Gözlerimi yavaş yavaş açarken hislerimde yavaşça geliyordu. Hissedebildiğim bazı yerler karıncalanıyordu ve bunu hissetmemle yüzüm buruşmuştu. Bedenime üstün körü bakmaya çalıştığımda tamamen kar bürümüş bir şekilde ormanın ortasında yattığımı fark ettim. Kendimi uykulu halimle azıcık daha zorlayaraktan ellerimden destek alaraktan doğruldum. Ellerim soğuktan uyuşmuş olduğundan onları zor hareket ettiriyordum.
Doğrulduğmda etrafıma baktım. Kocaman bi ormanın içerisinde yapayanlızdım. Ellerime baktım. Garip geliyorlardı ve uyuşuklardı. Nedenini bilmediğim bir şekilde elerimi salıp sirkelemeye başladım. Neden yaptığımı bilmesemde yapıyor kendimi boş boş ellerimin sallanışına bakarken buluyordum. O sırada zihnimdeki bazı eksiklikler olduğunu hissettim. Bu hisle birlikte aklıma istemediğim kadar soru doluşmuştu.
"Ben kimim?"
Neden burdayım? Ne oldu bana? Neden hiçbirşey hatırlamıyorum? İsmim ne? Ne için burdaydım? Amacım ne?
Tüm bu sorular bir anda beynime doluşmasıyla duraksadım. Sanki zihnimin içindeki anıların yerine kar koyulmuştu. Kafam çok karışık ve bulanıktı. Sanki ormanın değilde zihnimin içerisinde gibi hissesiyordum kendimi. Sanki zihnimin içinde kocaman bir sis bulutu vardı. Olduğum yerde bir süre ağır olan göz kapaklarımla birlikte oturmuştum. Kafamı hafifçe gökyüzüne kaldırıp derin bir nefes aldım.
Ayağa kalkmaya çalıştım ama bu benim için oldukça zordu. Ayaklarım soğuk yüzünden uyuşmuşlaradı ama titremiyorlardı? Bu benim garibime gitsede pek önemsemedim. Yanımdaki bir ağaca tutundum ve bedenimi çekmeye başladım. Yavaş yavaş bunu yapabilirsem bir ihtimal bile olsun ayakta durabilirdim.
Ne kadar bedenimi yukarıya çekersem o kadar ayaklarıma yük binmeye başlıyor bir o kadarda karıncalanıyordu. Ayaklarım istemsiz bükülüyor ve geri düşüyordum. 4. Denememde azıcık dinlenmeye karar versemde ne kadar zaman kaybedersem o kadar hayatta kalmamın zorlaşacağı aklıma geldikçe denemeye devam ediyordum.
Ve sonunda 9. Denemede ayakta durmayı başarmıştım. Kendimi sanki büyük birşey başarmış gibi hissetmiş ve mutlu olmuştum. Şimdi ise önemli olan birşey varsa oda yere kapaklanmamaktı..
____
YOU ARE READING
Kar Dolu Zihin -Tomoe with My character-
FanfictionUmi garip bir rüyadan sonra karla kaplı bir ormanda gözlerini açar lakin hafızası bir kaç şey haricinde tamamen siliniktir...? Cevaplanmayı bekleyen onca soru, Rüyasındaki gördüğü garip tilki ruhu Ve karla dolu bir zihin.. Umi'nin ise şu anki önceli...
