HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

5.Bölüm-Gülüşüne Yağmur Damlası Çarpsa Şiir Olur...

-Annem de günlerdir " Züleyha'yla buluşmak istiyorum" diye evde dolanıyor,dedim.

-E görüşsenize Meva teyze,dedi Yavuz.

-Yarın görüşeceğiz oğlum inşaAllah.

-MaşAllah çok iyi kanka oldunuz siz Züleyha Teyzeyle,dedim gülerek.Annem de güldü ve:

-Evet evet.Meğersem benim ruh ikizimmişte haberim yokmuş.

Omletin tadına baktım.O da mükemmeldi.Çok uzun zamandır böyle harika bir kahvaltı etmiyordum.

-Omletide mi sen yaptın Yavuz?

-Evet.

-O da çok güzel olmuş,ellerine sağlık tekrardan,dedim.

-Evet oğlum mükemmel olmuş.Şüheda bile beğendiyse -ki benim yaptığım omletleri asla beğenmiyor- gerçekten güzeldir.
Yavuz güldü.

-Anne!,dedim uyarıcı bir tonla.

-Aman be birşey demedik.Siz gençlere de birşey demeye gelmiyor hee,dedi annem.
Sonra kahvaltımızı yapmaya devam ettik.Annem ve Yavuz havadan sudan konuşuyorlardı.

-Kızım noldu?,diye sordu annem.
Annem bunu deyinceye kadar Yavuz'a baktığımı farketmemiştim.Göz göze geldik.Hemen kendimi toparlamak için öksürdüm ve "Birşey yok anne."dedim.Ben gerçekten kör kütük aşık olmak deyiminin vücut bulmuş haliydim.Annem demese hâla Yavuz'a bakmaya devam ediyor olucaktım.Ellerim terlemişti.Stres olmuştum.Aferin Şüheda!Aferin!

-Ben bi tuvalete gidip geliyorum,dedim.
Hızlıca tuvalete gittim.Yanaklarım kızarmıştı.Offf!Hemen elimi,yüzümü yıkayıp tuvaletten çıktım.Sonra mutfağa gittim.Annem ve Yavuz masayı topluyorlardı.

-Kahve yapayım mi?,diye sordum.

-Olur,dedi annem ve Yavuz aynı anda.Onlar masayı toplarken bende kahve yaptım.Yavuz şekersiz içiyordu,bende tekrar şekersiz içecektim.

Kahveleri yapıp,masayı topladıktan sonra balkona çıktık.

-Ellerine sağlık,dedi Yavuz gülümseyerek.

-Afiyet olsun,deyip bende gülümsedim.
Bir süre kimse konuşmadı.Öylece balkondan dışarısını izleyip kahve içiyorduk.Sonra Yavuz'un telefonu çaldı.

-Ben bakıp geliyorum,dedi ve içeriye girdi.Birkaç dakika sonra beni çağırdı.Annem:

-Noldu oğlum bi sıkıntı mı var?

-Evet işle alakalı bir sıkıntı var Meva teyze,dedi ve balkona geldi Yavuz.

-Biz biraz Şüheda'yla konuşabilir miyiz?,diye sordu.

-Konuşun konuşun oğlum ben rahatsız etmiyim sizi,deyip kalkmaya çalıştı.

-Dur dur anne senin kalkmana gerek yok.Gel benim odamda konuşalım,dedim Yavuz'a.Başını salladı ve benim odama gittik.Odama geldiğimizde:

-Çok güzel kokuyor sümbüller,dedi Yavuz.

-Bence de.Ee noldu?

-Oflaz ve Emir erkenden gidip adamı konuşturmaya çalışmışlar.Ama ağzını bıçak açmıyormuş.Onu söyledi Emir.

-O zaman başka bir yol denemeliyiz.

-Ne gibi?Aklında birşey var herhalde.

-Evet var.Adamın sinir sistemini çökerteceğiz.

-Nasıl?

-Benim bildiğim bir ilaç var.Birkaç kere verdikten sonra adamın sinir sistemi çökecek.Bu yüzden de zaman kavramı yok olacak.Sonra da mecburen konuşacak.