"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ညစ္ပတ္ေပေရကုန္ၿပီ...ေတာက္!ငါလုပ္လိုက္ရင္ေတာ့"
အမိန္႔မွာ ေတာက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔ အခုမွမ်က္ရည္ေလးစမ္း
စမ္းနဲ႔သနားစဖြယ္လာလုပ္ေနတာကို ပိုစိတ္တိုတာ၊ သူ႔မိန္းမ
လုပ္ေနၿပီး သူ႔အက်င့္စ႐ိုက္ေတြနဲ႔ဘာႀကိဳက္တတ္၏၊မႀကိဳက္
တတ္၏၊ တစ္ခုမွမသိဘူးလား၊ ကေလးပဲတေယာက္ထြက္ေန
ၿပီ။
ပံုစံကလည္း ပံုတံုးလိုက္တာ၊ အဝတ္အစားကအစမဝတ္
တတ္မစားတတ္နဲ႔ ေပတိေပစုတ္နဲ႔ အသန္႔အရမ္းႀကိဳက္တတ္
တဲ့သူနဲ႔ေတာ့ အံ့ဝင္ခြင္က်လံုးဝမျဖစ္ေန။
အားကိုးတႀကီးကိုင္လာတဲ့လက္ကိုပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး အမ်က္
သင့္မ်က္လံုးေတြျဖင့္ေဒါသငယ္ထိပ္တတ္ကာ အမိန္႔ ကသူ႔
ေ႐ွ႕က စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ ေျခလွမ္းက်ယ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ထြက္
သြားေလသည္။
႐ိုးကိုယ္တိုင္လည္းသိ၏။ ႐ိုးကိုက ျပာတိျပာယာနိင္တာ၊လုပ္
လိုက္ရင္တလြဲ၊ ေျပာရင္လည္း လူအျမင္ကပ္စရာေကာင္းတာ
မ်ိဳး၊ ပံုစံကိုက သူ႐ိုက္ခ်င္တဲ့ေဒါင့္မက်ိဳးတဲ့ အမူအရာယာျဖစ္
ေနလားမသိ။
အမိန္႔ရဲ႕ေ႐ွ႕ေရာက္ရင္ကို တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုလြဲေခ်ာ္လိုက္ရ
မွ...အခုလည္းပို၍မ်က္မုန္းက်ိဳးသြားေခ်ေတာ့မည္။
ခက္တာပဲကြယ္။
သခင္မႀကီးနဲ႔ အမိန္႔ရဲ႕အေမနဲ႔အေဖတို႔ကေတာ့ သားျဖစ္သူရဲ႕
ေဒါသကိုသိတာမို႔ သက္ျပင္းသာခ်ရင္း ထမင္းစားဝိုင္းမွထ
သြားၾကေလသည္။
အမိန္႔ရဲ႕အေဒၚနဲ႔ဦးေလးမွာေတာ့ ေရငံုႏူတ္ပိတ္၍ဘာမွေတာ့
မေျပာ၊ ဘယ္ခ်ိန္ထေပါက္ကြဲမဲ့ခ်ိန္ကိုင္ဗံုးလို၊ ဒါေပမဲ့႐ိုးကို
ေတာ့သိပ္အျမင္မစူးေလဟုေတာ့သတ္မွတ္ထားရေလမလား။
သခင္မႀကီးမွာ ေဘးကေဒၚေလးႏြယ္ကို ကူထိန္းခိုင္းရင္းမွီ
တြယ္ကာထသြားေလသည္။ မ်က္ႏွာမသာယာတာမို႔ ႐ိုးမွာ
အျပစ္႐ွိသူလို ငိုခ်င္မိေလသည္။ ေဒၚေလးႏြယ္ကို ၾကည့္ျပန္
ေတာ့လည္း အဆင္ေျပမွာပါဆိုတဲ့အၾကည့္ေလးနဲ႔သာျပန္အ
ၾကည့္ခံရ၏။ငိုလည္းငိုမိျပန္ပါၿပီ။
YOU ARE READING
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)
Romanceအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
Chapter...6
Start from the beginning
