2.Bölüm-Eterli Bez

En başından başla
                                    

"Sözünü yarıda kestiğine göre ben iyi insan değil miyim? Bunu mu çıkarmalıyım acaba?", diye sordu ve gülümsedi.

"İyi insansın da şaşırdım seni görünce. Ecmel'in dayısı sen misin? O yüzden beni camideyken Ecmel çağırdı demek ki.",deyip Ecmel'e baktı. Ecmel gülerek:

"Günaydın öğretmeniiimm. Biz dayıcığımla çok iş birliği içindeyiz öğretmenim.",dedikten sonra Yavuz ve Ecmel aynı anda "Çak bakalım"deyip yumruk yaptıkları ellerini birbirlerine çaktılar.

O kadar tatlı gözüküyorlardı ki ve aynı zamanda o kadar kardeşi Aden ve kendisine benziyorlardı ki! Onlarda "Çak bakalım" yaparlardı.

Şüheda o günü hatırladı.

"Ya ablaaaaaaa! Hadi yütfen yütfen yaaaa!"

"Hayır olmaz Aden. Kaç kere dedim annem haklı diye. Allah Allah. Her zaman telefonla oynuyorsun! Bana bile vakit ayırmıyorsun ,üzülüyorum bak!"

"Ama ablaaa! Yütfen ,yütfeen.Sanada vakit ayıracağım ,söz."

"Offff.Bir kere de beni dinle! Ben hep seni dinliyorum bak yine seni dinleyeceğim sırf sen istedin diye! Nasıl alacağız ki, annem televizyon izliyor ve hemen yanına koydu telefonu. Alırsak kızar."

"Şöyle yapacağız ablacığım...Ben annemle bugün okulda yaptıklarım hakkında filan konuşacağım. Hemen sağına oturacağım. Doğal olarak beni dinlemek için bana yüzünü dönecek. Sende o sırada hemen yanındaki telefonu alacaksın. Anlaştık mı?"

"Anlaştık ,anlaştık. Hadi şapşik, annemin yanına gidelim."

"Yaşasssssssınnn.Canım ablam beniiimm.Seni çok seviyorummm. Seni asla bırakmayacağım,sözz! "

Ama bırakmıştı. Kardeşi sözünü tutamamıştı.

Annelerinin yanına gittiklerinde Aden konuşmaya başladı:

"Anne bugün ne yaptık biliyor musunnn?"

Annesi kafasını iki yana salladı. Aden devam etti "Bilmezsin tabiiki sen gogol değilsin ki! (Gogol:Google)

"Neyse bak şimdi bugün öğretmen bizi bahçeye çıkardı...."

Aden devam ederken Şüheda hemen annesinin yanındaki telefonu aldı. Ve hiçbir şey yapmamış gibi konuşmaya dahil oldu. Anneleriyle konuştuktan odalarına geldiler ve ikisi de aynı anda yumruk yaptıkları ellerini birbirlerine tokuşturarak "Çak bakalım" dediler.

{ Şimdiki Zaman }

Şüheda bu anıları hatırlarken boğazına bir yumru oturdu. Yavuz bunu fark etti ama tam ne oldu diye soracakken:

"Öğretmenim iyi misin?",dedi Ecmel. Ecmel'in sesi ile kendine geldi Şüheda, boğazını temizleyip konuşmaya başladı:

"İyiyim,bir tuvalete gidip geleyim." ,dedi ve hızlıca lavaboya girdi.

Başı dönüyordu, gözleri kararıyordu,öylece tuvalet kapısının yanına dikilmiş hiçbirşey yapmıyordu. Aynı kardeşinin öldüğü gün gibi.

"Ben o gün kardeşimi kurtaramadım." ,diye fısıldadı.

"Ben o gün kardeşimi kurtaramadım,ben o gün kardeşimi kurtaramadım"diye sayıklıyordu, artık dayanacak gücü kalmamıştı. Gözünden yaşlar dökülmeye başladı. Eğer birisi "Niye ağlıyorsun ,anlat" derse anlatamazdı. Eğer anlatırsa o günü tekrar yaşıyor gibi oluyor ve krize giriyordu.

HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin