ပဏာမ ဇနီးသည်ဖွား သမီးပျို

၁၀၃။ ခင်ဗျားတို့ ဖုန်းအိမ်တော်ကလူတွေ တကယ်ကံကောင်းတယ်

စားဖိုဆောင်မှလူများ ပျိုနီပန်းခြံ၀င်းသို့ ရောက်လာသည့်အချိန်တွင် ချန်ရှီအား အစေခံများ၏ အကူအညီဖြင့် အခန်းထဲသို့ ရွှေ့ပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။ ဖုန်းချန်းယွီကမူ ခေါင်းကိုကိုင်ထားဆဲဖြစ်ပြီး နောက်မှီကုလားထိုင်ပေါ်၌ မှီ၍ထိုင်နေလေသည်။

စားဖိုဆောင်မှ တာ၀န်ရှိသူသည် ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်သောအခါ ကြောက်ရွံ့သွားပြီး ခြေမခိုင်ဖြစ်သွားလေသည်။ ဘုန်းခနဲမြည်သံနှင့်အတူ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး သူ အပြစ်မရှိကြောင်း ငြင်းဆိုတော့သည်။ " သခင်မကြီး ၊ သခင်ကြီး ဒိီကိစ္စက ဒီအစေခံတွေနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး ! ဒုတိယသခင်မလေးက ဒီအစေခံတွေ အားလုံးက်ို ရှောင်ခိုင်းထားခဲ့တာပါ ။ ဒီစားသောက်ပွဲကို ...ပြင်ဆင်ပေးတာက ဒုတိယသခင်မလေး ခေါ်လာတဲ့ လူတွေပါ ! "

" ဒါက ... "

ယင်းစကားများကြောင့် အားလုံး အံ့အားသင့်သွားကြပြီး ဖုန်းယွိဟန်ကို ယုံကြည်ခဲ့သူများသည်ပင် ချန်ရှီ၏ဘက်သို့ စိတ်ယိုင်သွားကြလေသည်။ သခင်မကြီးက ရင်ဘတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အသက်ရှူရခက်နေသည့်ပုံ ဖြစ်နေလေသည်။ သည်ဟင်းပွဲတွေက တကယ်ပဲ တစ်ခုခုမှားနေတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးမလား ၊ ဟုတ်တယ်မလား ။

ဖုန်းကျင်းယွမ်က ဒေါသထွက်သွားပြီး လက်ဖက်ရည်ပန်းကန်လုံးအား ကိုင်ပေါက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဖုန်းယွိဟန်အား လက်ညှိုးထိုးကာ " ပြောစမ်း ! မင်း ဒီဟင်းတွေထဲ ဘာတွေထည့်ထားတာလဲ ပြောစမ်း ! " ဟု ဖုန်းကျင်းယွမ်က မေးလေသည်။

ဖုန်းယွိဟန်က ပုခုံးတွန့်ကာ " ဆေးတွေပါ ! " ဟုပြန်ဖြေလေ၏။

" ဘာဆေးတွေလဲ "

" ခုနက ဟင်းပွဲတွေအကြောင်း ရှင်းပြတုန်းက အားဟန်ပြောခဲ့ပြီးပါပြီ "

" ငါမေးနေတာက အဆိပ်တွေ အကြောင်းလေ ! "

" အဖေက ဘာလို့ အားဟန် အဆိပ်ထည့်ထားတယ်ဆိုပြီး ပြောနေရတာပါလဲ " ဖုန်းယွိဟန် လုံး၀ နားမလည်နိုင်ပါ ။ " အဖေက စစ်ကြည့်ပြီးသွားလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် သမားတော် ရောက်လာပြီး စမ်းသပ်ပေးသွားလို့လား ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကများ အားဟန် အဆိပ်ခတ်နေတာကို မြင်လိုက်လို့လား ။ သက်သေလည်းမရှိ အကြောင်းပြချက်လည်းမရှိဘဲ အဖေက ဘာလို့ အားဟန်က ဟင်းပွဲတွေကို အဆိပ်ခတ်ထားပါတယ်လို့ ပြောနေရတာပါလဲ ။ ဒီလိုဆိုလည်း အားဟန် ပြန်မေးပါဦးမယ် ၊ အဖေတို့အားလုံးလည်း စားကြတာပဲကို ဘာလို့ အမေနဲ့ မမကြီးကပဲ ဒီလိုဖြစ်နေကြပြီး အဖေတို့က ဘာလို့ဘာမှ မဖြစ်ကြတာပါလဲ ။ "