Şeytan ihtirasın eşiğinde, girdiği girdabın içinde yaşamaya mahkumdu.Ama o, yaşamadı.
Ölümün keskin kokusu teninde dansa kalkıştığında
o yumrulmak yerine ruhunda daha da doğruldu. Hayatın ona öğrettiği birincil kurallardan birisiydi. O da bu kuralı...
Yeni bölümümüz gelmiş bulunmakta ! Hepinize iyi okumalar...
Bölüm anahtarımız geldi.🗝
#Mike Posner & Jessie J - Weaponry
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
KEHANET KADEHİ 6.BÖLÜM : ''KADEH KADAR ZAMAN''
🍷
Güç ve tutku... İki ayrı gibi gözüken ama aslında birbirleriyle kaynaşmış kelimeler. Bu iki kelime bana fazlasıyla yakındı. Hatta galiba ben ikisinden ibarettim bile diyebilirdim. Çünkü güç ve tutku insanı ayakta tutar , birleşimleriyle bizlere bahşettiği hırsla , insan kafasına koyduğu her şeyi yapabilirdi.
Ama her şey sadece bu ikisinden ibaret değildi. Akıl eğer stratejiye dönüşmezse sadece düşünce olarak kalırdı. Bir düşünceyi uygulayabilmek için önce zekayı kullanıp yöntemini kavramak gerekirdi. Tıpkı bir düşmanı alt etmek gibi..
Tıpkı önce düşmanın inine kadar girip sonra ağına düşürüp onu bağlamak gibi...
Saçma sapan sevgi , barış kelimelerinin ardına sığınmak sana vadedilen güçten men olmak demekti. Bunu yalnızca savaşmaktan korkanlar , kendini ispat edemeyenler yapabilirdi. Oysa mücadele etmek , insanın kanındaki en büyük güçtü. Ve ben de bu güçten fazlasıyla yararlanmakla mesuldum.
Duyduğum cümlenin zihnimde yankı bulmasıyla kendime gelip silkelendiğimde önümdeki kürenin sönüşüne baktım. Bu ikisi bir şeyler biliyordu. Biliyor ve aynı zamanda saklıyorlardı. Susmalarından ya da gizemli tavırlar takınmalarından hoşnut olduğumu sanıyorlarsa hayır yanılmıyorlardı. Susmalarından değil de gizemli tavırlarından az buçuk hoşnuttum galiba.
Çünkü bir şeyleri ininden çekip almak ve bunu yapanın ben olması tam bana uyan hareketti.
''Vay be!'' dedim başımı aşağı yukarı sallayıp dudaklarımı öne doğru büzerek. ''Ex dayımın insan olmadığını anlayan bir kesim daha. Neden şaşırmadım acaba?''
Meias ve Karan bana afallamış bakıyordu. Sanki benim tepkim bana vermek istedikleri mesaja olarak layık değilmiş gibi.
Meias hafifçe alnının sağ köşesini parmak uçlarıyla kaşırken ''Aslında bu çok kişiselleştirilmiş bir fikir olmamalıydı. Anlatmak istediğim...'' dediğinde sözünü keserek alayla ''Ah ! Evet tam olarak nedir? '' diye bağırdım ellerimi iki yana açarak.
''Yani ex dayımın dünyada yediği haltlar yetmiyormuş gibi bir de burdaki bokluklarını dinlemek , kafamın içinde sadece akıl hastanesinde içtiğim tadı bedbaht çorbaya benziyor.'' Meias Karan'a sorgular gibi baktığında Karan sadece omzunu silkmekle yetindi.
