FİNAL (İYİ Kİ...)

12.8K 355 294
                                    

2 Hafta sonra

Heyecanla odamıza çıkıyordum, 2 haftadır Aktan her sabah kahvaltı hazırlıyordu ve beni öperek uyandırıyordu, bugün ben onu öperek uyandıracaktım.

Odaya girmemle büyük hüsrana uğramıştım, Aktan yatakta uzanıyordu ve Adran kucağındaydı, Adran sürekli Aktana eline bir şey olmuş gibi yapıp elini öptürüyordu...

"ne oldu babacım eline..." dediğinde öksürmemle beni fark etmişti.

"Unutulduk bak iyice" dediğimde güldü.

"anne!" Adran'ın kekeleyerek söylediği şeyle güldüm ve yanlarına oturdum. Aktan doğrulup dudağımı öptü ve çekildi.

"günaydın..."

"günaydın" deyip gülümsedim. Adrana baktığımda Aktana dudaklarını uzatıyordu, Aktan Adran'ın dudaklarına küçük bir buse bıraktı.

"babasının prensesi ya bu kız!..." deyip gıdıklamaya başladı. Adran çığlık atarak gülüyordu, saat 10'a geliyordu. "Adal uyanmadı mı?"

"uyanmadı, okul da tatil olunca iyice saldı kendini" dediğimde güldü.

"bende okullar tatil olunca evde ya uyurdum ya da bilgisayar oynardım"

"kopyan zaten"

"neyse hadi inin siz bende uyandırayım"

"Anne ya!" deyip Adal'ın kapıya tekme atıp içeri girmesi bir oldu. "sabahtan beri babam Adran'ı bağırarak seviyor! Kafam şişti uyuyamıyorum!"

"annecim sakin olur musun sesini yükseltme" deyip ayağa kalktım ve ellerini tuttum.

"günaydın Adal bey, hiç..." Aktan'ın söylediği ile Adal'ın yüzü düştü ve arkasını dönüp gitmeye başladı.

"Adal nereye?" deyip peşinden gitmeye başladım. Odasına girip kapıyı hızlıca çarptı. "Adal!" deyip içeri girdim. "annecim? ne oldu sana böyle"

"babam..." deyip arkasını döndü. Ağlıyor muydu o?

"Annecim, ne oldu anlatır mısın?" deyip kucağıma aldım ve yatağa oturttum.

"sabah babamı uyandırmak için odanıza girdim, babam Adran'ın kucağındaydı ve güzelce oyun oynuyorlardı, bende odadan çıkıp odama geldim, biraz ağladım ama babam yanıma gelmedi, sonra Adran ile gülüştüklerini duydum, tekrar uyumak istedim ama uyuyamadım..."

"Annecim..." deyip kucağıma yasladım.

"baban seni duymadığı için gelmemiştir, ayrıca Adran küçük olduğu için bizimle uyuyor biliyorsun..."

"Benimle de küçükken oyun oynuyordu sabahları ama şimdi benimle oynamıyor..."

"bak Adran babanı çok seviyor ve ondan ilgi istiyor, baban da onunla oyun oynuyor, baban seni çok seviyor..."

"Eskiden günaydın aslanım günaydın babacım derdi, şimdi günaydın Adal bey diyor..."

"hani sen içeri girip bağırdın ya baban da dalgasına söyledi onu..."

"tamam anne, gidin başımdan"

"bizde mi?" Arkamızdan Aktan'ın sesi duyulduğunda ikimizde döndük, içeri girdikten sonra Adala doğru yaklaştı. Kucağında ki Adran'ı aldıktan sonra ayağa kalktım. "Hadi siz konuşun, sonra aşağı inin yemek yiyelim" deyip odadan çıktım.

Aşağı indikten sonra koltuğa oturdum.

"Annecim..." deyip yanağını öptüm, "baba..." dediğinde güldüm.

Kör Talih +18Où les histoires vivent. Découvrez maintenant