"ပြန်လာပါပြီ!!"
"အယ်!သားငယ်လေးပြန်လာပြီလား!?"
"ဟုကဲ့အိုမား.."
"မင်ဂလာပါ အန်တီ.."
ပါးချိုင့်တို့ထင်းနေအောင်ထိပြုံးပြီးနှုတ်ဆက်လာသောလူသား။
"သားနမ်ဂျွန်ကြိုပေးလာတာလား?"
"ဟုပါတယ်ဗျ.."
"အားနာစရာကွယ်..အလုပ်အားတာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့..."
"ဒီနေ့တော့အားပါတယ်အန်တီရဲ့..ငယ့်ကိုဂုဏ်ပြုပေးချင်လို့လာလိုက်တာ.."
"ဟုပါပြီရှင်..သားဟိုဆော့က ရေချိုးနေတယ်..ခဏထိုင်ပါဦးကွယ်.."
"ဟုကဲ့.."
"သားအပေါ်တက်တော့မယ်နော်..ညစာစားမှအောက်ဆင်းလာခဲ့တော့မယ်.."
"အေးအေး..ဟုပြီသားငယ်.."
နမ်ဂျွန်ဧည့်ခန်းထဲတွင်နေရာယူလိုက်လိုက်ချင်းမှာပဲ သူဠေးဂျောင်လည်းအောက်ဆင်းလာသည်နှင့်တိုးလေသည်။.
"အော..စီအီးအိုရောက်နေတာလား?"
"ဟုပါတယ်ဦးလေး~"
"အေးအေးကောင်းတယ်..မဟုတ်တောင်ဦးကဖုန်းဆက်ပြီးဖိတ်တော့မလို့.."
"ဟုကဲ့.."
"သားဂျွန်ဘာသောက်မလဲ?"
"နေပါစေအန်တီ..မသောက်တော့ပါဘူးဗျ.."
"မဟုတ်တာ.."
"ဘာလဲ...ကိုကိုကငယ့်လက်ရာကိုသောက်ချင်နေတာလား?"
အဖြူရောင်ရှပ်အင်ကျီနဲ့ ပေါင်လယ်လောက်ရှိတဲ့ဘောင်းဘီတိုကိုဝတ်ဆင်ထားသည့်ဟိုဆော့။ဖြူဖွေးနုဖက်နေသောအသားအရည်တို့က ရေချိုးပြီးခါစမို့ထင် ပို၍ပင်ဖြူဖွေးနေသယောင်ယောင်။
အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ပြောလာတဲ့ဟိုဆော့ကိုနမ်ဂျွန်တမေ့တမောနှင့်ငေးကြည့်နေမိသည်။
"ကိုကို!"
"ဗျာ!?"
သူငေးကောင်းကောင်းနဲ့ငေးနေတာ ငယ်ကသူ့ဘေးနားရောက်လာမှန်းသူမသိလိုက်ပေ။
ငယ်က သဘောတကျနဲ့ရယ်ပြီး..
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲဗျ!"
