Mucize Uğur Böceği ve Kara Kedi : Mucizelerin Dengesi

9. 𝕭𝖔̈𝖑𝖚̈𝖒

Mariposa eli çenesinde ona baktı. "Ha bir dakika, ne?"

Mariposa ile Adrien PlayStation'da savaş oyunu oynuyordu. Mariposa somurtmuş ekrana bakıyordu. Adrien ise gülümsemiş şekilde ekrana bakıyordu. Amacına ulaştığını hissetmişti. Mariposa ekrana bakıyordu ve parmaklarıyla PlayStation oynarken sakin hareket ediyordu. Adrien ise oyuna kendini çok kaptırmıştı.
Ekranda 1 vs 1 savaş oyunu vardı. Kara Kedi robotu Adrien'in karakteriydi. Uğur Böceği robotunu da Mariposa oynuyordu.
Kara Kedi robotu, karşı düşmanına iyice vurup canını götürüyordu. Mariposa tepkisiz oynuyordu oyunu. Adrien ise Mariposa'yı yeneceği için mutluydu çünkü bu oyunda baya iyiydi. Sonra da gülümsemesi kayboldu.

"Hayııır!"

Ekranda 'Game Over' yazıyordu. Kara Kedi robotu yere yığılmıştı.
Mariposa kazanmıştı.

Adrien ekrana bakıyordu.
Mariposa kazandığı için mutlu değildi. Adrien'a baktı. "Karakterimin canı az. Dikkat etmeden ve hareketlerimi tahmin etmeden oynuyorsun. Bir el daha girelim. Eğer dikkat edersen beni yeneceğine eminim."

Adrien cevap vermedi. Sonra bir el tekrar oynadılar, bu kez Adrien kazanmıştı.

Kollarını havaya kaldırarak sevindi. "Evet sonunda !"

O sırada kapı açıldı. Vanessa gelmişti. Kapının yanında durdu. Mariposa ve Adrien kapıya döndü.

"Adrien. Nathalie seni almaya geldi."

Adrien gülümsedi sonra Mariposa'ya baktı. "Yarın okulda görüşürüz."dedikten sonra el salladı. Mariposa daha elindeki konsolu masaya koydu sonra da Adrien'a el salladı.

"Görüşürüz."

Adrien ayağa kalktı. Kapıya doğru yürüdü. Vanessa odadan çekildi ve Adrien'ın geçmesine izin verdi. Adrien odadan çıktıktan sonra Vanessa, Mariposa'ya baktı. Sonra da kapıyı kapattı.

Vanessa ile Adrien alt kata inen merdivenden inmeye başladı. Vanessa kolunu Adrien'ın sırtına koymuştu.

"Buraya istediğin zaman gelebilirsin, Adrien."

Adrien ona bakıp başını tamam anlamında hafifçe salladı. İndikten sonra Vanessa ile Adrien kapıya gitti. Vanessa ona kapıyı açtı. Adrien önden çıktı. Vanessa ise kapıyı açık bırakarak bahçeye çıktı.

Dışarıda, evin tam önünde siyah bir araba vardı. Adrien'ın koruması ciddi bir ifade ile direksiyonun başındaydı. Nathalie ise dışarıda, arabanın arka koltuğu olan kısmın yanındaydı. Adrien, Nathalie'yi gördü. O sırada Vanessa, Nathalie'ye baktı.

Gülümseyerek, "Merhaba, Nathalie. Nasılsın ? Uzun zaman oldu."

Nathalie gülümsedi. "Evet, uzun zaman oldu Vanessa. İyiyim, sen nasılsın ?"

Adrien gülümseyerek ikisine bakıyordu.

Vanessa elini Nathalie'nin omzuna koydu. "Ben de iyiyim. Seni uzun zaman sonra görmek beni mutlu etti."

Adrien eve ilk geldiğinde onu koruması getirmişti. Nathalie ise Vanessa'yı görmek için gelmişti.

Nathalie başını hafifçe salladı. "Evet."
Sonra da Adrien'a baktı. "Hazır mısın Adrien ?"

Adrien ona bakıyordu. "Evet." Sonra da Vanessa'ya baktı. El sallayarak arabaya doğru ilerledi. Nathalie de onunla beraber arabaya gitti. "Görüşürüz!"

Vanessa da elini kaldırdı. Elini sallayarak konuştu. Gülümseyerek, "Görüşürüz, Adrien."

Nathalie arabanın kolunu tutup açtı. Adrien kolunu indirdi sonra da arabaya bindi. Nathalie arabanın kapısını kapattıktan sonra korumanın yanına oturdu. O sırada bahçedeki görevli hizmetçi bahçenin demirli kapısını açtı. Araba bahçeden dışarı çıktı ve evden uzaklaşmaya başladı.
Vanessa arkasını döndü ve eve girdi.

Mariposa aşağı bakıyordu, perdenin ucunu tutmuştu ve onların gidişini izlemişti. Araba gözden kaybolunca perdeyi bıraktı. Arkasını dönüp masasına ilerledi. Adrien'ın çizimi ile kendi çizimini gördü. Adrien'ın çizimini eline aldı. Sonra da üstüne Adrien AGRESTE yazıp tarihi alta yazdı. Masanın sağ altında olan çekmecesini açtı ve boş çekmeceye bu kağıdı koydu. Sonra çekmeceyi kapattı.

Kolunu hafifçe kaldırdı ve el zincirine baktı. 2 kwami el zincirinden çıktı. Sonra da kolunu aşağıya indirip arkasını döndü. Odasında, yatağına doğru çıkan merdivene yöneldi. Basamaklardan çıkıp kendiniyatağa karın üstü attı. Suratını yastığa gömdü.

2 kwami süzülerek onun yanına geldi. Sahibine baktı.

Endi, "Adrien çok iyi birisi!" Dedi hayran şekilde.

Mariposa'nın suratı yastığa dayalı olduğu için sesi boğuktu fakat anlaşılıyordu. "Herkes bir Adrien'dan bahsediyor. İyi arkadaş, tamam."

Daisy ciddileşti, "Mariposa.. yakalanma imkanın olduğu halde niye çizim kitabında kendini çizdin ?"

Mariposa, "İnandı. Ayrıca eninde sonunda çizimimi soracaktı. Bitirdiğimi anlardı çünkü daha yeni eve geldim ve dışarıdaydım."
Sonra da kalktı ve ona somurttu. "Amma abarttın, Daisy. Öğrenmedi işte."

Endi, "Kimliğin için önceden endişelenen Mariposa'ya ne oldu ?"

Daisy kıkırdadı. "Anlaşılan Adrien'ı arkadaşı olarak görmeye başladı hatta direkt güvenmeye başladı."

Mariposa karşı çıktı, "Alakası yok !"