Minsung | Roleplay +

~ Çocukluk Arkadaşları ~

[tw: depresif düşünceler]

- Jisung arkadaş bile değiliz, nasıl çocukluk arkadaşı taklidi yapacağız?

Bu sefer konuyu onun seçmesine izin vermiştim. Daha cesur bir şey seçmesini beklerken çocukluk arkadaşı olmak istediğini söyledi bana.

- Canım çok sıkkın şu sıralar Minho, rol olsa da bi çocukluk arkadaşı bana iyi gelir belki.

ben iyi gelirim sana Jisung

- Canın neden sıkkın ki?

Başını yere eğdi. Gerçekten de bu sıralar kendinde değildi. Ruhu bedeninde değil gibi duruyordu.

- Yetemiyorum çünkü.

- Nasıl yani?

- Hiçbir şeye yetemiyorum Minho. Daha nasıl açıklayayım? Yeterince iyi değilim.

- Bana yetiyorsun Jisung, böyle söyleme...

- Ah ciddi bir şey söylüyorum, her şeyi şakaya vurmak zorunda mısın?

- Ben ciddiyim zaten bitanem.

Söylediğimi duymazdan geldi. Belki konuşursa içi açılır diye düşündüm.

- İstersen anlatabilirsin. Susup dinlerim seni, canını da sıkmam daha fazla.

- Minho... Sana değil de çocukluk arkadaşıma anlatsam olur mu?

- Nasıl istersen.

kırıcısın Han Jisung, sana yetemeyen benim galiba.

- Başlayalım mı?

Başımla onaylayıp oturma odasına geçtim, o da evden çıkıp zile bastı.

- Aaa Jisung hoş geldin!

"Hoşbulduk!" diyip boynuma sarıldı. O oyundaki arkadaşı olarak gördüğü kişiye sarılıyordu, bense ona. Kendi koyduğum kurallara uymakta fazlasıyla zorlanıyordum...

- Görüşmeyeli çok uzamışsın Minho, koca adam olmuşsun resmen.

- Haha, senin için aynısını söyleyemeyeceğim Jisung. Hala eskisi kadar bücürsün.

- Kes ya aptal, dedi omzuma vurarak. Ve güldük.

Oturma odasına götürdüm onu. Oturup bir süre uydurma anılarımızdan konuştuk. Jisung'un ilkokulda öğretmene aşık olması, benim aşıdan korkup saatlerce tuvalete saklanmam... Hayatımın en boş muhabbetiydi ama uzun zamandır bu kadar gülmemiştim.

- Seni biraz dalgın gördüm Jisung, bana söylemek istediğin bir şey var mı? İstediğin her şeyi anlatabilirsin, rahat ol.

Jisung tekrardan başını öne eğdi ve yüzü düştü.

- Hayatımda bazı sorunlar var ve hepsi kendi suçum Minho... Hiçbir şeyi beceremiyorum, elimi neye atsam elimde parçalanıyor. Görünüşümden nefret ediyorum. Özenerek uzattığım saçlarımı krize girip kestim, eşit olmadı. Düzeltmeye çalıştım, beter oldu. Kilo vermeye çalışıyorum ama yakışmıyor, kilo alıyorum yakışmıyor. Makyaj yapmayı beceremiyorum. Kaşlarımdan nefret ediyorum ama kahküllerimi de sevmiyorum. Kendimde değiştirmek istediğim o kadar çok şey var ki...

- Jisung... Böyle düşündüğünü bilmiyordum.

- Lütfen bir şey söyleme, içimi dökmem lazım.

Yaptığım hiçbir şeyde iyi değilim. Derslerim battı batacak, ailemle aram açık. Arkadaşım kalmadı kazık yemekten. Herkes beni terk ediyor Minho, biliyor musun? Teker teker herkesi kendimden uzaklaştırıyorum. Onlara yetemiyorum. Hayatım ellerimden kayıp gidiyor gibi...