Ο Καθηγητής Μου;

~9~

Και οι δυο ένιωσαν ότι ο χρόνος σταμάτησε εκείνη τη στιγμή. Ο Πέτρος φιλούσε την Ηρώ αργά και αισθησιακά. Εκεινη ακολουθούσε τις κινήσεις του και ένιωθε να καίγεται όλο της το σώμα. Καθώς το φιλι γινόταν όλο και πιο έντονο ο Πέτρος ακούμπησε τα δυο του χέρια στη μέση της Ηρως και το άγγιγμά του δημιουργούσε ένα ρίγος σε όλο της το κορμί. Ο Πέτρος δάγκωσε απαλά το κάτω χείλος της και εκείνη έβγαλε έναν ασυναίσθητο αναστεναγμό. Η Ηρώ αμέσως ακούμπησε τα δύο της χέρια στο σβέρκο του και μετά στα μαλλιά του χαϊδεύοντάς τα. Δεν είχε ξανανιώσει έτσι.
Εκεινος καθώς ακουμπούσε τη μέση της, άρχισε να περνάει τα χέρια του μέσα από τη μπλούζα της και να χαϊδεύει το απαλό δέρμα της. Η Ηρώ ένιωθε πεταλούδες σε όλο της το στομάχι, αυτό το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο. Ο νεαρός καθηγητής όσο συνεχιζοταν το φιλί ένιωθε ότι δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει τον εαυτό του για πολύ ακόμη. Παρόλο που δεν ήθελε να τελειώσει αυτή η τρομερά αισθησιακή τους στιγμή, έπρεπε να σταματήσει τώρα πριν είναι πολύ αργά. Απομάκρυνε τα χείλη του από τα δικα της και η Ηρώ ξαφνιαστηκε. Έμειναν να κοιταζονται καθώς προσπαθούσαν να πάρουν ανάσες.

Ο Πέτρος πλησίασε κοντά και τη φιλησε στο μέτωπο χαϊδεύοντας το όμορφο πρόσωπό της.

-Είναι αργά, να φανταστω δεν θες να γυρίσεις σπιτι σου ετσι;

Η Ηρώ κουνησε το κεφάλι της αρνητικά. Ο Πέτρος της χαμογέλασε και τη χαϊδεψε απαλά στο κεφάλι.

-Αλήθεια, τι έγινε και ήσουν ετσι σημερα; Πραγματικά ανησυχησα.

Η Ηρώ ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι καθώς έφερε στη θυμηση της τα λόγια της θείας της.

-Απο τοτε που πέθαναν οι γονείς μου, η καινούρια μου οικογένειά με μισει. Ειδικά η θεία μου. Την ενοχλεί οτιδήποτε κάνω και βρίσκει πάντα αφορμή για να μου φωνάζει. Σήμερα την άκουσα να λέει ότι δεν με θέλει στο σπίτι της και θέλει να με διώξει. Περιμένει του χρόνου πως και πως να φύγω από εκεί μετά τις πανελλαδικές. Δεν αντέχω άλλο σε αυτή την οικογένεια.

Ο Πέτρος την κοιτούσε και ένα αίσθημα θυμού τον περιέβαλε. Ελιωνε που έβλεπε έτσι την Ηρώ. Πως μπορούσε να το κάνει κάποιος αυτο; Ήθελε να την προστατεύσει από όλους. Να την κρατήσει για πάντα κοντά του. Η ψυχη της ήταν τόσο εύθραυστη, έτοιμη να σπάσει.
Αμέσως την πλησίασε, άπλωσε τα χέρια του και την εσφιξε σε μια ζεστή αγκαλιά. Η Ηρώ τον αγκάλιασε πίσω. Ένιωθε τη θέρμη του σώματος του πάνω της. Της άρεσε τόσο πολύ αυτό το αίσθημα θαλπωρής.

-Μου λείπουν. Μου λείπουν τόσο πολυ.
Είπε και ξαφνικά δάκρυα γέμισαν τα μάτια της.

-Σσσς, το ξέρω.

Ο Πέτρος έβγαλε το ένα χέρι του και ακούμπησε το πρόσωπό της. Σκούπισε τα δάκρυά της με τον αντίχειρα του.Έμειναν να κοιταζονται, να χάνονται ο ένας στα μάτια του άλλου.

-Πώς γινεται να είσαι τόσο όμορφη όταν κλαις;

Η Ηρώ ελιωνε μέσα της με τα λόγια του. Καθώς τον κοιτούσε,τα χέρια της έφτασαν στο πρόσωπό του και έβγαλαν τα μαύρα λεπτά γυαλιά που φορούσε. Τα ακούμπησε πάνω στα μαλλιά του. Εκεινος παρατηρούσε την κάθε της κίνηση. Άρχισε να χαϊδεύει όλο το του πρόσωπο.
Είχε καθηλωθει από την ομορφιά των ματιών του.Μεγάλα, γαλανά, με μακριές βλεφαρίδες που τον έκαναν τόσο ελκυστικό. Τα δύο δάχτυλα του χεριού της κατέβηκαν προς τα κάτω και ακούμπησαν τα χείλη του. Τόσο απαλά και τοσο ποθητά. Ήθελε να τα ξανανιώσει πάνω στα δικά της.
Ο Πέτρος έπιασε τον καρπό του χεριού της και το απομάκρυνε από πάνω του. Η Ηρώ ξαφνιαστηκε. Ο Πέτρος πήρε ένα σοβαρό ύφος.
Φοβόταν ότι δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει τον εαυτό του αν συνέχιζε να τον αγγίζει ετσι.

-Είναι αργά, δεν νυσταξες; Αύριο θα σε πάω νωρίς σπίτι, οπότε καλύτερα να κοιμηθείς.

Η Ηρώ παρόλο που δν ήθελε να τελειώσει όλη η μαγική αυτή στιγμή, συμφώνησε να κοιμηθεί.

-Δεν σε πειράζει να κοιμηθείς στο κρεβάτι μου ετσι;

-Μα εσείς που θα κοιμηθειτε; Ρώτησε ξαφνιασμενη.

-Στον καναπέ. Έχει αρκετό χώρο.

-Οχι δεν υπάρχει περίπτωση. Θα σας αφήσω να κοιμηθειτε στον καναπε;

Ο Πέτρος χαμογέλασε.

-Ωραια τότε ας κοιμηθούμε μαζί.

Η Ηρώ αμέσως κοκκινισε και ο Πέτρος γέλασε με την αντίδρασή της.

-Πλάκα κάνω. Αλήθεια δεν με πειράζει.

Τελικά την έπεισε και κατευθύνθηκαν στο δωμάτιο. Η Ηρώ χώθηκε μέσα στα παπλώματα και φαινοταν σαν μικρό παιδί στα μάτια του Πέτρου. Ήταν έτοιμος να φύγει μέχρι που εκείνη τον σταμάτησε πιανοντας το χέρι του.

-Μπορειτε να καθίσετε μαζί μου λίγο ακομη;

Η καρδιά του Πέτρου ελιωνε με τα λόγια της. Ήθελε να τη σφυξει στην αγκαλιά του και να μην την αφήσει ποτε.
Κάθισε στο κρεβάτι και άρχισε να της χαϊδεύει τα μαλλιά. Πόσο όμορφη ήταν. Έκλεισε τα μάτια της και αμέσως κοιμήθηκε. Ήταν όχι μόνο κουρασμένη σωματικά αλλά και ψυχικά.

**************

Την επόμενη μέρα φάγανε πρωινό μαζί. Ήταν Σάββατο. Ο Πέτρος την γύρισε σπίτι με το αμάξι του και εκείνη μπήκε αθόρυβα μέσα αφού όλοι κοιμοντουσαν ακόμη. Πάντως η θεία της δεν φάνηκε να κατάλαβε την απουσία της χθες το βραδυ. Δεν την ενδιέφερε και τοσο.
Η Ηρώ μπήκε στο δωμάτιό της και ένιωθε να την περιτριγύριζει ένα τόσο όμορφο συναίσθημα. Έρωτας.