stalk

Kızılım

Eve vardığımda onu odasına götürdüm yatağına yatırdım yanına yattım uyuyan yüzünü seyre daldım.

5 dk sonra yanından kalktım odasından çıktım, kapıyı kilitleyip merdivenlerden çıktım önce halıyı örttüm sonra yana kaydırdığım çamaşır makinesini kapağın üstüne kaydırdım.

Odasına kurduğum kameradan ona baktım hâlâ uyuyordu.

Kendi kendime fısıldadım

-"Bu güzelliğini benden başkasının görmesine izin vermeyeceğim."

Uyku mahmuru şekilde gözlerini araladı, korkuyla açılmıştı gözleri, ağlamaya başlamıştı çaresizce

Dayanamayıp laptopu bıraktım ve odasına gittim.

Gözleri fal taşı gibi açılmış bana bakıyordu. Bu hali uzun sürmedi korku yerini sinire bırakmıştı.

-"Beni bırak gideyim." Diye bağırdı bana.

-"Sana kavuşmak için o kadar bekledim Mahperi neden bırakayım ki ?"

-"Hastalıklı p*ç s*kt*r git or*pu çocuğu seni."

Bunları demesiyle eline kaptığı ilk şeyi kafama attı devamı de geldi tabi peşinden.

-"Eğer bana bir tane daha bir şey fırlatırsan sabrım kalmaz!"

-" Ben seni sevdiğim için buraya getirdim sense bunları diyorsun, sana güzel haberlerim var benden kurtuluşun yok.
Hareketlerine ve dediklerine dikkat et burası arkadaşının evi değil.
Sana burada benden başkası yardım edemez anladın mı!! "

Sinirlenmiştim sesim çok yüksek çıkmıştı özür dilerim Mahperim diyemedim.

Gözleri yine dolmuştu çaresizlikle ağlamaya başladı.

-"Ne istiyorsun benden, bırak gideyim kimseye söylemem yaptıklarını."

-"Yapma Mahperi sence bırakır mıyım seni, sen zeki bir kızsın bunun olamayacağını biliyorsun.
Boşuna bağırma veya ağlayıp hırpalama kendini kimse duymaz sesini.
Eğer ki zarar görmek istemiyorsan haddini aşma."

- "TAMAM MI."

Hiç bir şey söylemeyince yeniden bağırdım.

-"TAMAM MI DEDİM SANA"

Gözlerinden akan yaşla bana baktı yavaşça kafasını salladı.

Yanına gidip sarılmak istiyordum ama bazı sınırlarının olması gerektiğini biliyordum eğer yumuşak davranırsam daha da beter olurdu.

-"Burda kalacaksın eğer iyi şekilde itaat edersen yukarı da benimle beraber durabilirsin."

-"Şimdi gidicem, yarın yine gelicem iyi geceler Mahperim."

-"Sakın ha sakın bana bir şey atmaya kalkma." Sesli şekilde güldüm.

Ama Mahperi korkuyordu.

Arkamı dönüp çıktım ordan üstümü değişip yatağa yattım. Mahperim sonunda benim. Yataktan kalkıp laptopu aldım ona baktığımda ağlamaktan harap olmuştu.

Kalbime hançer saplasanız daha az acıtırdı bu durum karşısında.

Ona bakarken uyumuşum