DIABOLIK LOVERS TEPKİLER

ayato sakamaki oneshot

Ben... kimdim? Myoui soyunun devamını sağlayacak bir varis mi yoksa aynaya baktığında artık tanımadığı biri olan biri mi? Cidden kimdim ben?

Hemen yanımda ki göle baktım soğuk gözüküyordu Bakışlarım gibi. Derin gözüküyordu yaralarım gibi. Bu göl bana benziyordu. Belkide yıllardır nerede olduğunu bilmediğim ruhum da onun içindedir? Belki o gölde kimliğini kaybetmiş sadece "olmak" için oradadır? Benim gibi bir yaşama sebebi olmayıp sadece güzel gözükmek için oradadır?

Saçmalıyorum. Kimse asla benim gibi olamaz. Ben çoktan öldüm. Bedenim olmasa bile ruhum. Yüzüm değişmese bile bakışlarım değişti. Ben artık "ben olmaktan yorulmuştum" ayağa kalktım soğuk gözüken göle baktım. Korkmalı mıydım? Hayatımı sonlandırıyorum sonuçta? Bedenim annemin istediği gibi mükemmel olur muydu ölürsem? Belkide annem beni bulamaz beni artık rahatsız edemezdi. Bu düşünce ile sırıttım.

"Ben... artık... yaşamayı hakketmiyorum"

Seslice söylemiş gülmüştüm. Ne kadar komik bir haldeydim öyle ben? Ne kadar acınası bir hale gelmiştim? Belkide yaşadıklarım etkiliyordu bunu.

Çok küçükken başlamıştım dans etmeye yaklaşık dört veya beş. Annemde gençken gittiği okulun dans bölümünde birinciydi. Onun anneside bu bizim için bir mirastı. Annem gençken ünlüydu gerçi hala öyle.  Benide kendisi gibi yetenekli yetiştirdi. Çevreye göre o mükemmel biriydi. Sadece gördükleri ile yargılayan o kendilerine insan diyen varlıklar... Ah, ne çok konuşurlar öyle. Ne çok eleştirirler seni. Her hareketini. Her söylediğini.

Benim annem bu insanlara hayrandı. Kendilerini birşey sanan bu aptal varlıklara. Onların ilgisini istiyordu. Çünkü benim anne sadece aptalların ilgisini çekecek aptal bir kadındır.

Beni gençken yapamadığı şeyleri yapmaya zorlardı. Çok küçükken başladı bu. Önce aptal insanlarla konuşmam için evde partiler düzenlerdi o aptal kameralar gözümün önümde flaş patlatırdı herzaman. Taaki ruhum ölene kadar

On beş yaşıma kadar hayat eğlenceliydi. Sonrasında sarpa sarmaya başladı. Ilk önce annem beni zorlamaya ardından çevre baskısı artmaya başladı.

"O bir myoui tabi ki yapacak!"

" onun kızı o. Elbette mükemmel biri olmak zorunda"

"O olgun bir kız bununla da bahşedebilir"

Düşüncelerime son verip yavaşça göle girdim. Önce ayak bileklerim hissetti soğuk hissini. Sonra baldırlarım. Belim ve tamamen battım.

Kendimi gölün dibine çektim.

Artık mükemmel olabilirim  anne çünkü yaşayan insan kusurludur. Ölenler kusurlarnı yeryüzünde  bırakmıştır.

Bacaklarımı kendime çekip bekledim.

Acaba ne zaman nefesim kesilecekti?

Nefesim kesileceği sırada birisi bileğimden tutup beni çekmeye başladı.

TANRI AŞKINA BURADA KENDİMİ ÖLDÜRMEYE ÇALIŞIYORUM!

Suyun yüzeyine çıktığımızda affalmış birşekilde karşımdaki çocuğa bakıyordum. Ne oluyor be?!

"Sende kimsin!"

"Oİ! APTAL MISIN  NEDEN KENDINI ÖLDÜRMEYE ÇALIŞIYORDUN ?!

Sınanıyorum galiba...

"bak beni  bırak da kendimi kuratarayım"

" mutlu mu olacaksın sanıyorsun?"

"Evet? Sorun ne?"

Yanıma gelip oturdu yüzüne dikkatli baktım. Çekici bir cazibesi  vardı. Yeşil  gözleri kırmızımsı saçları vardı.

"Konuşmak ister misin?"

"Aino"

"Ne?"

"Adım bu. madem konuşacağız tanışmamız gerek öyle değil mi?"

"Ayato. Oi!ama bana bendeniz demelisin!"

Sırıtmış ona dönmüştüm.

"Pekala bendeniz, siz neden bu kadar üzgünsünüz"

"Oi! Neden sana söyleyeyim?"

"Çünkü sohbet etmek budur bay narsist"

Derin bir nefes almış konuşmaya başlamıştı.

"Sevgilim beni aptal bir insanla aldattı"

"Üzücü olmalı"

"Ona inanmıştım. Beni sevebileceğine inanmıştım..."

"Sevgilinin adı  ne ayato?"

"Oi!ne yapacaksın?!"

"Belki tanıyorumdur"

"Sen cidden çok meraklısın böcek!"

"Peki söylemesende olur"

Elime bir taş  alıp göle fırlattım.

"Kamori yui"

Elime bir yaş daha alıp ona verdim. Beraber atmaya başladık.  Cidden ikimizde iyi değildik.

"Üzülme değmez. Zaten hiç senin olmamış bir kadın için hemde"

"Sen neden kendini öldürüyordun? Bendeniz gibi harika bir yüzücü olmasaydı çoktan ölmüştün!"

"Annem çok üstüme gidiyor. Sürekli bana isteklerini yaptırıyor. Çevrem de aynı  şekilde. Annem herşeyde birinci olamamı bekliyor"

Bir an durakladı.

"Oİ! Seninle gerçekten benziyoruz"

"Bencede öyle bay narsist"

"Böcek..."

"Gitmem gerek ayato."

"Hah, seni birdaha görebilecek miyim?"

Kıkırdamış ona bakmıştım.

"Gerçekten istediğin sürece neden olmasın?"

Oradan uzaklaştım.

İki gün sonra gölde tekrar buluştuk.

"Oi! Neden bizimle kalmıyorsun?"

" ailem iyi tepki vermeyebilir ayato"

"Kimene onlardan! Bendeniz yanımda olmanı istiyor!"

"Pekala narsist çocuk isteğini yerine getireceğim"

Artık  yaşamak  için bir sebebim vardı.