HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

1.Bölüm-Bombalar

Aynı korkuyu tekrar hissetmeye başlamıştı.

Camide nasıl bomba olabilirdi? İçerde namaz kılanlar ne olucaktı? Ecmel ve annesi Zeynep Hanım ne olacaktı,Kur'an Kursu patlayacak mıydı yani? Oraya o bombayı nasıl koymuşlardı? Bombanın ne kadar süresi vardı? Kardeşi gibi mi olucaktı?

Hayır kardeşini şu an düşünemezdi, şimdi olmazdı.

"Şüheda." ,dedi asker ama kız duymadı. Tek düşündüğü geçmişte yaşadıklarıydı.

"Şüheda." diye tekrar seslendi adam.

Düşündüğü kardeşiydi.

Kurtaramadığı kardeşi.

Aden'i.

{ Yazar Notu: Aden, hem Şüheda'nın birinci ismi olup hemde Şüheda'nın kardeşinin ismidir. Neden olduğunu ileriki bölümlerde öğreneceksiniz. İyi okumalar:) }

"Şüheda ,iyi misin?" ,diye sordu adam hafif yüksek çıkan sesiyle. Sesi yine endişeliydi.

"İyiyim." diye seslendi genç kız derin nefes alarak.

"Emin misin? Tam 3 kere seslendim,duymadın."

"Evet eminim."

Adam aslında kızın çokta emin olmadığını anladı ve rahatlatmak istercesine konuştu:

"Herkesi kurtaracağız merak etme. Bunun için bana yardımcı olman gerekiyor. Zaten namazın sünneti kılınmıştı birtek farzı kaldı. Bu yüzden işimiz daha basit. 3 tane bomba var. Birincisi çocuklara Kur'an-ı Kerim ve ilim öğretilen o salonda. İkincisi ve üçüncüsü ise kadın tuvaletlerin ikisinde. Senden istediğim çok hızlı bir şekilde bu bombaların hepsine kaçar dakikada olduklarına bakman ve bana fotoğraf atman, sana telefon numaramı vereceğim. Merak etme seni riske atmam ilk bombayı bulduğunda o bombanın en az 30 dakikası vardır. Bombalara bakıp, bana fotoğraf attıktan sonra hızlıca camiden çık ve olabildiğince uzaklaş. Ben o sırada içerideki herkesi dışarı çıkaracağım. Sonra da bombaları etkisiz hale getireceğim, bu yüzden bombaların yerlerini de yazmayı unutma. Beni her durumdan haberdar et; dışarı çıkıp çıkmadığını, camiden çıktıktan sonra ne kadar uzaklaştığını bana yaz. Hem bombalara bakıp, hem de içeridekileri dışarı çıkaramayacağım için senin yardımın lazım. Sana güveniyorum. Sakin ama bir o kadarda hızlı olmalısın. Anladın mı?"

Şüheda her şeyi anlamıştı. Hâla korkuyordu ama kendine güveni artmıştı çünkü bu asker ona fazlasıyla güveniyordu. Neden ona güvendiğini ve nasıl onu tanıdığı konusunda ise hiçbir fikri yoktu. Şimdilik onları boşverdi.

"Sen bombaları nasıl imha edeceksin?Ya stres olup çok yavaş davranırsam? Ya geç kalırsam ve sen zarar görür-"

Adam Şüheda'nın sözünü kesti ve:

"Bana birşey olmayacak. Eğer olursa da asla senin suçun olmaz. Sen dediğim gibi sadece sakin ama bir o kadar da hızlı davranmalısın. Tüm tuvaletlere bak. Cami Erzurum'un en büyük camisi olduğu için gerçekten büyük ve doğal olarak tuvaletler de fazla , Kur'an Kursu'ndaki sınıf salonları da büyük. Birde tuvaletler de birisi olursa onlara oradan acilen çıkmalarını söyleyip sana güvenmelerini sağla. Ayrıca sınıf salonlarına da dikkatli bak. Yapacaksın biliyorum,ben sana güveniyorum. Sende kendine güven.", diye söyledikten sonra adam telefon numarasını Şüheda'ya verdi. Genç kız askerin numarasını şimdilik aceleden nokta (.) koyarak kaydetmişti. Şüheda askere:

"Allah'a emanet ol." ,dedi.

Adam gülümseyerek "Sen de." dedi ve hemen sonra ayrıldılar. Şüheda sakindi, o adama gerçekten çok güveniyordu, hislerinde yanılmazdı.