လရောင်ဖြူရဲ့အစားထိုးဖြစ်ဖို့ကူးပြောင်းလာခြင်း[မြန်မာဘာသာပြန်]

အခန်း[၄]

Unicode

လင်းဆွေ့ယန်သည် အသံကြားသည်နှင့် တစ်ပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန် စူးယွီလီက မလှမ်းမကမ်းနေရာလေးမှ ရပ်၍ သူ့ကို လက်ဝေ့ယမ်းပြနေသည်။သူ့မျက်လုံးလေးများထဲမှ လင်းလက်မှုဟာဆိုရင် နွေညကောင်းကင်ထက်မှာ ပြန့်ကျဲနေသည့် ကြယ်ရောင်စုံထက်တောင် ပိုတောက်ပနေ၏။

တစ်ခြားသူတွေရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ မဆိုထားနှင့် လင်းဆွေ့ယန်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတောင် စူးယွီလီမျက်လုံးထဲမှ လင်းဆွေ့ယန်အတွက် ချစ်ခင်တွယ်တာမှုလေးတွေပြည့်နေကြောင်း တွေ့နေရ၏။စူးယွီလီ၏ စိတ်ထဲမှာတော့ ဆိုးရွားတဲ့ အကြံတွေဆင်နေကြောင်း သူ့ကိုယ်သူသာသိသည်။

စူးယွီလီရဲ့ လှမ်းခေါ်မှုက လင်းဆွေ့ယန်ကိုသာမက ဘေးမှလူများ၏ အာရုံကိုပါဖမ်းစားသွား၏။စူးယွီလီ မျှော်လင့်ထားသလိုပင် လင်းဆွေ့ယန်က အလျင်စလိုလော်ရှင်းကို လွှတ်ချလိုက်ကာ လွှားခနဲကျော်ခွ၍ လျှောက်လာသည်။

စူးယွီလီမှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ချိုမြိန်‌မှုတွေ ရောယှက်ပြည့်နှက်နေသည့် ပုံလေးဖြစ်နေသော်ငြား စိတ်ထဲမှာတော့ နှာမှုတ်နေမိတယ်။လင်းဆွေ့ယန်က လော်ရှင်းကို ကွာကွယ်ပြီး ဝေဒနာကြီးကြီး‌ပေးခဲ့ပြီ။ သူစိမ်းတွေရှေ့မှာ အချစ်ရူးနေတဲ့ လူကြီးနေရာက သရုပ်ဆောင်ဖို့အတွက်နဲ့ သူ့အသည်းအသက်လေး နာကျင်သွားမှာကိုတောင် ကြောက်‌မနေခဲ့ပါ။

စူးယွီလီသည် မလှုပ်မယှက်ဖြစ်နေသည့် လော်ရှင်းဘက်လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန် သဝန်တိုနေသည့် လော်ရှင်းကို တွေ့လိုက်ရ၏။သို့သော် သူက တည်ငြိမ်ချင်ယောင်ဆောင်နေဆဲပင်။ထို့ကြောင့် စူးယွီလီစိတ်ထဲ နည်းနည်းတောင်ပျော်လာမိ၏။

သူအခု ဝမ်ကျင်းဖြစ်နေပြီလေ။ဘယ်သူမှ သူ့ကို စိတ်ပျက်စရာကောင်းတယ်ထင်ကြမှာမဟုတ်။

စူးယွီလီသည် လော်ရှင်းကို လျစ်လျူရှု၍ အဝေးကို အကြည့်လွှဲလိုက်တယ်။လင်းဆွေ့ယန်အနားရောက်လာသည့် အချိန် လင်းဆွေ့ယန်ရဲ့ လက်မောင်းကို တယုတယ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ပြုံးရွှင်စွာနှင့်-

“ယောက်ျား...ကျွန်တော်ခုနက စီနီယာနဲ့ အရင်အကြောင်းလေးတွေပြောနေရင်းကြာသွားလို့ ယောက်ျားကို စောင့်စေခဲ့မိရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်”