"Love can be the most beautiful and kind feeling we will ever, be able to experience. It can be like the most beautiful flower, that will grow because of our feelings to each other. But it can also be the most painful feeling you can experience. The...
Myślałem, że jak w końcu przyznam się do swoich uczuć, że gdy w końcu je zrozumiem, one się uspokoją, zmaleją.
Tak się jednak nie stało. Za każdym razem jak spotykałem się z Hyunjinem, one wręcz szalały. Pragnęły czegoś więcej.
Wymyślały nierealne scenariusze. Nie realne sceny w których starszy należał do mnie. Scenariusze w których beztrosko każdej nocy zasypiam w jego ramionach. Scenariusze w których codziennie budzę się przez delikatne usta starszego. Scenariusze w których codziennie mogę słuchać bicia jego serca, które biło by tylko dla mnie.
Tak bardzo pokochałem te scenariusze tworzone przez mój mózg w współpracy z sercem, że zapragnąłem by stało się to prawdą.
Zapragnąłem by należał do mnie. Zapragnąłem by Hwang Hyunjin należał do mnie. Pragnąłem by Hwang Hyunjin należał do Lee Felixa i pragnąłem by Lee Felix należał do Hwang Hyunjina.
Ale przecież nie można nikogo zmusić do miłości, do pokochania drugiego człowieka. Hyunjin wcale nie okazywał mną jakiegokolwiek zainteresowania, które świadczyłoby o tym, że też mógłby coś do mnie czuć. Traktował mnie jak każdego innego. Traktował mnie jak przyjaciela i nic poza tym.
Łamało mi to serce, ale musiałem się z tym pogodzić. Może kiedyś pokocha mnie w ten sposób.
Może kiedyś Hwang Hyunjin także pokocha Lee Felixa w ten sposób. Może kiedyś księżyc także pokocha słońce w ten sposób?
Ps: Zdjęcie z mojego wieczornego spaceru, którego zdecydowanie potrzebowałem.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
