσε μια μελαγχολία,ο Πέτρος ήταν αυτός που της έφτιαχνε πρωινό.Επρεπε,πριν του μιλήσει έπρεπε να τα βρει με τον εαυτό της.Αφου έκανε καφέ κατέβηκε στον κήπο τους και χαλάρωσε κάτω από τον λαμπερό ήλιο.Χαρουμενη μέρα, της άρεσε η άνοιξη.

Όμως ο Πέτρος δεν έβλεπε με χαρά την ανοιξιάτικη μέρα,θα θηρίο καθόταν στο γραφείο,ο Φραγκίσκος και μπορούσε προσπαθούσε να τον στηρίξει.

"Πέτρο ,δε μπορεί να είσαι άλλο έτσι.Πηρε την απόφαση της,πως αλλιώς να στο πει"

"Μ αγαπάει,το νιώθω"

"Ναι ρε Πέτρο αλλά σε παράτησε"

"Το ένα βράδυ κάναμε έρωτα και το άλλο μαλώσαμε και έφυγε "

"Πέτρο έκλαψες, ήπιες,φώναξες πάμε για άλλα,άσε την Ελισάβετ στο μοναστήρι "

"Δε μπορώ,φεύγω"

Είπε ο Πέτρος και έφυγε για το σπίτι τους

Την ίδια ώρα ο Θέμης πέρασε όπως είχε υποσχεθεί να πάρει την Ελισάβετ να την πάει στη Νατάσα.

"Ελισάβετ"

"Νατάσα"

Η Νατάσα την κοίταξε με έκπληξη

"Νόμιζα ήσουν στο μοναστήρι"

"Ναι,αλλά βγήκα εχθές"

"Έλα μέσα μη τα λέμε στο διάδρομο"

Η Ελισάβετ μπήκε μέσα και η Νατάσα έκλεισε την πόρτα.

"Πώς και ήρθες εδώ?"

"Ήθελα να μιλήσουμε"

"Ακούω"

Είπε η Νατάσα και έκατσε απέναντι της

"Έχεις αισθήματα για τον Πέτρο?"

Ρώτησε και η Νατάσα γέλασε

"Ελισάβετ,αυτή είναι μια χαζή ερώτηση,αν είχα δε στον άφηνα,θα πάλευα για να τον κερδίσω αν και θα ήταν μάταια μάχη"

"Τι είδους σχέση είχατε?"

"Πώς να το και μη σε σοκάρω...μόνο σαρκικής φύσεως"

Η Νατάσα πήγε να ανάψει τσιγάρο αλλά το ξανασκέφτηκε

"Άναψε,αν θες "

"Χεστο για τώρα.Η συζήτηση προβλέπεται βαριά"

"Καπνίζει?"

"Ποιός?"

"Ο Πέτρος"

"Σπάνια ως ποτέ,στην εφηβεία άρχισε έφαγε ένα κράξιμο από την Αγγελική και τον Θέμη,που ήταν εδώ δε δεχόταν ο γιός του να καπνίζει.Μετά το γύρισε σε ηλεκτρονικο και τώρα σχεδόν το χέρι κόψει,μόνο χθες έκανε ξανά "