No Greater Love

Kabanata 3

Kabanata 3

Napadpad kami ni Caspian sa isang isla. The remote island was far from the many. At dahil masipag si Caspian ay nakapagtrabaho rin agad siya sa lugar kaya may pagkain at panggastos kami. The main source of income in the place was fishing. Pero ayaw din ni Caspian na ganito na lang ang ipambubuhay niya sa akin lagi. Kaya nakakita rin siya ng mura lang na state university sa bayan kung saan niya pwedeng ipagpatuloy ang pag-aaral niya. Pero dahil medyo malayo iyon sa isla ay kailangang manatili ni Caspian malapit lang din doon habang nag-aaral pa siya. Pero umuuwi naman siya sa isla tuwing weekends. Which he would also spend fishing para may kita pa rin. Ako naman ay tumutulong din sa mga kababaihan dito sa lugar sa paggawa ng local products na souvenir para sa mga turista. Kaya may sariling income rin ako kahit papaano, bukod pa sa may nadala rin naman akong sariling pera ko at ilang alahas na naibenta ko na rin para makatulong din kay Caspian sa gastusin namin.

"Pasensya ka na. Kailangan muna nating magtiis hanggang sa makapagtapos lang ako. Konti na lang din naman, Rosette..." sabi ni Caspian sa akin.

I nodded in understanding. Caspian was already in his last year to finishing his course. Mabuti at natanggap din siya sa eskwelahan at dala rin niya ang papers niya. "Ayos lang, Caspian. Nag-aalala nga ako sa 'yo dahil nag-aaral ka sa bayan buong linggo at nagtatrabaho ka pa..." I didn't want him to overwork himself. But I guess we didn't have a choice right now. Kaya ituturing ko nang maliit na bagay lang ang pagtitiis ko rin sa sitwasyon namin sa ngayon.

Umiling naman sa akin si Caspian. "Ayos lang. May ipon pa naman ako. At nagpapadala rin sina Mamang ng allowance... Mukhang maayos din naman ang trabaho nila ni Papang sa nilipatang hacienda. Huwag ka nang mag-alala. At gusto nga rin sana kitang isama na sa akin sa bayan... Pero naka-dorm ako at puro kami lalaki roon." aniya pa.

I shook my head. "Ayos lang sa akin ang maiwan dito. Tumatawag ka rin naman palagi. You always take some of your time to check on me here. Ayos na iyon sa akin. At mababait din naman ang mga kapitbahay natin dito sa isla. Nageenjoy din ako sa paggawa ng mga produkto." I reassuringly said to him.

And then Caspian and I simply smiled to each other after that. Ganoon lang. Simple lang ang naging pamumuhay namin sa isla at kailangan din magtiis pero masaya na ako at napapangiti pa rin ako ni Caspian. He was like a breath of fresh air to me...

Nang magtapos si Caspian, I was able to be there at his graduation ceremony and we celebrated simply sa isang grill restaurant sa maliit lang din na bayan. Pagkatapos niyang gumraduate ay sumampa na agad ng barko si Caspian. He was friendly and was able to build good connections with people who also helped him na mapadali rin ang makahanap siya ng trabaho. And once again he would leave me for work. Which I did understand as well. Tingin ko ay ganoon lang talaga...

But I would lie if I'd say that I didn't wish for him to just stay by my side. Kasi namimiss ko rin naman siya. But I know too that we have to make this little sacrifice for our future.

"Kapag may sapat na ako na ipon, magpakasal na tayo, Rosette..." Caspian told me.

Nagulat pa ako sa pag-propose sa akin ni Caspian ng kasal. But I found myself nodding and agreeing to marry him. I smiled and he smiled happily as well. And then he hugged me tight. At yumakap din ako sa kaniya. "Salamat, Rosette." he said and kissed my forehead.

And then one time I felt so hesitant in letting him go. I knew that he had to go to work. Pero parang ayaw ko lang talaga siyang paalisin nang panahong 'yon. Little did I know that that was the last time I'd see him...

My parents were looking for me for the past months that I was gone from home and was with Caspian. And when they found me that was also the time that Caspian got involved in the ship accident at his work...