Siyahın Ateşi

3.Bölüm (Sonsuzluğumsun)

Gene Ben gene ben sıkıldınız artık benden değil mi ama buraları bırakamıyorum napayım şimdi ben neyse neyse çok uzatıyorum bazen buraya gelince bir değişik hissediyorum kendimi ve bugün o büyük gün evet kitaba bölüm geldiği gün iyi okumalar bebemler

Başladığınız tarihleri alalım o zaman

Burdan kitap karakterlerime de iyi okumalar diliyorum :)

Efe yerinden kalkıp hızlıca yanıma geldi kapının deliğinden bakıp bize döndü "telefonlarınızı ve kimliklerinizi verin" dedi hızlıca anlamayan gözlerle bakmış olduğumu farkettiğin de  "sorgulamadan verin" dediğinde hepimiz telefonları ve kimlikleri Efe'ye verdik Efe mutfağa gidip sonra yanımıza geldiğinde elinde kimlik ve telefon vardı teker teker hepimize vermişti sanki önceden biliyormuş gibi

Kimliğe baktığım da ismimin Alya olduğunu gördüm hepimizin isimleri ve numaraları değişmişti Efe'nin yanına gidip onun ismine baktığım da isminin Doğan olduğunu gördüm derin bir nefes alıp kapıyı açtığında polisler tam karşımızdaydı "Kaan Efe Demir, Arden Ayıldız, Deren Solmaz, Lara Korkmaz, Nil Su Alev Yıldırım, Alara Aksoy, Ayaz Çevik, Açelya Acar, Yaren Erdem, buradalar mı" dediğinde içimi büyük bir heyecan kaplamıştı ama sakin kalmalıydım Efe söze girdi "Hayır bir onları Tanımıyoruz" dediğinde ona baktım hala sert duruşundan vazgeçmemişti

"Kimliklerinizi alabilir miyim?" Dediğinde hepimiz kimliklerimizi çıkardık ve polislere uzattık polisler kimlikleri incelemeye başladılar kalbim iki kat daha hızlanmıştı polisler arada bize dönüp bakıyorlardı şüphelenmelerinden korkmuyor değildim Efe korktuğumu anlamıştı yavaşça bana yaklaşıp elimi tuttuğunda az da olsa rahatlamıştım

Polisler kimlikleri uzatıp bize döndüler "eğer o isimli kişileri görürseniz bize ihbar ederseniz çok güzel yapmış olabilirsiniz iyi günler" deyip arabalarına bindiler arabayı süren polis bana baktığında nefesimi tuttum

Buradan uzaklaştıkların da  nefesimi serbest bıraktım eve girdiğimiz de Efe hala elimi bırakmamıştı koltuğa oturmuş birbirimize bakıyorduk Nil Su dayanamamış olacak ki "ben biliyordum böyle olacağını" dediğin de herkes susmakla meşguldü diyecek bir şey yoktu çünkü az daha yakalanıyorduk Efe'ye döndüm "kimlikleri ve telefonları ne zaman değiştirdin" dediğim de bana döndü "buluştuğumuz zaman biliyordum çünkü böyle birşey olacağını" dediğin de hala gözlerine bakıyordum

"Bize neden söylemedin" dediğin de sinirlendiğini anladım sesi biraz yüksek çıkmıştı "NE ZAMANDAN BERİ BENİ SORGUYA ÇEKMEYE BAŞLADIN ARDEN"deyip ayağa kalktı yukarıya çıkıp kapısını sertçe kapattı derin bir nefes aldım Deren konuşmaya başladı "merak etme sinirli olduğundan öyle demiştir"dediğin de ona döndüm başımı salladım "biliyorum" deyip bende ayağa kalkıp merdivenlerden çıkmaya başladım odama girdiğim de sandalyeyi balkon camının önüne çekip gökyüzünü izlemeye başladım kulaklığımı takıp  rastgele bir müzik açtım şarkının sözlerinde

Neşem de kalmadı içimde biraz 

Herkes değişiyo içince biraz 

Ah ben üzülmeye Nerden başlasam

 Serinim bu ara ama güneşşsiz değil 

Sen de güldün ama dikensiz değil