Ateşin Abisi 26

8.3K 487 129
                                    

Sınır 70 oy 70 yorum

...

Şuan Polat abim ile beraber salona doğru yürüyoruz bu akşam biraz da olsa moralimi yerine getirmişti

Beraber salona girmemiz ile bütün gözler bize dönerken Dilara hanımın burda olmadığını görünce rahatladım

Gözümü babama kaydı çok düşünceli gözüküyordu büyük ihtimal bu akşam olanlar yüzünden canı sıkın, Polat abim üçlü koltuğa otururken ben ise tekli koltuğa oturan babamın arkasına geçip elimi boyuna dolandım o da hemen kolumu okşadı

"babacım iyi misin"

"iyim prensesim iyim"

"sıkma canını ben her şeyi unuttum bile Polat abimle çok güzel bir akşam geçirdik gerçekten bu konu yüzünden canını sıkma"

Hemen yanağını küçük bir öpücük bırakıp Polat abimin yanına oturdum babam derin bir nefes alarak sanki bir şey söylemek istiyormuş gibi duruyordu

"baba bir şey mi söyleyeceksin?"

Polat abimin sorusu ile konuşmaya başladı

"annenizi bir psikoloğa götürmeye düşünüyorum"

Emir hemen kaşlarını çatıp babama baktı

"öyle bir şey asla kabul etmez"

"oğlum belki siz fark etmiyorsunuz ama annenizin bu durumu normal değil fark ettiyseniz kendi kızını kıskandı hemde takıntılı bir şekilde eğer buna engel olmazsak daha da ilerde gidebilir Dilara ne kadar hırslı bir kadın olduğunu biliyoruz hepimiz"

Söyledikleri beni biraz olsa korkuturken aynı zamanda üzmüştü kendi öz annemden korkuyordum şaka gibi

Miran sanki beni fark etmiş gibi hemen konuyu değiştirmeye çalıştı daha fazla üzülmemi istemiyordu

"neyse şimdi boş verin annemi birazdan buraya basıp bizi evden kovacak diye korkuyorum, e bücür anlat bakalım abimle ne yaptığınız?"

Gülerek Polat abime baktım o da aynı şekilde tebessüm ederek bana baktı sonra tekrar mirana döndüm

"hiç öyle yemek yedik falan ama inanabiliyor musun resmen beni rezil etti"

"Allah Allah nasıl rezil ettim acaba küçük kız kardeşim"

Dedi çatık kaşlarını ile, onu takmadan tekrar mirana döndüm sonra babama bakıp konuşmaya devam ettim

"baba biliyor musun herkesin için de beni kucağına alarak dışarı çıkartı ya düşündükçe delirmek üzereyim resmen rezil oldum"

Şuan resmen küçük bir kız gibi abimi şikayet ediyorum kendim bile şaşırdım

Babam gülmemek için kendini zor tutarken kaşlarını çatı ve Polat abime baktı diğerleri ise gülüyordu

"bir daha benim prensesimin izni olmadan kucağına almayacaksın!"

"kusura bakma baba ama bu konuda söz veremem"

Hepimiz gülmeye başladık, bir süre öyle zaman geçerken bu sefer berk konuştu

"acaba ailecek bir dizi mi izlesek?"

"neden olmasın"

Diyen babama ben hemen hangi dizi diye sordum

"ne dizisi?"

"bence sende biliyorsun The Walking Dead dizisi ne dersin?"

Gözlerim kocaman açarak berke baktım

𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺  Where stories live. Discover now