Αυτή τη φορά θα μιλήσω για την οικογένεια μου. Δεν ξέρω ακριβώς πως ακριβώς να περιγράψω τη σχέση μου με την οικογένεια μου. Αυτό που μπορώ να σας πω όμως είναι ότι θα τους περιέγραφα ως παράξενους, δουλεφταραδες, εγωιστές και εγωκεντρικοί κάποιες φορές, θα έλεγε κανείς.
Η σχέση μου με τους γονείς μου αρχικά είναι φυσιολογική (νομίζω) τους αγαπώ και τους 2 το ίδιο ακόμα και αν πολλές φορές ο μπαμπάς μου, μου κάνει περισσότερα χατίρια από ότι η μαμά μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μαλώνω κ με τους δύο ή δεν νιώθω απογοητευμένη από αυτούς. Σέβομαι τον αγώνα που έδωσαν και δίνουν για να μας μεγαλώσουν αλλά δεν θα κάνω πίσω σε πράγματα που θεωρώ σωστά ακόμα και αν είναι αντίθετα στις απόψεις τους.
Η σχέση μου με τις 2 αδερφές μου θα έλεγα είναι πολύ καλές. Περνάμε αρκετό χρόνο μαζί κ κάνουμε πολλές δραστηριότητες. Αν και κάποιες φορές μαλώνουμε τα βρίσκουμε σχεδόν κατευθείαν.
Η σχέση μου με τον αδερφό μου δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο καλή, είναι μια σχέση αγάπης - μίσους. Πολλές φορές γίνεται κακός και αντιδράει άσχημα χωρίς να φταίω σε κάτι πράγμα που εκδηλώνει για εμένα μια απογοήτευση προς αυτόν.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η ζωή μου μέσα από ένα βιβλίο
Short StoryΚάθομαι και γράφω σε ένα ημερολόγιο τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου και τις εξομολογήσεις μου δίχως να εχω ιδέα σε τι ακριβώς θα μου χρησιμεύσει. Ποτέ δεν ξες όμως τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, ίσως όλα αυτά που γράφω να είναι χρήσιμα, να λύσου...
