Tekrar buradayım ama harika bir şekilde(!)
Başlıyoruummm💚
Ben olduğum yerde Jungkook'a bakarken kız konuşuyordu.
"Odanızdan çıktığını gördüğüm kişi buydu efendim."
Salak bu kız gerçekten söylemekten bıktım ama gerçekten öyle...
"Çıkın, birazdan geliyorum."
Kız öne doğru eğilip cevap verdi.
"Peki efendim."
Ben hala mal gibi Jungkook'a bakıp gülümsüyordum.
Jungkook, bana göz kırpıp gözüyle kapıyı gösterdiğinde ne olduğunun farkına varıp gülümsemeyi bırakıp içeridekilere baş selamı verip odadan çıktım.
Kız karşımda bana 'şimdi işin bitti' der gibi bakarken konuşmaya başladım.
"Başına bela aldın, beni dinlemeliydin ama bunu sen istedin cezasını da çek o zaman."
"Emin ol cezayı ben değil sen çekeceksin"
"Bu kadar emin olma derim."
"Gayette eminim."
"Göreceğiz."
"Sende kendine çok güveniyorsun."
"Evet."
"Neye dayanarak söylüyorsun bunları?"
"Hiçbir şeye dayanarak söylemiyorum ve şunu bil ki buradan zararlı olarak sen çıkacaksın."
"Neden?"
"Çünkü bana inanmadın."
"Sana inanarak aptallık etmem ben."
"Bana inanarak aptallık etmezsin, inanmayarak edersin."
"Sen şu an bana aptal mı demek istedin? "
"Gayet açık değil mi? "
"Bana hakaret edemezsin!!!"
"Ben sana hakaret etmedim ki"
Kız elini kaldırıp bana vuracağı zaman dibimizde açılan kapı ile eli havada kalmıştı.
Başımı yan tarafa çevirip kim olduğuna baktığım da Jungkook olduğunu gördüm.
"Layla? "
İsminin Layla olduğunu öğrendiğim kız şaşkın bir ifadeyle havada ki elini indirip başını yere eğmişti.
"Hemen buradan gidiyorsun!! "
"N-nereye efendim? "
"Nereye olacağını ben bilmem ama gözüme gözükme!!"
Layla, yanımızdan uzaklaşıp giderken Jungkook bana döndü.
"Güzelim, iyi misin? "
"Hmhm."
"Aptal kız, sana nasıl böyle birşey yapmaya kalkabilir aklım almıyor."
Benim başıma birşey gelmesinden gerçekten çok korkuyordu, parmağıma diken batsa bile olayı büyütüp hemen hastaneye götürürdü.
"Sakin ol, yapamadı ama değil mi? "
"Onu kovacağım."
"Jungkook, o kadarına gerek yo-"
"Hayır güzelim, eğer ben gelmeseydim sana vuracaktı."
"Sen daha iyi bilirsin sevgilim."
Gülümsediğimde o da gülümseyip yanağımı öptü.
Açık olan kapıdan içeriye baktığım da adamların kendi aralarında konuştuklarını gördüm.
"Toplantı bitmedi mi? "
"Hayır güzelim"
"O zaman sen adamları bekletme önemli değil miydi bu toplantı? "
"Evet ama sen daha önemlisin bebeğim."
"Ya! Git hadi"
"Sen ne yapacaksın bebeğim? "
"Bilmiyorum, senin odana gittim ama herşey siyah bu yüzden insanı boğuyor ve orada sıkılıyorum yapacak birşey yok, büfe falan yok mu burada? "
"Var güzelim, sekreterime söyle o seni götürür."
"Gerek yok sen söyle ben giderim."
"Olmaz öyle şey bebeğim, istersen adamlarından birini yanına gönderebilirim."
"Gerçekten gerek yo- "
"Güzelim benim aşkım, bebeğim, sevgilim, hayatım ben toplantıya giriyorum adamlar bekliyor, sana adam göndereceğim sonra görüşürüz bebeğim."
Dudağımı öpüp geri çekildiğinde arkasından bakıyordum. Kapıyı kapattığın da hala yerinde dikiliyordum.
En sonunda olduğum yerde hareketlenip koridorun sonuna doğru yürümeye başladım.
Sekreterin olduğu masaya doğru yürümeye başladım. Masanın önüne geldiğim de sekreter dosyalarla ilgileniyordu.
Boğazımı sahte bir öksürük ile temizlediğim de başını kaldırıp bana baktı.
"Buyrun efendim? "
"Şey büfe nerede acaba? "
"En alt katta efendim "
"Teşekkür ederim."
"Başka bir isteğiniz var mı efendim? "
"Hayır, teşekkürler"
Sekreterin olduğu masadan ayrılıp arkamı döndüğüm anda büyük ve yapılı bir bedene çarpmıştım.
Çarpmanın etkisiyle geriye doğru sendelerken karşımda ki beden beni belimden yakalayıp geriye düşmememi sağlamıştı.
Başımı kaldırıp baktığım da tanımadığım bir adam olduğunu görüp hemen geriye çekildim.
Bittiiiiii.....
Diğer bölüm de yarın gelir sanırım ne kadar çok yazabiliyorsam o kadar hızlı göndereceğim...
💘💘💘
