ဗီလိန်ကိုမှားယွင်းစွာကယ်တင်မိခြင်း ( Myanmar Translation )

Chapter 33

( Unicode )

စုန်ချင်ရှစ်သည် တီရှပ်နှင့်ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး အဆုံးမဲ့သောတိမ်ပင်လယ်ထက်၌ လမ်းလျှောက်နေခဲ့သည်။ သူ၏ဘေးဘီဝဲယာသို့ ပတ်ပတ်လည် ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်သည်။ သူသည် တစ်စုံတစ်ခုကို ရှာ‌ဖွေနေမှန်း မှတ်မိသော်လည်း ထိုအရာက ဘယ်လိုပုံစံရှိမှန်းပင် မသိနေချေ။ ကောင်းကင်ထက်မှ မျက်စိကျိမ်းလောက်စရာရောင်ခြည်တန်းကြီးသာ သူမှတ်မိခဲ့သည်။

သူ ရှေ့သို့ဆက်လျှောက်သွားပြီး ဆက်၍ရှာဖွေနေခဲ့သည် ; တိမ်ပင်လယ်ကြီးမှာ အဆုံးမရှိသော်လည်း , ခြေကုန်လက်ပန်းကျလာသောကြောင့် ထပ်ခါ ထပ်ခါ လှဲကျပါသော်လည်း , တစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်ကိုက်ခဲ၍ လှုပ်ရှားဖို့ပင် ခက်ခဲလာရသော်လည်း , တရွတ်တိုက်ဆွဲ၍သာ ရှေ့ဆက်တိုးလာရသော်လည်း ရှာဖွေနေဆဲဖြစ်သည့် သူ၏ခြေလှမ်းများကို မရပ်တန့်ချင်မိပေ...

တိမ်ပင်လယ်ကြီး၏လမ်းကြောင်းပေါ်၌ နောက်ထပ်"သူ"တစ်ယောက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထို"သူ"သည် နှင်းကဲ့သို့ဖြူစွတ်ဖွေး‌လျသော ဝတ်ရုံရှည်ကို တစ်လွှာပြီးတစ်လွှာအထပ်ထပ်ဝတ်ဆင်ထားပြီး ရှည်လျားဖြောင့်စင်းသောဆံနွယ်များက မြေပြင်အထိကျဆင်းနေသည်။ သူနှင့် ထပ်တူညီသည့်မျက်နှာ , ထပ်တူကျလှသည့် အေးစက်စက်အငွေ့အသက်နှင့်ပေ။ နက်နဲသိမ်မွေ့သောမည်သည့်အကြည့်ကိုမဆို ထွင်းပေါက်နားလည်ပုံပေါ်သည့်မျက်လုံးတစ်စုံနှင့် သို့ရာတွင် မည်သည့် စိတ်ခံစားချက်ကိုမှ နားလည်ခြင်းအလျင်းမရှိသော "သူ" လည်းဖြစ်‌သည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထို"သူ"၏ နှလုံးသားမှာ ကွက်လပ်ဖြစ်နေ၍ပင် ; တစ်ခုလုံးဗလာကျင်းနေချေ၏။

စုန်ချင်ရှစ်သည် ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ဖြေးညှင်းစွာ ရှေ့သို့တစ်လှမ်းချင်းတိုးသွားပြီး သူ့နှလုံးသားကိုထုတ်လိုက်ကာ ၎င်းထဲသို့ နည်းနည်းစီ နည်းနည်းစီ ထည့်လိုက်လေသည်။

နှလုံးသားတစ်စုံနှင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ပေါင်းစည်းပြီးသွားသည့်သကာလ ဝိဉာဉ်နှစ်ခုမှာ တောက်ပသောအလင်းအမှုန်အမွှားများအဖြစ် ကွဲထွက်သွားတော့သည်။ သူတို့အချင်းချင်းပေါင်းစပ်သွားကြပြီး တစ်ဦး၏ချို့တဲ့မှုကို တစ်ဦး၏ပြည့်စုံမှုနှင့် ဖြည့်တင်းလိုက်ကြသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ နှလုံးသားသည် သူရှိသင့်သောနေရာတွင် နေခွင့်ရသွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း သူ၏ပျောက်ဆုံးနေသော စိတ်ခံစားချက်များကို ပြန်ရှာတွေ့သွားတော့သည်။ ပြန့်ကျဲနေကြသည့် ရုပ်ဆက်ပဟေဠိအပိုင်းအစများ အချင်းချင်းချိတ်ဆက်သွားကြကာ ဗလာကျင်းနေသော ရုပ်ပုံကားချပ်တစ်ခုဖြစ်လာပြီး ၎င်းအပေါ် ဆေးရောင်များပေါင်းထည့်ခြယ်သခံရန်  စောင့်မျှော်နေလေပြီ။