ជីមីនដើរតាមពីក្រោយទាំងញញឹមខ្បួចពេលនឹកឃើញទឹកមុខភ័យខ្លាចរបស់ជីនអម្បាញ់មិញនេះ។
" យើងគិតថាយើងចាប់អារម្មណ៍គេវ៉ាស៎! " ជីមីនញញឹមកំហូចមានគំនិតមិនល្អនៅក្នុងខួក្បាល ប៉ុន្ដែក៏ត្រូវឈប់វិញភ្លាម ពេលត្រូវកែវភ្នែកកំណាចពីហូប៊ីសម្លក់មក។
" ល្មមកែបានហើយឯងនឹង កុំខំពេកប្រយ័ត្នងាប់មុនយើងការ!... " ហូប៊ីគេតែងតែដាស់តឿនមិត្តជារើយៗឲ្យបញ្ឈប់អាចរឹកស៊ីមិនរើសមុខរបស់គេចោល តែណាស៎តែជីមីនមិនស្ដាប់មានតែឌឺធ្វើវាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃខ្លាំងលើសដើម។
" យើងដឹងហើយ... " ពាក្យថាដឹងហើយនេះគឺនិយាយឲ្យតែផុតពីមាត់ប៉ុណ្ណោះជីមីនមិនធ្វើតាមអ្វីដែលហូប៊ីប្រាប់ទេ។
និយាយចប់ពួកគេក៏ដើរមកដល់ចំណតសម្រាប់ចតឡានម៉ូតូល្មម។ ជីមីនកាន់សោដើរទៅទាញម៉ូតូធំនាយចេញមកនិងជិះមកឈប់ពីមុខហូប៊ីដែលឈរចាំនៅខាងមុខ។
ជីមីនយកមួកសុវត្ថិភាពទៅពាក់ឲ្យហូប៊ីនិងដាក់គន្លឹះឲ្យយ៉ាងត្រឹមត្រូវមើលថែយ៉ាងដិតដល់ដូចហូប៊ីជាកូនក្មេង។
" ឡើងមក!.. "
ហូប៊ីក៏ហក់ឡើងម៉ូតូធំជាមួយជីមីននិងអោបចង្កេះគេយ៉ាងណែន ជីមីនបញ្ចេះម៉ូតូហើយបើកចេញទៅ។
ងឺត~~ » សម្លេងម៉ូតូឈប់ចតនៅមុខភូមិគ្រឹះរបស់ហូប៊ី។
« បាយៗ សម្លាញ់អគុណ...ដែលជូនមក » ហូប៊ីហក់ចុះពីលើម៉ូតូផ្នែកខាងក្រោយហើយក៏ឈរមុខភូមិគ្រឹះលើកដៃបាយៗទៅកាន់មិត្តសម្លាញ់។
និងដោះមួកប្រគល់ឲ្យគេវិញ។
« អេ៎្ហ!..អគុណតែមួយមុខនឹង យើងមិនយក!.. » អ្នកជាមិត្តបញ្ចេញទឹកមុខងក់ងរឡើងមកមិនសុខចិត្តបើមិនបានអ្វីតបស្នង។
« ហូយ..ឯងនេះតែអញ្ចឹងរហូត កូនក្មេងមិនដូទេឯង!! » ហូប៊ីដឹងចិត្តក៏ដើរមកចិត្តលមុខទៅថើបថ្ពាល់មិត្តមួយខ្សឺតទុកជាការអគុណ។
មិត្តគេម្នាក់នេះចំមេនហើយអគុណធម្មតាមិនយកទេទាល់តែថើបម៉ាខ្សឺតបានសុខចិត្ត។
« ល្អ! ជុប៎ យើងទៅហើយឯងឆាប់ចូលផ្ទះទៅ » Jiminញញឹមក្បួចខិតមុខទៅថើបមាត់ហូប៊ីមួយខ្សឺតវិញមុននិងបញ្ចេះម៉ូតូបើកចេញទៅ។
YOU ARE READING
ទោសស្នេហ៍កូនអ្នកមាន
RomanceJin&jimin Jin ( btt ) jimin ( top ) " ខ្ញុំភ្លើដើរចូលរនកខ្លួនឯង ហេតុនេះហើយទុកឲ្យខ្ញុំអ្នកទទួលវាតែម្នាក់ឯងបានហើយ លោកកុំទាញបងប្រុសខ្ញុំមកពាក់ពាន់ "
ទោសស្នេហ៍កូនអ្នកមាន Ep1
Start from the beginning
