အိမ်ပြန်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးကာ ဖန်ရှင်းဆီစာပို့ဖို့လုပ်လိုက်တယ်
*ရှင်းလေးရေမင်းရဲ့မားသက်သာလား*
ငါးမိနစ်အကြာ
*သက်သာပါတယ်*
*အခုရော ဘယ်မှာလည်းဆေးရုံမှာလား"
*ဟုတယ် မားကိုစောင့်ပေးနေတာ *
*ဖုန်းပြောမလား*
*တော်ပါပြီဆူညံနေရင်မားနိုးသွားမှာ*
*အင်းပါ အဲ့ဒါဆိုနားတော့လေ*
*အင်း *
*ကောင်းသောညပါရှင်းလေး *
*ကောင်းသောညပါ ရိပေါ်*
"ဟင် ~"
ရိပေါ်စိတ်ထဲဘဝင်မကျချင် အမြဲတမ်းသူငယ်ချင်းသုံးယောက်ကစကားပြောရင် ရှင်းလေး ချန်လေး ပေါ်လေးဆိုပြီးခေါ်တတ်ပေမယ့်အမြဲသုံးနေကျစကားကိုမသုံးဘဲရိပေါ်ဆိုတာကြောင့်ပင် သူ့မားနေမကောင်းတော့စိတ်မကြည်တာဖြစ်မှာပါလေဆိုပြီးတွေးလိုက်တယ်
စာပို့ထားတာဖတ်ပြီး ဖုန်းအိပ်ကာအိပ်ဖို့ပြင်လိုက်တယ် စောင်ခြုံမလို့လုပ်တုန်းဖုန်းဝင်လာတာကြောင့် ကိုင်လိုက်တယ် ဖုန်း contactမှာက မောင်❤️ တဲ့
"ဟလို "
"လိုင်းပေါ်တတ်ခဲ့"
"မတတ်ပါဘူးဒီကပြော အိပ်တော့မှာ"
"မရဘူးအခုချက်ချင်း chat box မှာစကားပြောမယ်"
"နိုး"
"မတတ်ဘူးလား"
"မတတ်နိုင်ဘူး"
"တကယ်မတတ်ဘူးလား "
"တကယ်မတတ်ဘူး"
"တကယ်နော်"
"တကယ်"
"ငါ ကွာ တကယ်မတတ်ရင်မောင့်အဆိုးမဆိုနဲ့"
"မတတ်ဘူး"
"သည်းညှာ!!!"
"ဘာလဲ"
"တောင်းပန်ပါတယ်ကွာလိုင်းတတ်ပါနော်စကားပြောရအောင်နော်နော်"
ရိပေါ်အလွန်ရီချင်နေပါပြီ ရုပ်ကြမ်းကြီးနဲ့ချွဲနေတာ အသံကိုက
YOU ARE READING
ဟေးနန်နယ်မှချစ်ပုံပြင်
Fanfictionမြို့ကနေတာဝန်နဲ့ရောက်လာတဲ့ ဆရာလေးဝမ်နဲ့လူဆိုးလေးရှောင်းတို့ရဲ့ချစ်ဇာတ်လမ်း
