ALL-TIME FAVORITE: Forbidden Love

SEVEN

"Napatitig siya sa hubad nitong dibdib at kailangang ialis niya ang isip at mata niya roon. Hindi ako maghuhubad sa harap mo, Brad!"

"You don't have to. Lalabas ako sandali at magbihis ka." hnihagis nito sa kanya ang poloshirt na longsleeves at pagkatapos ay lumabas.

Sandali munang tinitiganni Mariel angpolo ng binata bago dinampot. Nalalanghap niya ang pinaghalong pawis, cologne, at tabako sa damit nito. Pero para sa kanya, hindi tutumbasan iyon ng pinakamamahaling pabango sa buong mundo. Dinala niya ito sa ilong niya at pinanatili roon ng ilang segundo bago naghubad. Pati ang bra niya'y nabasa kaya hinubad na rin.

Hustong nagbubutones siya nang pumasok si Brad. Ngumiti ito. May tenderness sa mga mata. "Nilunod ka ng polo ko. Ang liit mo ba naman, eh."

Hindi sumagot si Mariel. Siguro nga'y maliit ang 5'3" niyang height dahil mataas si Brad sa kanya ng walong pulgada.

Isinara ng binata ang pintuan ng bodega at ang kapirasong liwanag na nanggagaling sa labas ay tuluyan nang nawala. Muling naupo ang binata sa ibabaw ng sako.

"W-wala bang ilaw dito, Brad?" tanong niya na
inaaninag ang binata mula sa siwang ng mga bintanang nakasara. Pasado alas-sais na at madilim na sa labas dahil sa malakas na ulan.

"Walang gumagamit ng bodegang ito sa gabi
Mariel, kaya hindi kinakailangan ang ilaw," sagot nito. Pagkatapos ay idinagdag. "Natatakot ka ba sa dilim?"

"Hindi." Sa iyo ako natatakot, Brad, at sa
sarili ko.

"Walang problema kung ganoon. Sabi mo nga,
hihinto rin ang ulang ito."

Akma siyang magsasalita nang biglang kumulog at kumidlat ng malakas at napasigaw siya. Si Brad ay hindi tumitinag sa kinauupuan. Ni hindi niya maaninag ang ekspresyon ng mukha nito.

"Calm down, Mariel, kidlat lang iyon. Takot ka
rin ba roon?" anang binata na pilit na ipinako ang sarili sa kinauupuan.

"Brad, sumugod na lang kaya tayo sa ulan patungo sa pick-up...?" aniya sa nag-aalalang tinig. She couldn't stand being with him alone sa loob ng madilim na bodegang ito.

"Come here, Mariel," he commanded in a thick
voice.

"H-hindi kita nakikita..." pag-iwas niya.

"Alam mo kung nasaan ako. Tatlong hakbang and you're here,"

Hindi na siya nag-isip pa at mabilis na humakbang patungo sa kinaroroonan ng binata. Right into his arms.

"Oh, honey..." bulong nito na ikinulong siya sa mga bisig, Hinagkan nito ang ibabaw ng ulo nya. "Malaking bahagi ng isip ko ay nagtutulak na takbuhin na ang pick-up. Kung ako lang, pero hindi ko maipapasok ang pick-up dito nang hindi ka pa rin mababasa. Maghapon tayo sa matinding init at tinitiyakbko sa iyong sakit ang aabutin nating pareho. Lalo ka na, hindi ka sanay sa ganitong gawain."

Hindi niya matiyak kung naiintindihan niya ang
sinasabi ni Brad. Nasa matitipunong dibdib nito ang isip niya. Sa mga braso nitong nakayakap sa katawan niya. And she wanted him to kiss her.

"Kiss me, Brad, please..."

And kiss he did. Hard and rough and possessive. Walang gentleness. A little bit savage and cruel. Na para bang sa pamamagitan noo'y malilimutan nito ang sirkumstansiya sa pagitan nilang dalawa.

Then he left her mouth and kissed her temple, ang pisngi niya, ang mga mata niya, na para bang mini-memorya ang hugis ng mukha niya. And then his mouth settled on her earlobe and gave it a gentle bite. She moaned with lnpleasure. Then his hands closed on her breast and she gasped.

Bumaba ang mga labi ni Brad sa dibdib niya, uncaring the poloshirt, and give one sensitive peak a not-so-gentle bite that almost took her breath away. Gusto niyang alisin ang nakaharang na polo nitong suot niya.