ផាំងៗៗ~~គ្រាំង ពេលនោះក៏មានអ្នកធាក់ទ្វារទម្លោះ
មកមិនចាំឲ្យគេងាកមើលមុខទាន់ Haoxuanក៏ទាញ
នាយនោះចេញពីJiyang បន្ទាប់មកវាយនាយនោះមិន
ដកដៃតែម្តង រកតែនាយតដៃមិនបានរហូតដល់បែក
មុខបែកមាត់អស់នាយនោះក៏រើខ្លួនរួចរត់ចេញទៅបាត់
Haoxuanចង់រត់ទៅតាមតែក៏លឺសំឡេងយំលាយឡំ
ជាមួយការភ័យខ្លាចរបស់Jiyangគេក៏ងាកមើលនាយ
តូច នាយដើរចូលទៅរកJiyangយឺតៗ
<<ហឹកៗ..លែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំខ្លាចហើយ!!ហឹកៗ...>>
Jiyangសំពះសុំអង្វរអ្នកដែរកំពុងដើរមករកខ្លួន
នោះ HaoxuanឃើញសភាពJiyangបែបនេះ
នាយស្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗ គេក៏ចាប់ដៃJiyang
<<លែងខ្ញុំ ដោះលែងខ្ញុំទៅ!!ហឹកៗ..>>Jiyangនៅតែ
អង្វរនាយ
<<បងទេ អស់អីហើយណា!!កុំខ្លាចអី>>Haoxuan
និយាយលួងលោមJiyang
<<បងមកហើយហេ៎ស ហឹកៗ...!!ខ្ញុំខ្លាចណាស់>>
Jiyangពេលដឹងថាជានាយគេក៏អោបនាយជាប់តែ
ម្តងយំមិនឈប់ គេខ្លាចណាស់ គេសង្ឃឹមថានាយ
និងមកជួយគេតែទម្រាំនាយមកគឺធ្វើឲ្យគេខ្លាចឡើង
ញ័រខ្លួនទៅហើយ
<<អស់អីហើយ កុំខ្លាចៗ!>>Haoxuanអង្អែលក្បាលនាយតូចថ្នមៗនិងនិយាយលួងលោម
បន្ទាប់ពីJiyangបាត់ភ័យខ្លាចហើយ គេក៏ប្រុងដើរ
ចេញ
<<បងចង់ទៅណា!!>>Jiyangក៏សួរមិនព្រមលែង
Haoxuanឲ្យឃ្លាតពីខ្លួន
<<បងយកអាវឲ្យអូនពាក់ ឬក៏អូនចង់ឲ្យបងរំលោភអូន
ហេ៎ស បានឲ្យបងឃើញរាងកាយអូនបែបនេះ!!>>
Haoxuanនិយាយបែបលេងសើចដាក់Jiyang
<<ចង់ទៅណាទៅៗ!!>>Jiyangក៏រុញនាយចេញពី
ខ្លួនតែម្តង Haoxuanក៏ទៅរកអាវមកពាក់ឲ្យJiyang
ហើយពីនាក់គេនិងក៏គេងអោបគ្នាតែម្តង
+ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
HaoxuanនិងJiyangនៅតែបន្តគេងអោបគ្នាយ៉ាង
ស្អិតរមួត រហូតដល់ថ្ងៃរះកម្ពស់ណាកម្ពស់ណីទើប
Jiyangងើប
<<សាន សានបងមិនទៅររៀនទេហេ៎ស!!ឆាប់ក្រោក
ឡើង>>Jiyangដាស់នាយ
<<មិនទៅទេ!!ចង់គេង>>Haoxuanតប
<<អាយ~~>>Jiyangភ្ញាក់ស្រែកមួយវ៉ាស់ព្រោះតែ
នាយទាញខ្លួនអោបវិញ
