Ümit bacağında bir sıcaklık hissetti cebindeki telefon yanıyordu. Ümit uyandı ve ateşi söndürmek için bacağına vurdu. Etrafına bakındı. Zeynep'e seslendi.
Ümit: Hayatım neredesin
Zeynep: Buradayım hayatım o ışıkta neyin nesiydi.
Ümit: Bilmiyorum hayatım. Poyraz !!
Poyraz: Bize ne oldu abi ya Lan cebim yanıyor. Elini cebine attı ve yanan telefonu yere attı.
Ümit: Bilmiyorum. Ne oldu poyraz
Poyraz: Telefonum yandı abi.
Ümit: Benimde
Zeynep: Benim ki çantamdaydı.
Ümit: Çıkalım şu mağaradan
Poyraz eliyle mağara girişini bulmaya çalıştı ve dışarı çıktılar. Dışarı çıktıklarında üzerlerinde bulunan tüm metallerin yandığını fark ettiler. İzinde kulağınız da çınlama var mı Zeynep ve Ümit Evet Dedi.
Zeynep: Bomba mı patladı az önce
Poyraz: Bomba olsa hepimiz ölürdük
Zeynep: Peki ya neydi o ışık ve küp nereye gitti.
Poyraz: Bilmiyorum yenge gidelim şu traking kafilesini bulalım
Poyraz: Abi bizim çantalar yok. Kafile de yok onlarda gitmişler
Ümit: Bizi bırakıp nereye giderler.
Poyraz: Bilmiyorum abi kimse yok herkes gitmiş. İsterseniz etrafa bakalım.
Etrafa bakındılar ve kimseden iz yoktu. Derin bir sessizlik hâkimdi. Kaybolmuştuk hisseni artık hissediliyorlardı.
Zeynep: Bari arabaların yanına gidelim.
Poyraz Ümit ve Zeynep arabayı bıraktıkları yere gitmek için yol aldılar. Aracı bıraktıkları yere geldiklerinde hiçbir arabanın olmadığını gördüler. Hatta buraya geldiklerinde gördükleri yapıları bile göremediler ve asfalt yol bile kaybolmuştur. Hala olayın şokundaydılar. Mağaraya tekrar dönüp bakmaya karar verirler. Poyraz mağaraya içeri girdi ve eliyle tüm odayı inceledi fakat hiç bir şey bulamamıştı. yukarı çıktı ve hiçbir şey bulamadığını söyledi. Yolu kayıp ettiklerini düşündüler fakat durum öyle değildi.
Zeynep: Ben çok susadım sizde susadınız mı?
Poyraz: Yolda gelirken çeşme görmüştüm 3 kilometre geride fakat.
Yola koyuldular 3 kilometre gittikten sonra çeşmenin bulundukları yere geldiler fakat çeşmeyi bulamadılar. Poyraz etrafına baktı ve
Poyraz: Burada çeşme olduğuna eminim. Araba da yok, yolda yok çeşmede yok. Nereye gitti bunca şey bunca yapı
Poyraz çeşmenin bulunduğun yerin üst tarafında birkaç kavak ağacı görür komando kursunda eğitim veren komutanlarının söylediği bir söz aklına geldi. Bir yerde kavak ağacı varsa orada kesin su vardır.
Poyraz kavak ağaçlarının yanına gitti ve küçük bir çukur buldu ve içinde birikmiş temiz su vardı. Kana kana su içtiler. Zaman çabuk geçmişti.
Poyraz: Hava bir kaç saat sonra kararacak. Geceyi burada geçirmemiz lazım
Zeynep: Hayır bence devam edelim. Elbet bir köy filan buluruz.
Poyraz: Yenge yaşadıklarımız garip farkındayım ama biz buraya gelirken 30 kilometre kadar köy görmemiştim. Daha çok kaybolmaktansa burada kalalım. Sabah çaresine bakarız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANDA YOLCULUK 1453
Historical FictionHikayemde kahramanlarımı 2023 yılından 1453 yılına fetih sonrası İstanbul' a gönderdim. Kahramanlarım 1 doktor 1 asker 1 eczacı. Sıkılmadan okuyabileceğinizi düşünüyorum.. #Zaman 1. # Osmanlı 1.