<<យើងមើលមិនស្គាល់ទេគ្រាន់តែប្រហែល!!>>
Jiyangឆ្លើយ។។មិនអស់ចិត្តក្រោយពីCaeraចេញ ទៅបាត់Jiyangក៏ទៅផ្ទះJifungដោយមិនបានប្រាប់
អ្នកណាឲ្យដឹងឡើយ មកដល់ចូលទៅខាងក្នុងប្រុងនិង
គោះទ្វាបន្ទប់<<មិនអីទេ!!គ្មានអ្នកសង្ស័យយើងនោះទេ រឿងគ្រប់ យ៉ាងទៅមុខរលូនល្អណាស់>>Jifungនិយាយទូរស័ព្ទ
លឺៗដែរធ្វើឲ្យJiyangផ្អាកមិនទាន់គោះទ្វារ<<ថ្នាំក៏បញ្ចូនទៅដល់គោលដៅហើយដែរ>>Jifung
នៅតែបន្តនិយាយ<<យាយកញ្ចាស់នោះក៏ស្លាប់ហើយដែរ តែរឿងមួយដែរគួរឲ្យអស់សំណើចនោះគឺចៅយាយនោះបែរជាមក
ពឹងយើងឲ្យរកឃាតករឲ្យទៅវិញ>>Jifung[ចឹងបានន័យថាបុរសក្នុងកាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាពនោះគឺវា]
Jiyangពោលក្នុងចិត្តបន្តលួចស្តាប់នាយ<<គឺសង្សារអាសានណា៎ សង្សារវាស្អាតដល់ហើយបើ
មានឱកាសវាមិនរួចពីកន្តាប់ដៃយើងទេ>>Jifung
សរសើរJiyangប្រាប់ទៅមនុស្សដែរខ្លួនកំពុងនិយាយ
ទូរស័ព្ទ Jiyangលឺបែបនេះរាងបុកពោះដែរព្រោះខ្លួន
មកតែម្នាក់ឯងផងរីងៗៗ~~សំឡេងទូរស័ព្ទរបស់Jiyangក៏រោទ៍ធ្វើឲ្យអ្នក
ខាងក្នុងចាប់អារម្មណ៍<<អ្នកណា!!(ក្រាក)ឯងទេហេ៎ស>>Jifungស្រែក
សបើកទ្វាក៏និយាយ Jiyangងាកក្រោយចង់រត់ចេញពី
ទីនេះ<<ចង់ទៅណា!!>>Jifungចាប់Jiyangជាប់មិនឲ្យ
រត់រួច<<លែងយើង!!យើងប្រាប់ឲ្យលែងយើង>>Jiyang
ស្រែកពេលត្រូវនាយចាប់អូសចូលបន្ទប់ផឹប~~
<<អ៊ួយ!!>>Jiyangស្រែកពេលត្រូវនាយក្រវាត់ទៅ
លើពូកមួយទំហឹង មិនចាំយូរនាយក៏ឡើងទ្រោមពីលើ
Jiyangមិនឲ្យរើរួច<<អូនមកលួចស្តាប់គេនិយាយទូរស័ព្ទបែបនេះមិនល្អ
ទេណាពៅ!!>>Jifung<<អូនក្បាលឯងស្អី ឆាប់លេងយើង>>Jiyangនៅតែរើបម្រាស់
<<ឈ្លើយណាស់តើ គួរប្រដៅឲ្យស្គាល់យើងម្តងហើយ
ទើបបាន>>Jifung<<អាយ~~!!លេងយើងអាចង្រៃ>>Jiyangស្រែក
ពេលត្រូវនាយឱនមកបឺតកញ្ចក់កញ្ចឹងក៏ខ្លួន
ភាគទី29:នេះបញ្ជាក់ថា..
Start from the beginning