TRIP TO HEAVEN 1 : UN-INNOCENT STEPSISTER ( COMPLETE )

FORTY-ONE

"They are twin girls," masayang anunsyo ni Doctora.

"Honey, they look like you," ngiti ni Duke.

"Darling, our princesses are healthy," saad naman ni Derick.

Napangiti lang kami at malakas namang natawa si Cassandra.

"Hindi na ako makapag hintay na lumabas kayo diyan mga kumares ko," tapik pa nito sa tiyan ko kaya sinamaan na naman siya ng tingin ng dalawa.

"I will add some vitamins for baby number two. Healthy naman sila kaso mas malaki kasi si Baby number one kaya kaylangan nating i-maintain ang weight nila at dapat mag pantay iyon," litanya ni Doc.

Tumango naman ako bilang pagsang-ayon.
Matapos kami sa aking Oby nag punta kami sa isang restaurant para kumaen. Hindi na kasi kami nag almusal kasi excited kaming lahat.

"This wa--" nahinto si Derick sa pagsasalita ng makitang huminto ako habang nakatingin sa ibang deriksyon.

"Darling?" tanong niya at sinundan ang aking tingin.

Napahawak siya sa aking braso ng makitang masama na ang tingi ko sa mga taong 'yun.

"Hey, Darling, don't look at him like that,"

Binaling ko sa kanya ang masama kong tingin na kanina ay ipinupukol ko lang kay Dastian.

Walang alinlangan akong naglakad palapit sa table nila.

"Hi, Love," naka ngiti kong saad habanh siya bagsak ang pangang napatingin sa akin.

"I thought you were still single, Babe, then whos that girl?" maarteng saad sa akin ng babae.

Parang linta. Kapit na kapit sa braso ni Dastian.
Napatingin ako kay Dastian na parang tanga ngayon.
Para siyang nakakita ng multo.

"Hey, Ms, I know that my fiancee is handsome but bitch get lose," parang tanga ang gaga umirap pa.

"Ah talaga ba, Dastian?" seryuso kong baling sa binata.

"Derick, can you please alis na nga that girl? She's making ingay na oh," taas kilay pa nitong sabi sa akin.

Hinawakan naman ako ni Derick sa braso. Talagang nag-iinit ulo ko sa mukhang higad na linta na to.

"Fiancee huh?" anas ko. Hindi iyon pasigaw pero galit talaga ako.

"If you are the fiancee then I'm the wife, Leech," asik ko rito pinag cross ko pa ang aking kamay sa dibdib ko.

"Nakikita mo ba tong malaki kong tiyan," turo ko dito.

"He is the father. Kaya kong ayaw mo manghiram ng mukha sa chunggo. Better to back off,"

"Mag usap tayo sa bahay. Two weeks, Dastian, I thought your busy at work. Pero busy ka pala makipag landian sa babae mo," tumalikod na ako.

Naiinis ako sa sarili ko. Hindi ko alam kong saan nanggagaling ang galit na ito.
Pero isa lang ang sigurado ako at ayuko ng niluluko ako.

I have some trust issues kaya ayuko sa ganitong pakiramdam.

"Darling, calm down," himas sa likod ko ni Derick.

"Don't worry, Honey, I know Dastian won't cheat," saad naman ni Duke.

Nasa yate na kami pabalik sa mansyon. Kasama pa rin namin sila Cassandra nakakahiya nga eh.

Pagkarating namin sa mansyon nag almusal lang kami at ng matapos ay naglakad lakad kami ni Cassandra.

"So, kamusta ka naman dito?" panimula niya.

"Okay naman. They treated me fine," sagot ko

"Eh ikaw?" tanong ko.

"I don't know, Best, I'm not sure about him," sagot ni Cass sabay buntong-hininga.

"Sabi pala sa akin ni Quirro nag file ka na raw ng divorce,"

"Oo,"

"Sure ka ba doon? Paano ang kambal?"

"The triplets are here,"

"Pero diba mahal mo pa naman sila?"

Napahinto ako kaya ganoon din si Cassandra.

"I know ilang taon na ba ang lumipas, Amor," hinawakan niya ang kamay ko.

"Love can fade but the wounds are still here," turo ko sa aking puso.

"Sabi mo nga sa akin diba. Nalaman ng mommy mo kaya natakot sila,"

"Bakit ba parang narito ka para ipagtanggol sila?" bigla akong nairita.

"Gaga ka? Hindi syempre. Pero kasi nakita ko namang nagsisisi na sila at isa pa nalulugi na rin ang QM Corporation," saad pa niya.

"What?" gulat kong bulalas.

"Simula noong umalis ka Winter told me that they never go to the company. Laging naglalasing. Noong nakaraan nga lang na hospital ang dalawa at critical si Queven. Umuwi si Tito Anthony at siya ang nag-ayos sa company ng dalawa," malungkot na kuwento ni Cass.

Nakaramdam ako ng habag para sa dalawa. Kamusta na kaya sila. Sana maging okay na sila.

"I know they hurt you. But please, Amor--" tinawag niya na ako sa pangalan ko "Can you please at least save them,"

"Kaylangan ka nila kahit ang kapatawaran mo lang, Best," nagsusumamo niyang saad.

Hindi ako nakapagsalita. Wala akong mahanap na sasabihin. Patuloy lang sa pagbagsak ang luha ko.

Hindi ko man aminin pero totoo naman. Mahal ko pa rin ang kambal. Kahit napaka bait sa akin ng tatlo. Kung maari nga lang na turuan ang puso pero...