Canlar merhaba, nasılsınız? Umarım her şey yolundadır♡
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Niko*
• Sabah erkenden uyanmış ve sporumu yapmıştım. Dün gece gözüme bir damla uyku girmemişti. Heyecandan uyuyamamıştım anlayacağınız.
Diğerleri de uyanıp spor yapmaya gitmişti. Bense yemekhanede kahvaltı yapıyordum. Kunigami de yemeğini alıp, yanımda ki boş sandalyeye geçmişti.
“Dünkü pasın için teşekkürler. Dün çoğu şeyi anladım diyebilirim. Kendim için değil de takım için bir şeyler yapacağım. Bunu bana hatırlattığın için saol.” dedi. Samimi gelmişti bana.
“Önemli değil dostum. Her zaman. Biz bir takımız değil mi?” dedim içten gülümsememle.
“Evet, takımız. ” diyip yumruğunu bana uzatmıştı ve yumruk tokuşturmuştuk.
Sonra ise havadan sudan muhabbetlerle, kahvaltımızı yapmıştık.
Maçın başlamasına on dakika kala, Isagi pozisyonları dağıtmıştı. Çoğu kişi memnun değildi ama mecburduk. Herkesin en iyi yeteneğini kullanması için, zaman verilmişti. Belirli aralıklarla ayarlamıştık da benim yeteneğim yoktu ki. Gelişine oynuyordum. Tüm tuşlara basıyordum diyebilirim.
Sahaya topluca girdiğimizde karşı takım ısınma hareketleri yapıyordu.
“Bu takımda kime dikkat etmeniz gerekiyor? Bir bilginiz var mı?” diye sormuştum.
“Tam bilmiyorum ama şu gözlerine kadar saç gelen çocukta bir şeyler var bence. Öyle hissettim. Adı Niko’ydu sanırım.” demişti Kunigami kafasıyla çocuğu işaret ederek.
Bende çocuğa bakmıştım. Bu tarafa bakıyordu ama saçlarından kime baktığı gözükmüyordu. Ben de gözlerimi kısıp bakmaya başladım. Çocuk sanırım bana bakıyordu çünkü yüzünde bir gülümseme peydah oldu. Bunu takmayarak, takımdakilere döndüm.
“Bu çocuk gözünün önünü göremez bence. İyi oynayıp oynamadığı beni ilgilendirmiyor. Bu maçı kazanmak zorundayız.” dedim.
Düdük çalınca maç başladı. Karşı rakip koordine bir şekilde bizim sahaya ilerliyordu. Daha mantıksal gibilerdi. Sanki birisi onları yönetiyordu.
Bachira topu kapmıştı. Helal sana Bachira diye bağırmıştım. Kim tutar seni aslan?
Ben de gaza gelerek yerimden ayrılmıştım. Bachira’nın tam çaprazına gelmiştim. Bachira bei fark etmiş ve topu bana atmıştı. Topu alıp hızla sürmeye başladım. Önümde sadece kaleci kalmıştı. Tam o sırada önüme Niko çıkmıştı. Nereden gördü bu beni?
Topu sağdan götürecek gibi yapıp soldan onu atlatmıştım. Çocuk neye uğradığına şaşırdı bu arada.
Tüm gücümle topa vurmuştum ve top ağlarla buluşmuştu.
LAN GOL ATTIM! Allahhhhhh!!!!
Takımdakilere sevinçle koşmaya başladım. Sakura başkan diye bağırıyorlardı. Kendime özgü gol hareketimi de yapıp yerime geçmiştim.
İçim içime sığmıyordu şu an. Hâlen kıpır kıpırdım.
Bachira bana dönüp göz kırpmıştı. Bense ona gülümsemiştim.
Düdük çalınca oynamaya devam etmiştik. Daha baskın oynuyorduk.
Oyun bize bakıyordu hissediyordum. Top ayağıma gelince hızla ilerlemeye başladım. Topu Kunigami’ye pas atmıştım ama onu sıkıştırıp topu kapmışlardı.
Ne yapmaya çalıştıklarını çözmüştüm. İş Niko’da bitiyordu. Merkez oydu. Takımda ondan güç alıyordu.
Tam tahmin ettiğim gibi Niko arkadan ilerleyerek gol atacaktı. Yerler miydi? Nayır.
O topu almadan topu onlardan önce kapmıştım. O sıra Niko ile göz göze gelmiştik.
“Senin gördüklerini ben de görüyorum. Gözlerim şahin gibidir. Sürekli havuç yerim ben.” diyerekten topu kalenin önlerinde olan Bachira’ya uçurdum.
Bachira da kaptığı gibi gölü atmıştı.
Yerimde halay çekiyordum. Durum 2-0 olmuştu bile.
Niko şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
“Sen? Nasıl? Nasıl anladın bunu?” dedi.
“Bilmem ki. Yetenek diyelim.” dedikten sonra takımdakilerın yanına döndüm.
Bachira uçaraktan üstüme atladı. İkimizde yere yapışmıştık.
“Lan! Oha çok ağırsın. İn lan üstümden.”
“O pas neydi öyle?”
“Baçlicam pasına. Kalk üstümden. Ezildim burada.”
Diğerleri de bize bakıp gülüyordu. Çok mu komik amk demek isterdim ama demedim.
Bachira üstümden kalkıp beni de kaldırmıştı. Şükür demiştim içimden.
Sevinçle yerime dönmüştüm. Takımın neşesi de yerine gelmişti.
Umarım kazanırdık...
❄❄❄ Kar yağıyor. Umarım okullar tatil olur lcjdlfjks gelin kar topu oynayalım
