စားလို့အရမ်းကောင်းတယ် အချဉ်ဓာတ်ကျနေတဲ့ရိပေါ်ကို ဖေးရန်တို့ဖန်ရှင်းတို့ကြည့်သာကြည့်နေကြသည် ဝန်းနင်က တော့ ရိပေါ်စားချင်နေတာကိုလုပ်ပေးနေသည် ရိပေါ် တစ်ခုခုဖြစ်လို့ကတော့ ဝန်းနင်ဘဝမတွေးရဲစရာ
"အဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဟင် "
"ဟာ ရှောင် ရှောင်ကျန့်"
"မောင် ပြန်လာပြီလားဟီးးးးးဟီးးးးး"
ဒါပါပဲ မဟုတ်တာလုပ်ထားရင်အချိုသာဆုံးပြုံးကာမောင်လို့ခေါ်ပြီး ချွဲတော့မယ်
"မောင် မောနေလား ရေသောက်ချင်လား"
"တော်ပါ သည်းညှာ အခုဘာစားနေတာ"
"ဟင် မောင်လည်းမြင်နေတာပဲဘာလို့မေးနေတာလည်းလို့"
"သည်းညှာ အချဉ်တွေအများကြီးစားရင် မကောင်းဘူးဆိုတာမသိတာလား အလုပ်ကိစ္စနဲ့မြို့ခဏလေးသွားတာကို မရှိတုန်းဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေပါလား နောက်ခါဘယ်လိုစိတ်ချရပါ့မလဲ"
".............."
"ဟူးးးးးးး သည်းညှာ "
ခေါင်လေးငုံ့ကာ မြေပြင်ကိုသာကြည့်နေသည်မို့ကိုယ့်စကားကြောင့်ဝမ်းနည်းသွာမှန်းရှောင်ကျန့်သိလိုက်သည်
"သည်းညှာ "
"ဟင့် ~လွှတ် မခေါ်နဲ့ လာမထိနဲ့အသားကို ပြောမကောင်းဘူးမလား စိတ်ကုန်နေလည်း ထားခဲ့လိုက်တော့"
"သည်းညှာ !"
"ဟင့် မအော်ပါနဲ့"
"အချဉ်လေးစားမိတာကိုပြောဆိုနေတာ မချစ်တော့မှန်းသိပါတယ်"
ဘေးကပွဲကြည့်နေတဲ့အလိုက်ကန်းဆိုးမသိတဲ့အကောင်တွေကိုမျက်စပစ်ပြကာ ထွက်သွားခိုင်းပြီး သည်းညှာကိုပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာထိုင်စေသည်
"သည်းညှာကိုစိုးရိမ်လို့ပြောတာပါ"
".........."
"သည်းညှာ မောင့်အမျိုးသားလေး"
"သွားအခုမှလာမခေါ်နဲ့ တစ်ခါတစ်လေစားတာကိုညိုညင်နေတာများ"
"မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ"
"မောင်သိလား အခုတလော စိတ်အရမ်းစက်ပြီးအားငယ်တတ်တာ မောင်ကပါလာဆူနေတော့ စိတ်မကောင်ဘူး အီးဟီးးးးး"
YOU ARE READING
ဟေးနန်နယ်မှချစ်ပုံပြင်
Fanfictionမြို့ကနေတာဝန်နဲ့ရောက်လာတဲ့ ဆရာလေးဝမ်နဲ့လူဆိုးလေးရှောင်းတို့ရဲ့ချစ်ဇာတ်လမ်း
