⁰³| Familia refinada

1.6K 195 30
                                    

Misión 03:Familia refinada

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Misión 03:
Familia refinada

Somos especiales, auténticos y brillantes

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Somos especiales, auténticos y brillantes. Somos la familia Forger.

☆゚⁠.⁠*⁠・⁠。゚




Estábamos a mitad de semana y ha sido todo un reto superar las espectativas de Twilight para la entrevista. A pesar de que apenas son las nueve de la mañana y estamos desayunando, el señor se la pasa haciendo preguntas y corrigiendo todo lo que hago, desde la forma de sentarme hasta cómo agarró la cuchara. Para Yor no es diferente, también le ha dicho sobre su postura y que no debe hacer ruido al comer, ¿es que todo el día nos tendrá a prueba?

Les cuento lo que ha pasado: ayer, Yor empezó a vivir con nosotros, volviéndose esposa de Loid y en otras palabras, mi mamá. Franky, el amigo espía de papá, hizo su acta matrimonial con la fecha del año pasado, ya saben, para darle más credibilidad. Esto de formar una familia falsa, es un arte que no cualquier puede crear.

Empezamos el día yendo a la sastrería para que Yor tuviera nuevos vestidos para presentarse en la entrevista. A pasar de que sólo quería vestidos de color negro o rojo (para que no se viera la sangre), Loid la convenció de tomar otros para cualquier ocasión, y ahora portaba un vestido rosa que la hacía ver tan linda.

Luego siguió la sesión de fotos, está no fue tan difícil ya que somos fabulosos, nuestra cara está tallada por los mismos ángeles.

De acuerdo con Loid, el arte es algo que se debe introducir desde corta edad, seguramente si fuera una niña normal en medio de la presentación estaría durmiendo, pero ahora tenía el privilegio de escuchar música clásica y la ópera, y es que hasta donde sé, estos eventos son carísimos de París.

Finalizamos con la visita al museo, este si que me aburrió, ver tantas pinturas sin saber que es lo qué quiere decir el autor, es un martirio para mí; la super poderosa Anya que puede leer mentes, pero no entiende el arte. Cabe destacar que habían muchos retratos desnudos, mis ojos no soportaron.

Para terminar el paseo, fuimos a un restaurante fino, pedí pasta con cacahuates y queso, a mamá le entregaron un filete y a papá, un código de reunión, tal vez eso no sepa sabroso y por eso su cambio repentino de humor.

Al notar esto, mi linda madre nos llevó a un parque, donde se puede ver toda la ciudad y es bastante tranquilo.

—Vengo aquí cuando estoy cansada del trabajo. Ver a las personas disfrutar de su día, hace que sienta que mi trabajo ayuda para algo.

—¡Qué lindo!

Pero como todo en esta vida, nada dura para siempre, mamá salió volando por el barandal al ver cómo una viejecita era asaltada por un bandolero, rápidamente mi papá la siguió.

¿Qué tan malo puede ser eso? Pues me he quedado sola en el parque, ni siquiera sé cómo regresar a mi casa. Pero bueno, en algún momento se darán cuenta que me han olvidado y regresarán, ¿no?

Aún así, decido disfrutar del tiempo en el parque, a unos metros se encuentran los juegos para niños, ahora podré hacer amigos.

Llegó corriendo a la resbaladilla, cuando estoy subiendo, en la cima se encuentra una niña que parece temblar un poco, duda en bajarse pero estando yo atrás, no se puede retractar.

—¡Hey! No tengas miedo, te aseguro que es muy divertido. Sólo siéntate y resbala.

La niña con su cara de duda, siguió mis instrucciones y se deslizó logrando llegar sana y salva hasta el final.

—¡Lo hiciste bien!—, dije para luego deslizarme. Así pasó un rato, mientras jugábamos, hasta que tuvo que irse. Me volví a quedar sola ya que no había muchos niños.

Quería subirme al 'sube y baja' pero se necesitan dos. Con mi vista super periférica, logré divisar a un niño en cuclillas cerca del arbusto. La brillante idea llegó a mi, correr era necesario antes de que llegaran mis papás.

—¡Hey! ¿Quieres jugar?—, pregunté pero el niño giró su cabeza mostrándome que estaba llorando. Rápidamente trató de sacarse sus lágrimas.

—No. "Sólo quiero regresar a casa pero no sé cómo".

—Tranquilo, ¿Por qué lloras? "Como si no supiera leer la mente". —Soy Anya, ¿Y tú?

—Damian

—¿Por qué estás solo aquí?

—Me escape de mi casa y ahora no sé cómo regresar. "No debí salir".

—Bueno, mis papás vendrá en un rato, ellos te pueden ayudar. "Estoy segura que Twilight sabrá qué hacer".

— No puedo irme con desconocidos. "Quizás sólo buscan dinero".

— No somos desconocidos, tú sabes mi nombre y yo sé el tuyo, ¿ves? Ahora vamos a jugar.

Corrimos hasta el 'sube y baja', al final tuve que pasar todo un teatro para disfrutar del juego, deberían darme el premio Nobel.

Finalmente mis padres llegaron, pidiendo disculpas y revisándome para ver si estaba bien. Que padres tan padres. En fin, les conté la historia de Damián, quién resultó ser el segundo hijo del enemigo. No supe si Loid estaba nervioso o emocionado por la información, su cara y sus pensamientos eran difusos.

Finalmente dimos aviso sobre Damian, pero sólo vino su mayordomo y papá estuvo un poco decepcionado.

Y como Loid es adicto al trabajo, al regresar a casa, nos hizo hacer la entrevista familiar una vez más, pero más relajado, aunque el día siguiente volvió a ser como antes.

Y como Loid es adicto al trabajo, al regresar a casa, nos hizo hacer la entrevista familiar una vez más, pero más relajado, aunque el día siguiente volvió a ser como antes

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.


[894 palabras]

Nueva Anya | Spy X Family Kde žijí příběhy. Začni objevovat